Roger Casier
- donderdag 04 september 2025
Vluchtjes met een snelheid van rond en boven de honderd km per uur op de vitesse/midfond zijn niet echt mijn vluchtjes. Daar hadden we er dit weekend dus twee van. Geen probleem ieder zijn ding maar wij hebben gekozen voor een hele andere discipline, dus is het dan maar afwachten hoe het loopt als deze situatie zich toch voordoet.
Verleden week was het andere koek en moest elke duif op eigen kracht zien thuis te komen en dan kunnen echte dagfond duiven ook op de kortere afstanden uitstekend aan de kop meekomen. We hadden 9 duivinnen mee op de nalijn. Eentje hadden we ingelast (na weken niet te zijn mee geweest) en de andere 8 waren verleden week wel mee geweest en die vlogen deze week ook alle 8 in de prijzen en we werden 3e grootmeester in de kring.
Onze 1e jonge duif was verleden week niet mee geweest, deze jonge doffer had ik toen net voor het inkorven in een ander hok gezet omdat hij een infectie aan zijn oog had. Toen ik uit het ziekenhuis kwam heb ik hem dinsdag weer teruggezet op zijn eigen hok en hij heeft één keer uitgevlogen deze week. Zijn oog was nog lichtelijk verkleurd!
Ik heb hem gekorfd met de gedachten dat hij zo weer een beetje in het vliegritme kon komen. Ik had hem als laatste verwacht maar hij arriveerde als 1e jonge duif in Krimpen ad Lek. Zo bijzonder kan het gaan, de jonge duiven kwamen goed. We kregen jammer genoeg één van onze beste jonge duivinnen aangevlogen en met een gebroken poot terug. We hadden er 49 mee en speelden in groot verband 27 prijzen.
Volgend week zal het dubben worden of we meedoen met de jonge duiven of de nalijn. Met noorden wind gaan onze duiven naar de nalijn en met zuidwesten wind naar de jonge duivenvlucht. Ik denk dat ik enige uitleg verschuldigd ben.
September is de maand waar in alle departementen de jacht weer open gaat in Frankrijk en waar grote groepen Parijzenaren ( 1,5 miljoen vergunningen) op Zaterdagmorgen weer het veld in trekken met hun automatische jachtgeweren. En geloof me als de duiven laag vliegen lopen ze een groot risico ( en zeker de kop duiven) om te worden neergeknald.
Er is heel weinig te schieten in de Franse bossen dus overvliegende postduiven is een welkome doelgroep voor gelegenheid jagers om hun jacht driften op bot te vieren. Heb van een ooggetuigen gehoord dat de jagers een kwartiertje voordat onze eerste duiven overkomen vliegen met hun geweren opgesteld gaan staan. Ze weten precies hoe laat ze gelost worden en overkomen vliegen. Als duiven dan laag aankomen vliegen zijn ze een prachtig jachtobject.
Dus in September met Noordenwind weg blijven uit Frankrijk. Althans zo denk ik er over maar ik weet dat duivenmelkers hardleers zijn en dat duiven vaak ondergeschikt zijn aan de prestatiedrang van de liefhebbers. Maar ik zal nog een klein voorbeeldje geven wat mij geïnspireerd heeft om wat onder zoek te doen.
Buurman Arie (v d Berg) kan op zijn kleine donkere hokje aan de waterkant uitstekend met zijn jonge duiven uit de voeten. Een jaar of 10 terug had hij een geweldig jong top doffertje wat niet gemist had en met duivenweer wekelijks vroeg vloog. Toevallig had ik ook zo’n witte raaf op het hok en die 2 jonge doffertjes waren aan elkaar gewaagd.
De laatste jonge duiven vlucht (ook in September) was een prachtige vlucht met Noordoostenwind en duivenweer. Onze duiven kwamen geweldig maar we waren allebei één duif kwijt, onze 1e getekende. Ik schreef er destijds een column over in een duivenkrant en kreeg toen reacties waar ik stil van werd. Maar de verantwoordelijken organisatoren voor de Nederlandse vliegprogramma’s trekken zich hier niets van aan en voldoen gewoon aan de vraag van de liefhebbers om te kunnen spelen met duiven in September. Ik blijf weg met mijn duiven uit Frankrijk in September met Noordenwind!!
