Is de liefde voor een mooie, schone en eerlijke duivensport wel specifiek genoeg aanwezig..?

We kunnen nog zulke prachtige en hoopgevende toekomstplannen maken. Zelfs met of zonder een geoliede NPO en afdelingen machine. Ofwel, de voorliefde die een melker (m/v) heeft voor onze gevleugelde vrienden, staat geenszins een gezonde duivensportorganisatie in de weg. Dit is mijn statement.

Natuurlijk, het leest misschien een beetje als een rechtgeaarde idealist, maar een mooie, schone en eerlijke duivensport. Dat begint en eindigt bij onze eigen manier van melken. Bijvoorbeeld, degenen die zijn duiven moedwillig drogeert, die schaadt ons allen! EN dan kun je wel een hele antidoping commissie optuigen. Maar a) dat is absoluut nimmer of nooit geheel en al waterdicht te krijgen. EN b) het leidt af van de dingen waar onze sport op is gebaseerd: Dat we alleen een olympiade kunnen organiseren, als de ingezonden kampioenen vanbinnen schoon zijn. Anders is de universele Olympische gedachte (…dat we ons oprecht wille verbroederen) een farce.