- dinsdag 02 oktober 2018
Wij mensen zijn net als onze duiven behept met een hart als uitermate gevoelig orgaan voor stress. Het lijkt wel alsof ons belangrijkste orgaan een voorliefde kent om stressvolle situatie uit de weg te gaan. Bij ons is het nog vaak een medische oplossing waar naar wordt gezocht. In de trend van een bètablokker. Ik weet dat zelfs musici met plankenkoorts van hun arts dit middel krijgen aangereikt om door te kunnen blijven werken. Afijn, iedereen met het hart op de goede plaats zal hier niet echt blij van worden. Anderzijds, moet de schoorsteen wel blijven roken.
Een ander probaat middel is wat Suzanne Piët (communicatieadviseur) me ooit liet weten: accepteer en vertel je collega’s dat je last hebt van stress. En zorg dat angst voor een te hoge werkdruk loont. Hiermee doelde ze op het feit dat stress ervaren als eerste een zekere mate aan zelfacceptatie inhoudt. Want ons hart wil namelijk graag weten of we het in de gaten hebben, dat we in wezen allemaal gevoelig zijn voor druk vanbuiten af.
Onze duiven staan ook bekend als zeer gevoelig. Het zijn immers vluchtdieren die niet graag opgesloten zitten. Maar, wanneer we ze o.a. van kleins af aan hiermee bekend maken. Bijvoorbeeld, door ze na 5 – 6 weken al met elkaar in de mand te zetten (Cees Nagel). Moet het mogelijk zijn dat ze tijdens het leren eten en drinken in de mand steeds minder gevoelig worden voor stress. Het snel extreem snel tikkende duivenhart, zal accepteren dat het verblijf in een mand. Niet bedreigend is voor de fysiologische balans waar het nu eenmaal graag de scepter over voert. Dus, laten we het idee van Cees is met zijn allen in de praktijk brengen, want zijn verlies aan jonge duiven is hiermee enorm gereduceerd. Waarvan akte.
