Oké, nu iets anders. Ik meen zelf als alchemist dat elke melker zo zijn eigen psychische karakter moet kennen om te kunnen vlammen. Immers, elk huis-tuin-en-keuken dier zoals we onze gedomesticeerde duiven wel mogen noemen. Is net als een hond die moet het hebben van zijn baasje. Ik bedoel, wij mensen zijn met ons weldenkend of rationele verstand in het bezit van soms zeer specifieke dierenkennis; we weten heel goed wat een dier in beperkte gevangenschap nodig heeft.

Een gemiddelde duif en hond voelt heel goed aan wat het aan zijn baasje heeft; ze hebben hiervoor een zogeheten ingebouwde instinct. Bijvoorbeeld, een meer dan goed presterende melker is behept met deels een soort van duivensport rationeel verstand. Plus, hij of zij moet ergens diep in zichzelf een duif in zijn hart hebben wonen. Het is niet gemakkelijk om onder woorden te brengen maar een supermelker zal in de praktijk zichzelf volledig in het karakter van zijn duiven kunnen verplaatsen. Waardoor een duif zichzelf met zijn overlevingsinstinct volledig op zijn baasje zal richten. Vroeger zeiden ze nog weleens: een goed presterende duif vliegt eerder op zijn verzorger als zijn mannetje of vrouwtje. Is eigenlijk een mooi voorbeeld over de wijze waarop mens en dier kunnen samenleven, lijkt mij persoonlijk.

Steek ik een alchemistisch idee dieper in het hart van een supermelker, dan kom ik uit bij het elektrochemisch verband tussen hem en zijn beste duiven. Die niet zoals we zouden mogen verwachten te maken heeft met elektromagnetische golven in het hart. Maar met de naar mijn idee de gamma golven in het brein van deze supermelker. Die een lichtkleur niveau haalt als violet. Mijn theorie zal naar de toekomst toe nog heel wat praktische of rationele bewijsvoering nodig hebben maar Keulen en Aken zijn nu eenmaal ook niet in een dag gebouwd.