Petrus Stas
- woensdag 21 maart 2018
Provinciaal Criterium Marseille 2017 Sponsor: Zaal Mirage Susteren
Winnaar Provinciaal Criterium Marseille 2017
De winnaar: De “487” pakt “Rhônevallei klassieker” Marseille voor Thei Wolfs
Voor deze Marseille 2017 stonden precies 100 Limburgse liefhebbers aan de start van deze “Rhônevallei klassieker”. In Totaal werden 447 duiven ingekorfd die de zware strijd, door de altijd lastige “Rhônevallei”, met elkaar moesten aangaan.
De 1e Limburgse melding kwam niet, zoals meestal het geval is, uit het zuiden van onze provincie maar uit het noordelijk gelegen Maria Hoop. Ditmaal was de eer aan Thei Wolfs. Maria Hoop is al snel een zo’n dikke 30 kilometer verder dan de kortste Limburgse afstanden.
Om 19:27:42 liep de 3-jarige weduwnaar bij Thei over de antenne. Men was aldaar met enkele melkers aan het passen. Thei vertelde net aan zijn mede passers dat wanneer men helemaal “in de kop” wilde draaien het daar nu wel de hoogste tijd voor was. Hij had de woorden nog niet uitgesproken of als een duveltje uit een doosje kwam zijn favoriet uit de juiste hoek aangestormd.
De schrik sloeg Thei toen toch wel om het hart!! Alles werd nog eens gecheckt, het was inderdaad de “487” die als 2e getekende het provinciale goud naar Maria Hoop bracht. Nationaal werd hij heel knap 11e.
Het gaat volgens Thei om een vaste duif, een die al eens ’s nachts gedraaid werd en ook al eens om 22.29 uur van een morgenlossing. Duidelijk een duif die graag naar huis wil!
Het viel Thei op dat de doffer na thuiskomst van Marseille nog erg fit was. Mede hierdoor werd besloten hem nog in te korven voor Perpignan, hiervan kwam hij echter gewond thuis. Gelukkig was hij thuis, dat is op zo’n moment het belangrijkste. Zoals de vlag er nu bij hangt gaat hij volgend jaar weer “de baan op”.
De duiven bij Thei huizen op een vlieghok van 20 meter met pannendak. Het hok is al 20 jaar oud en voldoet uitstekend, hier wordt dus geen spijker veranderd.
Zoals bijna alle duiven van Thei is ook de provinciale overwinnaar afkomstig van vriend Jac van Heel, zijn overbuurman aan de Vlaskuilseweg. Menig uurtje wordt samen doorgebracht, en wordt er, zoals het hoort, gemolken en geprobeerd om beide hokken op een nog hoger peil te brengen. De winnende duif is trouwens voor 75% dagfond, waar we de namen van Jan Lamers, Jo van Deurzen en Hub van Mulken nog tegenkomen.
Ook in Maria Hoop werden duivinnen op weduwschap gespeeld, eigenlijk noodgedwongen omdat de havik al veel toekomstige weduwnaars voor het fond-seizoen had gepakt. Thei liep tussen zijn weduwduivinnen en besloot ze nog op te leren voor het nieuwe seizoen. Hier zaten prachtige duivinnen tussen, maar ze waren niet of nauwelijks ingespeeld. Toch lukte het een duivin om de 3e provinciaal Bordeaux te spelen. Erg knap als we ons realiseren dat het dier als jong en jaarling geen mand heeft gezien.
Een bijkomend voordeel van totaalweduwschap is volgens Thei dat je minder duiven nodig hebt, tevens weet je veel meer van je kwekers.
Thei geeft nog duidelijk aan dat hij het geen probleem vindt om op waarde geklopt te worden door de rest van het land, maar tegen nachtvliegers is weinig in te brengen en dat geeft toch vaak een vertekende uitslag. Hier zit zeker een kern van waarheid in, maar onze gevleugelde vrienden willen naar huis en trekken zich dus niks aan van de (nieuwe) neutralisatieregels.
Ook een ervaren liefhebber als Thei Wolfs staat wel eens voor een raadsel. Zo werden er van een hok 8 duiven ingekorfd voor Bergerac provinciaal en ook 8 duiven voor een ZLU-vlucht. De duiven van Bergerac deden het voortreffelijk! In tegenstelling tot de gedachte bij Thei werd de ZLU-vlucht helemaal niks. Allemaal duiven van het zelfde hok, wie het weet mag het zeggen!!
De jaarlingen gaan zoveel mogelijk mee in het programma, dan enkele dagfond-vluchten en doen hun eerste fond-ervaring op van Cahors in de afdeling Limburg. Dus meerdere dagfond-vluchten en maar één ochtendlossing, zeker voor de toekomst geen slechte keuze denk ik.
De oude duiven worden afgericht tot en met Limoges en worden vervolgens verdeeld over de provinciale, nationale en ZLU-vluchten. De duivinnen krijgen dezelfde vluchten.
Qua voer staat Paloma op het menu, er wordt royaal gevoerd in de bak op de vloer, zoveel dat er ’s morgens altijd nog wel iets te pikken valt. Daarbij komen pinda’s en wat snoepzaad.
In 2011 werd de laatste geelpil gegeven. Duiven die niet van nature gezond blijven hebben hier een probleem. Zo hadden de jonge duiven ooit een probleem met coli. Alles werd in de buitenren opgesloten, 3 dagen licht gevoerd en het probleem was uit de wereld. Wel wordt er veel gewerkt met knoflook, het hele jaar door. Alleen niet bij erg warm weer. Dan wordt eerder de beregeningsinstallatie op het grasveld voor de hokken ingeschakeld. Het hokklimaat is dan gelijk een stuk aangenamer.
Ik was, samen met Thei Daalmans, op bezoek bij Thei Wolfs, waar ook Jac van Heel aanschoof. Het was een heen en weer van vragen en antwoorden. Ik ben ervan overtuigd dat wij er alle vier iets van hebben opgestoken.
Thei en Jac van harte gefeliciteerd.
Lei Martens
