We zijn weer een weekje verder , en best een moeizaam weekje . Ik snap best dat ik me feitelijk wat meer op de duiven moet gaan concentreren, andere jaren zaten ze al gekoppeld en nu nog niet, waarom ? Ik voel me er nog niet toe in staat. Eerst wil ik het hok verbouwen en daarna koppelen , maar momenteel weet ik zelf al dat ik de stres van het verkeerde broedhok enz er nu effentjes niet bij wil hebben. Dagelijks die ellendige post van de diverse instanties geeft al stress genoeg en werk zat. Ook in huis wil ik een andere koers dan we eerst samen deden. Niet dat die andere slecht was maar anders. Ik had het buitengebeuren en de dieren en Ienepien het binnen gebeuren en ik bemoeide me daar helemaal niet mee, dom uiteraard want nu weet ik ook niets en moet alles ontdekken , laten of veranderen. Dus met dat laten en veranderen ben ik feitelijk al druk genoeg.

Maar het wordt nu droger buiten en wel kouder ,en voor wat de duiven betreft wil ik de draad weer gaan oppakken en morgen de boel beginnen te slopen om daarna direct met de weder opbouw te beginnen en het weder opbouwen zit me als Rotterdammer in het bloed . Eerst pak ik het vlieghoek aan zodat de doffers dan aan hun bakken en omgeving kunnen wennen , dan het weduwduivinnenhok en daarna het kweekhok zodat er uiteindelijk een hok staat van ongeveer 8 x 2 m. Zelf denk ik dat het bij goed weer makkelijk in een week moet lukken maar net als met eten schep ik vaak meer op mijn bordje dan ik aan kan , als u snapt wat ik bedoel.

Ondanks dat ik er momenteel heel weinig aan doe en soms enkele dagen schrappen overslaat zien mijn duiven er geweldig uit, misschien is dit rare jaar wel een voordeel. Ik doe het eens anders dan andere jaren door de omstandigheden gedwongen maar wie weet gaat het goed uitpakken, in de duivensport weet je het nooit, en dat is maar goed ook anders zouden we allemaal kampioen zijn en in de duivensport zijn er al teveel.

Kees Commijs Postduivencoach.

• Vorige
• Volgende