Jos Nijman
- woensdag 17 september 2025
Ik ben ‘tevreden’ over het seizoen, veel mooie uitslagen en vroege duiven in de kring en afdeling en dat in een jaar waar ook de nodige tegenslag viel te incasseren. Duivensport kent nu eenmaal tegenslagen en diepte punten maar is ook een sport van hoop. Een sport waar je dag en nacht mee bezig bent en toe leeft naar de zaterdagen in de hoop op succes. Pracht hobby en ontspanning.
Het hele seizoen heb ik verslag gedaan van hoe ik de sport beleef, natuurlijk heb ik weleens een kritische noot gehad o.a. op de L.C. , maar ook op de kring/cc samenstelling. Dat laatste is vooralsnog een voldongen feit, maar wij staan aan *de vooravond van de nieuwe afdeling “West” dus kunnen zaken gerepareerd worden. Het ledental neemt gestaag af dus het zal nog een klus worden om evenwichtige kringen samen te stellen. *(ik ga ervan uit dat het doorgaat)
Helaas werd het duivenseizoen ‘verstiert’ door enkele slechte vluchten, je mag het ook slechte lossingen noemen. Menigeen hoopt nog steeds dat zijn toppertje of toppers eerdaags toch nog op de plank vallen van die vreselijke vlucht uit Vitry.
Zelf gooide ik bijna de handdoek in de ring, daarnaast was mijn vertrouwen dusdanig geslonken, dat ik alleen nog inkorfde wanneer ik bijna zeker wist dat de omstandigheden goed tot acceptabel waren. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard! Bij mij was het geen paard maar een F1 bolide.
Hierdoor werd ook niet meer gespeeld voor kampioenschappen (vluchten overgeslagen) ik heb eerlijk gezegd dat als best prettig ervaren, enkel spelen voor vroege duiven, om te winnen en mooie uitslagen te realiseren, daarnaast met het Team en vaste bezoekers genieten van de aankomsten. Nu niet denken dat ik geen respect of bewondering heb voor de kampioenschappen, al heb ik ook vaak VERWONDERING. Je moet namelijk goed kijken tegen wie men speelt. Leuker is om de uitslagen uit te pluizen, opzoek naar die ‘witte raven’, die super duiven.
Ik benadruk nog maar eens het belang van een goed jonge duiven programma. Op tijd beginnen en een evenwichtige opbouw met in het begin genoeg instapmomenten. (Zoals dit seizoen) Zelf moet je ook zorgen dat je klaar bent maar vooral alle oefenvluchten mee doet, vaak vallen de verliezen mee. In onze afdeling zijn wij van 10.000 naar 2000 duiven gegaan, een enorme vrije val. (Van 340 naar 117 inkorvers). Hoe is het mogelijk, ondanks dat goede programma? Je moet toch zo’n 60 tot 50% duiven over kunnen houden tot de laatste vlucht. Of is het geen animo hebben om de laatste vlucht(en) mee te doen of slechts met een beperkte ploeg? Je kan pech hebben of je duiven zijn niet 100% in orde en je speelt ze op de nalijn. Ik weet er alles van🤧
Sommige hebben de mond vol over vroeger en Nationaal Orléans, die tijden moeten terugkeren. Die hoeveelheid duiven is een utopie met het huidige ledenbestand, de afstand? Toury was voor de verste afstand in de afdeling 565 km!!! Dus dat kan!
Ik neem afdeling 5 vaak als voorbeeld, veel liefhebbers die ‘alles’ doorspelen, je kan wat leren van de toppers daar. Ik neem als voorbeeld 4 grote inkorvers.
2025 cijfers tot de vlucht Toury.
107/ 79 – 26% . 250/ 171 – 31% . 96/ 77 – 19%. 195/ 130 -33%
1e vlucht/ laatste vlucht en % *niet meer ingekorfd.
(*duiven die zijn achtergebleven, gewond, roofvogel slachtoffers of al uit geselecteerd-of ingehouden zijn?)
2024 cijfers 144/105 -27%. 244/128 -47%. 136/102 -26%. 213/154 -28%
Bij de NPO lijkt het geld in de zakken te branden. Dat onderzoek zal er komen. Nu weer een referendum, iedereen mag het invullen. Alleen het probleem is niet zwart of wit. Het probleem vang je niet met een paar vragen. Bij de vraag welke disciplines speelt u, hoeveel liefhebbers zullen 2 disciplines invullen en nooit afmaken?
Naast de mooie uitslagen, de kopprijzen, 2x een reportage en vermelding “gouden duif”, ook nog een paar prima duiven onder de pannen. De 453 gaat naar de kweek en is halverwege het seizoen al ingehouden. Deze duif heeft geweldig gespeeld en heeft een prachtige stamboom. Haar nicht weet ook wat kopvliegen is maar mag nog een jaartje sporten. De 208 en 091 gaan terug naar Dirk en mogen daar voor nakomelingen zorgen. Dirk heeft inmiddels alleen nog maar Verkerk duiven in zijn kweekhok. Geweldige duiven, waar de nazaten ook bij het team prima presteren maar zeker ook gekruist brengen ze vaak net iets extra’s.
De hokbezetting voor 2026 is 20 doffers en 40 duivinnen, gelijk 2025. Nu nog even puzzelen welke?
De komende weken de hokken, broedschotels en manden reinigen, maar alles in de relax modus. Laat de duiven maar ruien, het zal ze aan niets ontbreken…..
