Nieuws

Een van de beste spelers die Nederland ooit gekend heeft. Deze over de gehele wereld bekende grote kampioen heeft in zijn lange loopbaan als duivenliefhebber een absoluut record behaald van een dertien tal Nationale overwinningen, Won op 83 jarige leeftijd nog even de Auto op Nationaal St.Vincent. Vloog vele kopprijzen op Nationale en Internationale vluchten. Eerste prijzen in afdeling verbanden zijn niet meer te tellen. Ook na de oorlog is Staf Dusarduyn onafgebroken bij de Generalen van de Afd. Zeeland geweest en won 1962 en 1977 het 1e Generalen Kampioenschap van de ZNB en was daar jaarlijks bij de eerste 10 kampioenen generaal te vinden .Staf had een speciale opvatting over stambomen, zo zei hij" daar veeg ik de kont mee af" ! Stambomen zijn er voor duivenverkopers, dan kan men van een duif zonder waarde en kwaliteiten nog een interessant verhaal vertellen. Wat heb je nu aan een waardeloze duif wiens overgrootvader nog een kleinzoon is van een groot kampioen. Dat zegt toch niets !
Nee Staf kweekt alleen uit duiven die zelf hard hebben gevlogen, en als hij iets bijhaalde moeten er van die lijn 4 - 5 -generatie, s goede zijn uit gekomen. Dan is de afstamming ook goed .Zijn stamopbouw
dan moeten we terug naar de jaren na de oorlog van 1914-1918 .En evenals in de 2e wereld oorlog werden de duiven verboden. En berooid van zijn duiven bezit fietste Staf op 16 jarige leeftijd naar Remie van Stricht uit Melle vlak bij Gent om duiven te halen , en van die Stricht duiven en een doffer van Pros Wijffels uit Ijzendijke stamde de "Oude Blauwe" een verschrikkelijke goede op Vitesse en midfond die ook zijn kwaliteiten aan het nageslacht wist door te geven een zoon van de "Oude Blauwe" was de ""Bles" won een 1e Nationaal Bordeaux en de 1e Nationaal St vincent.In 1934 kwamen de eerste 4 duiven van Maurice Delbar uit Ronse, en na de Oorlog nog velen duiven uit een hechte vriendschap tussen deze twee grootheden. Zijn Oude soort haalde staf opgebouwd uit de Stricht duiven terug bij zijn vriend Roose uit Westkapelle. later kwamen er hier en daar wel wat duiven bij zoals van Ch Daems uit Nieuw namen (nl ) en de Baets uit Eeklo- Amiel de Zutter.en ind e 60er jaren ging Staf naar de Klak in Reusel en Dr. Linssen Helmond en later ook werd er bij flip Steketee Yerseke 4 jongen bij gehaald. Dit alles om nieuw bloed in de stam te brengen. Staf vloog met Weduwnaars dat leverde hem meer op dan nestduiven en vanzelf speelde hij met de jongen . Een hok met goede verluchting is zeer belangrijk vond Staf als je de duiven ruikt is er iets mis .Hij zag graag een wat dieper hok en de beste richting van het hok is Zuid oost meende hij . (bij de foto, s "De oude Blauwe" en "DE Bles" twee Enorme super doffers . de hokken boven de wagenschuur en de tuinhokken t.w. het Jongen hok ( rechts het hok van zoon Georges)
Staf Dusarduyn een legende in de Nederlandse Duivensport!

Bron v.i.a. Jacobus Blanker

Voor het vierde jaar presenteert Top Pigeons de fondspiegelcompetities over de ZLU-vluchten en de drie nationale middaglossingen. Bij de ZLU-Fondspiegel tellen alle zeven vluchten (uitgezonderd Bordeaux jaarlingen) mee voor de competitie en de drie beste uitslagen wat betreft puntgemiddelde per gekorfde duif bepalen de score die een liefhebber maakt. Die drie tellende vluchten bepalen ook in welke categorie men meestrijdt. Heeft men op die drie vluchten 1 tot en met 9 duiven gekorfd dan ‘valt’ men in de categorie 1. Liefhebbers die 10 tot en met 18 duiven korfden strijden mee in de categorie 2 en alle liefhebbers die 19 duiven of meer op die drie tellende vluchten in de korf hadden komen uit in de categorie 3.

Voor 2017 staan 230 liefhebbers geklasseerd in de categorie 1, 413 liefhebber in de categorie 2 en 479 liefhebbers in de categorie 3. Alleen die liefhebbers die op één van de zeven tellende ZLU-vluchten minimaal één prijs gescoord hebben krijgen een klassering. Liefhebbers die wel korfden maar geen enkele prijs scoorden kunnen geen klassering krijgen. De echte kleine korvers in de categorie 1 vormen dus de kleinste groep maar van deze groep zullen ook de meeste liefhebbers geen klassering hebben omdat ze met 1, 2 of 3 duiven geen prijs pakten en zeker op Barcelona zal dat een flink groepje zijn geweest. De trotse winnaar van de categorie 1 over 2017 is Frans Strijthagen uit het Zuid-Limburgse Simpelveld. Al vele jaren is hij een kleine korver die puik weet te presteren en dat laten zijn scores in de categorie 1 over de laatste vier jaar ook zien. In 2014 eindigde Frans Strijthagen op een 7e plaats, in 2015 op plaats 8, in 2016 op plaats 5 en dus in 2017 op plaats 1. In de driejarige klassement stond Frans vorig jaar op een 5e plaats en dit jaar is hij ‘opgestoomd’ naar een 2e plaats achter Jelle Jellema

Kleine mand
Afgelopen seizoen heeft Frans Strijthagen totaal  9 duiven op vijf ZLU-vluchten gekorfd. Aan St. Vincent en Perpignan nam hij niet deel en aan de laatste vlucht was dat aanvankelijk wel de bedoeling maar toen vierde een zus van Frans haar 50-jarige huwelijksfeest en konden hij en zijn echtgenote niet ontbreken bij de viering daarvan. Het seizoen begon met Pau en daarop korfde Frans 1 duif en wel de NL11-1051373 en dat is een kei van een fondvlieger die op deze vlucht de pure kop vloog met prijs 38 tegen 3526 duiven. Daarna volgde Agen oud met twee weduwnaars in de strijd en de NL15-1114998 scoorde prijs 299 tegen 6219 duiven. Als derde vlucht stond Barcelona op het programma en daarop korfde Frans twee weduwnaars waaronder een ware topper die ook op Barcelona al prijs had gevlogen en met dit duo won hij geen prijs en de twee doffers keerden ook niet meer terug.  Op Marseille gaf Frans twee weduwnaars mee en die wonnen de prijzen 24 en 194 tegen 2528 duiven.  De NL13-1532081 kwam als 1^e-getekende voorop gevolgd door de NL15-1069174. Naar Narbonne ging het duo van Agen en de ‘998’ vloog weer prijs en wel aan plaats 373 tegen 4566 duiven. Totaal dus 9 duiven gekorfd, 5 prijzen 1 op 10 en gewonnen door 4 verschillende weduwnaars.

Voor de ZLU-vluchten kan Frans Strijthagen korven bij zijn eigen club de p.v. de Bergvliegers in Simpelveld. Het is een ‘aparte’ vereniging die slechts grote-fondpspelers als lid heeft en slechts op de ZLU-vluchten speelt men er voor prijs. De club maakt geen onderdeel van een samenspel uit en op de programmavluchten gekorfde duiven worden niet in uitslagen opgenomen. Een min of meer vergelijkbare vereniging is de Duif in Heerlen maar die club is zelf geen ZLU-inkorfcentrum. De ‘grote’ man en vrouw van de club zijn Piet en Annie Franssen die ook in Simpelveld (op Huls) woonachtig zijn. Piet is ook penningmeester en 2^e voorzitter van de ZLU en de man van de meldingssite.  Ook ZLU-rekenaar Frans Huynen woont in Simpelveld.  Frans Strijthagen is meldpost van het eigen inkorfcentrum en hij had op Marseille de eerste melding van Nederland op de site maar zag datzelf pas toen hij op de 3^e plaats stond. In de club is Frans ook actief bij het korven en verzorgt hij het schoonmaken van de manden.  De totale vliegploeg in Simpelveld omvat zo’n 32 weduwnaars die op het grote hok met drie afdelingen zitten. Op een afdeling zitten 7 weduwnaars voor de ZLU-vluchten en op een andere afdeling 7 weduwnaars voor de middaglossingen en hoofdzakelijk de nationale. Op de derde grotere afdeling zit de ploeg jaarlingen die zo’n 18 doffers omvat. En deze weduwnaars vliegen de kortere middaglossingen en de kortere  ochtendlossingen van de afdeling.

 

Middaglossingen
In 2017 had Frans Strijthagen ook uitblinker op de middaglossingen met zijn NL15-1114989 die 3 op 3 scoorde op de nationale middaglossingen en op Dax de 8^e prov. en 39^e nationaal won.  Op deze drie vluchten had Frans achtereenvolgens 2 van de 4, 2 van 3 en 1 van de 3 in de prijzen. Op Bergerac en Bordeaux korfde hij telkens vier jaarlingen en had hij de eerste vlucht 2 van de 4 in de prijzen en op de tweede vlucht geen prijs. Op de ochtendlossingen had hij op Bergerac 1 van de 5 en op Cahors 1 van de 4 jaarlingen in de prijzen. Al met al was Frans niet echt tevreden over het presteren van zijn jaarlingen omdat hij toch graag ziet dat ze prijs kunnen vliegen. Echter de ‘989’ deed dat als jaarling ook niet en omdat zij baas hen echt heel graag ziet mocht hij blijven en het moet gezegd worden dat deze doffer qua bouw een ideale fondduif is. In 2015 won Frans provinciaal St. Vincent in Limburg en deze toen tweejarige doffer is hij later aan de roofvogel verspeeld. En van die kromsnavelsheeft hij veel last en de eerste week van 2018 verspeelde hij alweer een oude doffer bij het uitlaten. Het erf in Simpelveld loopt achter de woning af naar de Eyserbeek die 30 meter verderop stroomt en daarachter is het bosachtig alwaar het goede toeven is voor roofvogels.. De Eyserbeek ontspringt bij Bocholtz en loopt via Simpelveld en Eys naar Gulpen alwaar de stoom in de Geul uitmondt. Op zijn huidige erf houdt Frans al bijna 50 jaar duiven en hij is daar na zijn trouwen komen wonen terwijl het ouderlijke erf wat verderop ligt. Frans is in 1944 geboren en 73 jaar oud en al op 8-jarige leeftijd raakte hij bij een oom betrokken bij de duivensport.

Vader Strijthagen was zelf ook liefhebber zoals veel andere familieleden maar vader overleed toen Frans 4 jaar oud was.  De grote fond is vanaf 1992 in beeld gekomen. Een oom schreef toen een brief naar de gebr. Frenken in Weert en Frans haalde bij hen zijn eerste fondduiven en in de loop van de jaren zijn er geregeld Frenkenduiven naar Simpelveld gekomen terwijl er ook duiven naar hen zijn teruggegaan. Ook bij Wijnands en Theelen klopte Frans later aan voor versterkingen. Als we kijken naar de huidige presterende duiven dan zien een diverse herkomst. De ‘373’ van 2011 is na de 38^e Pau naar het kweekhok gegaan. Hij heeft een reeks prijzen gevlogen en de top was de 12^e nat. Perpignan in 2014. Hij is als jonge duif gekomen van Harrij en Ine Faassen uit Illikhoven. Frans had van hen een ZLU-schenking gekocht maar deze duif was op het laatst nog flink gewond geraakt. Als ‘compensatie’ mocht Frans een koppel jongen in 2011 komen halen en daarbij zat de ‘373’ die twee jaarlingen als ouders had en die jaarlingen waren ook allebei uit twee jaarlingen gekweekt. De ‘373’ heeft een geweldige uitstraling en zeker wat betreft zijn kop en zijn ogen en die ogen hebben alle kleuren van de regenboog. Ogen om van te dromen! Het echtpaar Faassen heeft in het verleden zelf nog nationaal Marseille weten te winnen.

 

Afkomst
De blauwe doffer ‘81’ van 2013 die de 24^e Marseille won is rechtstreeks afkomstig van Ton Vorselen uit Thorn. Van hem kreeg Frans een ploegje jonge duiven nadat hij  in Thorn het nodige schilderwerk had verricht en heel lang heeft Frans met dat beroep zijn brood verdiend.  De tweede duif op Marseille die evenals de andere Marseilleganger ook maar één keer in 2017 is gespeeld is afkomstig van de gebr. Frenken en door ruiling naar Simpelveld gekomen.  De doffer die op Agen oud en Narbonne prijs vloog is zelf gekweekt en heeft het grotendeels Frenkenbloed in de anderen.  De vader van de uitblinker op de middaglossingen en wel de ‘989’ van 2015 is gekweekt uit een doffer van 2011 die is verkregen van Fons van Ophuizen uit Landgraaf. Frans had al eens geregeld om duiven aan hem gevraagd en plots belde Fons dat hij wat voor hem had. Van de doffer heeft Frans totaal geen afstamming omdat Fons daarna ziek werk en kwam te overlijden.  In de stam in Simpelveld zit ook het soort van André Colbrandt uit het Belgische Bottelare bij wie Frans in 2006 aanklopte na een reportage in ‘Duifke Lacht’ te hebben gelezen en één van die duiven was een ouder van de St. Vincentwinnaar in 2015. In Simpelveld zelf kan Frans alleen voor de ZLU-vluchten korven en voor de middag- en ochtendlossingen moet hij naar Kerkrade (Bleijerheide) en omdat hij zelf geen auto heeft kan hij dan altijd meerijden met plaatsgenoot Frans Bleijlevens die met zoon Rudy in 2017 een aantal keren heel sterk op de middaglossingen scoorde. Over het lokaal in Kerkrade en lokaalhouder Wiel Ackens is Frans zeer te spreken en café Ackens ligt aan hetzelfde plein alwaar de ouders van Heintje Simons ooit een café hadden toen die als jeugdig idool furore maakte. Clubgenoten Wiel en Philip Kicken hebben in 2017 ook op een aantal vluchten weten uit te blinken en zij wonen in de buurt van Frans aan de Stationsstraat alwaar een spoorlijn voor de deur ligt die nog voor toeristische vervoer met een stoomtrein wordt gebruikt tussen Kerkrade en Schin op Geul.

Nuchter
Over de duivensport praat Frans Strijthagen heel nuchter en zonder veel opsmuk en moeilijk te doen. Hij zoekt simpelweg naar duiven die het ‘kunnen’ en prijs weten te spelen. Vaak zijn dat duiven die goed in de hand liggen en een superzacht verenpak hebben. Duiven die hem niet bevallen worden weggedaan en dat begint al als jonge duif. Wat er niet inzit kan niemand er op de grote fond uithalen. Goede duiven zijn meestal nooit ziek en Frans huldigt de stelling dat er zo weinig mogelijk aan doen vaak het beste is. De vliegers werden begin maart gekoppeld en elk koppel brachtt een jong groot (van de betere vliegers) en na een bepaalde tijd werd de duivin weggenomen en moest de doffer zelf het jong grootbrengen en daarna begon het weduwschap. Frans geeft  de doffers het liefst elke week mee tot en met Bourges.  Tussen de fondvluchten door worden ze niet gekorfd of gelapt. De twee Marseillegangers zaten zo geruime tijd ‘stil’ voordat ze die vlucht vlogen. Twee keer per dag trainen de weduwnaars. De duiven krijgen het voer van de familie Simons uit Ransdaal en al naar gelang het seizoen is dat de rui-, kweek- of vliegmengeling.  Op de eerste eieren krijgen de vliegers een geelkuur en later nog eens voordat de fondvluchten beginnen. Verder krijgen de duiven grit, piksteen, vitamineral,  naturaline en naturamine van Natural.  Op de kweekafdeling zitten acht koppels en daaronder een aantal oude doffer die hun boontjes zelf op de grote fond zelf verdiend hebben. Deze koppels worden wat eerder gekoppeld en na een aantal ronden worden die in de zomer alweer gescheiden.  De jonge duiven worden op de nalijn met de club afgericht. En onder deze jonge garde is er altijd redelijk verlies aan de roofvogel.

Ad van Gils

Bron

Duivensport suf? Welnee! William (21), Ard (16) en Mark (13) zijn lid van duivenvereniging De Snelvlieger in Capelle aan den IJssel en willen andere jongeren aansporen om ook met postduiven in de weer te gaan. Dat is nodig, want de sport is langzaam aan het uitsterven.
Salwa van der Gaag 01-02-18,

Het is misschien niet de stoerste sport die er is, erkent William Blaak maar meteen. Hij wil daarom niet altijd uitvoerig over zijn duiven praten, want dat zou stoffig over kunnen komen. ,,Maar voor de rest ben ik heel stoer, dus dat compenseert", zegt hij lachend. En erachteraan: ,,Dat schrijf je niet op, hé!"

Vier jaar geleden begon William zich in postduiven te interesseren. ,,Mijn opa had altijd duiven, maar eigenlijk vertelde hij er nooit over. Ik denk dat het in mijn bloed zit. Toen ik tegen mijn ouders ouders zei dat ik ook duiven wilde, waren ze eerst niet zo enthousiast. Ik kreeg een klein hok met sierduiven. Als ik daar goed voor zou zorgen, mocht ik meedoen aan wedstrijden."

Nu is het een paar jaar later en staat er een gigantisch hok in de tuin van de familie Blaak in Capelle aan den IJssel, met maar liefst honderd duiven. En inmiddels is ook vader om: Harry Blaak (44) is bloedfanatiek, bevlogen en houdt zich vooral bezig met het kweken van de vogels.
Kick

Wat er zo leuk is aan de duivensport? Dat kunnen de heren vol enthousiasme vertellen. Het moment dat de duif terugkeert na een tocht is onbeschrijflijk, zeggen zij. ,,Het geeft een kick. En er zit een wedstrijdelement in. Je wil winnen. Je bent er de hele week mee bezig en dan is het op zaterdag zover. Ik kan er gewoon kippenvel van krijgen als ik er aan denk."

Van april tot september doen de postduiven mee aan georganiseerde vluchten. De duiven worden ergens naartoe gebracht en moeten hun weg naar huis terug zien te vinden. Ze worden vaak naar Zuid-Frankrijk gereden en vliegen soms wel 700 kilometer.

Hoe het kan dat de postduiven hun weg weten te vinden, is nooit wetenschappelijk vastgesteld. Wie het snelst is, die wint. De mannen doen er alles aan om hun duiven zo sterk, gezond en snel mogelijk te maken. Dat betekent dat ze iedere dag drie uur in de weer zijn.

,,Als de duiven jong zijn, laten we ze al los. Dan komen ze na een paar uur weer terug. Ik ben dan altijd heel nerveus, want het gebeurt wel eens dat ze niet terug komen", zegt William. Dat gebeurt ook nog wel eens met de volwassen duiven. Zo kan een duif jarenlang wedstrijden hebben gevlogen en ineens niet meer terugkeren. Door een roofvogel bijvoorbeeld of een elektriciteitsdraad.

,,Dat doet wel pijn, want je hebt echt een band met je duiven." William weet ze zelfs van een afstand al te herkennen. Sommige duiven hebben een naam. Corrie bijvoorbeeld, of bonte Franka.

Franka is vernoemd naar de coach van de jongens: de 44-jarige Frank Klein. Klein zit bij de duivensportvereniging in Rotterdam en is blij dat er jonge knullen zijn die geïnteresseerd zijn in zijn passie.

,,Ik wil ze graag helpen om beter te worden. Het is belangrijk dat jongeren de sport beoefenen. Ik durf wel te stellen dat de duivensport er anders over een paar jaar niet meer is. En dat zou zonde zijn. De sport mag niet uitsterven." De duivensport is sinds afgelopen december immaterieel erfgoed.

© Jan Kok | Boomerang Fotografie
Meiden

Harry ziet het als zijn taak om de duivensport te promoten. ,,Maar dat is moeilijk, want het is gewoon niet zo cool om duiven te hebben. Je wordt al snel gezien als een nerd. Je kan het beter over leuke meiden hebben dan over duiven."

Toch zijn er nog jongeren die iedere dag de duivenhokken schoonmaken en de vogels te eten geven. De 16-jarige Ard Slobbe uit Nieuwerkerk aan den IJssel is er zo een. ,,Ik weet niet eens hoe ik er bij gekomen ben, maar een jaar geleden besloot ik opeens dat ik duiven wilde. Mijn ouders waren ook niet laaiend enthousiast, dus ik begon met twee duifjes in een til. Inmiddels doe ik ook mee aan wedstrijden en heb ik straks zo'n 45 duiven. Niemand in mijn familie heeft er iets mee. Ik ben gewoon een apart geval."

Wil je ook duiven houden, dan moet je wel over genoeg tijd en geld beschikken. ,,En respectvol met de dieren omgaan, dat is belangrijk", vindt Harry. ,,In Nederland kan je geen geld winnen met wedstrijden, maar in andere landen gaan er miljoenen in om. Daarom worden goede duiven soms wel voor een ton verkocht. Dan heb je kans dat er minder oog is voor de gezondheid van de duif."

De fanatiekelingen gaan zich inzetten om sommige plekken in Capelle duivenhokken te krijgen. ,,Dan hoef je niet per se duiven thuis te houden, want dat is voor veel mensen niet mogelijk, maar kan je toch de sport beoefenen. Als zo'n hok bij een bejaardentehuis staat, hebben zij er plezier van. Want het moment dat een duif aan komt vliegen: dat is prachtig!"

Gisteravond naar Papendal afgereisd om te kijken of ik iets voor de sectie marathon kan betekenen.
Over de opkomst kan men positief zijn maar over de landelijke verdeling helaas niet!
Uit de provincies Limburg, Brabant, Zeeland en ZuidHolland waren er geen mensen die zich beschikbaar hadden gesteld.
Nu zijn wij met voldoende mensen zonder vertegenwoordiging uit deze afdelingen/provincies maar om er voor het hele land te zijn is het wenselijk dat alle streken vertegenwoordigd zijn zodat we weten wat waar speelt.
De insteek is zeer positief en woon jij in Zuid-Nederland en kun je 4 of 5 avonden per jaar zonder je TV meld je dan alsnog aan.
Als we wat moois willen moeten we het samen doen!!!
Op 21 februari komen wij weer bij elkaar en hoe mooi zou het zijn als we dan een mooie verdeling kunnen maken met input uit het hele land en aan de slag kunnen.

1e plaats Toppigeons ZLU fondspiegel totaalklassement ‘15/’16/’17.

Jelle Jellema volgt zichzelf op in het prestigieuze fondspiegel totaalklassement over de laatste drie seizoenen.

Jelle Jellema, Nijverdal
1e plaats Toppigeons ZLU fondspiegel totaalklassement ‘15/’16/’17.

Jelle Jellema volgt zichzelf op in het prestigieuze fondspiegel totaalklassement over de laatste drie seizoenen. Na zijn superseizoen 2016 waren veel ogen gericht op zijn prestaties in 2017. Zou Jelle wederom zijn duiven kunnen laten excelleren? De zesde plaats in categorie 3 was goed genoeg want er was niemand die betere papieren kon overleggen en dus bleef Jelle koploper in het Toppigeons ZLU totaalklassement over de laatste drie jaar.

Topjaar 2016.
Om het geweldige seizoen 2016 te evenaren was een bijna onmogelijke opgave. Jelle behaalde de volgende top 10 noteringen nationaal:
3e en 6e Bram( Narbonne) 3e en 9e Perpignan
3e en 10e Barcelona 5e en 6e Pau
Totaal kon hij 12 bokalen tijdens de ZLU huldiging ophalen en waren er 20 prijzen binnen de eerste honderd behaald!
Schier onmogelijk dus, maar zijn duiven hebben Jelle in 2017 niet in de steek gelaten. Zij behaalden ook afgelopen seizoen de volgende kopprijzen:
2e nat. Barcelona 2e, 11e en 21e nat. Perpignan
18e nat. Narbonne 25e nat. Marseille
Dit zijn toch weer 6 bokalen die in Limburg opgehaald werden!
Op de eerste twee vluchten van het seizoen liep het nog stroef, maar daarna was de trein goed op gang! Hieronder het overzicht:
2e nat. Barcelona 21 mee/ 11 prijzen
31e nat. St. Vincent 11 mee/8 prijzen
25e nat. Marseille 10 mee/ 8 prijzen
18e nat. Narbonne 25 mee/17 prijzen
2e nat. Perpignan 36 mee/ 21 prijzen.

De duiven.
De stam duiven van de familie Jellema is bekend en gekend. Hij is gebaseerd op de Piter Beerda duiven. Er ontstond een goede band tussen Jelle en Piter. Vele uren hebben zij het over de duiven gehad. Ook kwamen er diverse tips en duiven van Beerda. Om deze duiven wat taaier te maken werd “Zwart Goud” hiertegen gekoppeld en hieruit formeerde Jelle twee koppels, waar eigenlijk het gehele hokbestand op gebouwd is. Deze koppels zijn “Zwart Goud” x “De 02” en het “Fondkoppel”, bestaande uit “Bergeracdoffer” x “Blauwe Dame”. Voor kruisingsmateriaal kwamen er duiven of werd er samen gekweekt met Harold Zwiers, Benno Kastelein, Wim Derksen, Arjan Beens en Hugo Batenburg. Van deze laatste twee komen de recentste nieuwkomers. Nieuw bloed is prima en af en toe nodig, maar Jelle houdt altijd vast aan zijn stamduiven.
Om de stam te verbeteren en de goede eigenschappen vast te leggen, wordt inteelt toegepast echter niet op een gebruikelijke en veel toegepaste manier. Vaak wordt een topduif gekoppeld aan zijn vader of moeder, echter niet bij Jelle. Hij is van mening dat je juist een goed presterend kind van de topduif tegen de topduif zelf moet koppelen, omdat je niet in wilt telen naar de ouder van de topper maar natuurlijk naar de topper! De kinderen gebruik je dan uitsluitend als kweekduif en in kruising krijg je een enorm heterosis effect. De duiven worden voornamelijk geselecteerd op de vluchten. Jelle ziet graag een fijne, iets kleinere duif met soepele spieren en een zachte pluim. Verder wordt er nergens naar gekeken en de bekende theorieën vindt hij maar onzin.

Aanloop naar het vliegseizoen 2017.
De duiven zijn net als in 2016 begin maart gekoppeld. Nadat ze een koppel jongen hebben groot gebracht, worden de duiven voor enige tijd gescheiden en begin mei weer opnieuw gekoppeld. De eieren die nu worden gelegd, haalt Jelle weg naargelang de in te korven fondvlucht. De eerste fondvluchten worden meestal op tien dagen broeden gespeeld ( heel soms op kleine jongen) en hierna breekt Jelle de nesten niet meer af. De stand maakt volgens Jelle niet zo veel uit. Hij speelt zijn duiven tussen vijf dagen broeden en jongen van tien dagen. Ook wordt een doffer nog wel eens op een groot jong gespeeld. De oude duiven gaan zoveel mogelijk de mand in voor vluchten met een nacht mand. Jaarlingen krijgen minstens een dagfondvlucht en Jelle hoopt dat het dan een zware is. Het seizoen wordt gestart met ongeveer 130 vliegduiven, waarvan de helft jaarling is. Wel was het in 2017 zo dat er wat meer oude duiven zaten dan in het voorgaande jaar. Dit natuurlijk omdat er na 2016 veel duiven zaten die goed (geweldig) hadden gepresteerd!

Hok, voeding en training.
Jelle heeft de beschikking over een hok van 24 meter lang, welke op het zuidoosten gericht staat. De zij- en achterkant is van steen en de voorkant is van hout. De deuren tussen de afdelingen zitten dicht, maar door middel van kleine luikjes kunnen de duiven toch naar een andere afdeling toe. Overdag staan de ramen open en is dit samen met de roosters aan de voorzijde meteen de verluchting. De schuiven in het plafond zitten dan dicht. S ’avonds na de training gaan de ramen dicht en de schuiven ongeveer 10 centimeter open. Door de roosters komt dan de verse lucht en de gebruikte lucht verdwijnt weer via de opening in het plafond. De duiven vliegen in het seizoen veel vrij los en moeten in de avond nog een verplichte training afwerken.
In de voerbakken zit altijd voer. Jelle voert de mengelingen van Beyers. Afgelopen seizoen heeft hij zelf een mengeling samengesteld bij Beyers. Vanaf vier dagen voor het inkorven van de betreffende duiven zit er wat extra vetten door de mengeling. Heel soms worden de duiven even terug genomen met paddy, maar dit gebeurt hoogstens een keer per seizoen.
Een maand voor de koppeling in maart worden de vliegduiven geënt tegen paratyfus. Dit omdat zij hun afweerstoffen dan nog mee kunnen geven in de eierdooier en de pap. Zo sla je twee vliegen in een klap. Begin april krijgen de duiven een luizendruppel in de nek. Hierna worden de duiven ontwormt. De tweede week van mei staat er een geelkuur op het programma. Natuurlijk worden de duiven hierna nog regelmatig onderzocht, maar staat er geen vaste begeleiding meer gepland. Meestal is dit ook niet nodig. Mochten de duiven positief reageren op een geelcontrole, dan krijgen betreffende duiven een tablet opgestoken.
Als bijproducten krijgen de duiven grit, mineralen, piksteen en vithalith. Ook is er soms groen in de vorm van ijsbergsla of spitskool. Jelle geeft geen bijproducten over het voer of door het water en dit puur om het feit dat de duiven dan minder voer of water opnemen.
Het is het systeem wat Jelle al meerdere seizoenen hanteert, want waarom zou je een goed systeem veranderen!?

Hieronder enkele duiven die een belangrijk aandeel hadden in de behaalde titel:
Jack won:
6e Nat. St.Vincent'15
35e Nat. Perpignan'16
113e Nat. Perpignan'17
127e NPO Orange '13
136e Nat. Barcelona '17
148e NPO Aurillac'12
164e Nat. StVincent'14
199e NPO Limoges '15
317e Nat. Barcelona'16
423e Nat. Perpignan'15

Dafne won:
3e Nat. Perpignan '16
85e Nat. Pau '17
258e Nat. Agen '16
390e Nat.Marseille'17

Silke won:
3e Int. Narbonne '16
157e Nat.Marseille'17
631e Nat. Bordeaux'16

Queen Willemijn won:
6e Nat. Narbonne '16
11e Nat. Perpignan'17
322e Nat. Bordeaux'16
511e Nat. Agen '17

Rena won:
6e int. Pau '16
30e Nat. Marseille'16
132e Nat. Barcelona '17
145e NPO Orange '15
350e Nat.Perpignan'17
439e Nat.Perpignan'16
duifkampioen Fondunie 2000 in '16

Met 2 tweede plaatsen op Barcelona en Perpignan behaalde Jelle op een haar na wederom de (inter)nationale overwinning op een grote klassieker. Alle puzzelstukjes moeten op zijn plaats vallen om die eerste plaats weer te behalen. Zelf moet de liefhebber ook natuurlijk niet stilzitten en blijven zoeken naar beter. Jelle is altijd bezig dit te bewerkstelligen. Zijn duiven naar een nog hoger plan proberen te tillen. De laatste procenten extra in nieuwe inbreng, systeem en verzorging moeten het dan doen.

Arco van vliet

28 januari 2018

Afdeling 7 Midden Nederland ~ 2017
1e Plaats Verenigings kampioen P.V. de Woudvliegers ~ Putten
Gistermiddag tijdens de huldigingen van alle kampioenen van Afdeling 7 Midden Nederland mochten wij dit bordje ontvangen, wij zijn hier als vereniging heel trots op.

( 9 ) K & R Lomans – Asenray : Het zal wel iedereen opgevallen zijn dat Karin en Robert
Lomans uit Asenray er bij iedere vlucht bij waren. Ik denk dat je er gewoon aan gewend raakt, dat bepaalde spelers regelmatig in het snuitje van de uitslag te vinden zijn. Het wordt een vanzelfsprekendheid. Karin en Robert die presteerden het in 2017 om bij de Wefo weer een paar overwinningen te boeken. Dat is eigenlijk ook alweer normaal. Hun spel met de jonge duiven die was dan ook weer verbluffend. In de 6 vluchten met de vroege jonge duiven winnen ze op Sens van 20 augustus en op Gien van 26 augustus. Op Sens was dat 1-3-13-4954-76 met een totaal van 10 prijzen van 22 duiven en van Gien 1-12-36-79-101-170-172 met 16 duiven. En nog meer bijzonder daar van dat is dat ze op Gien ook nog heel Limburg het nakijken gaven. Extra groot was hun Provinciale overwinning. Op de 6 vluchten speelden ze 142 jonge duiven en daar wonnen ze 68 prijzen mee wat een oogst is van 47,9% . En met de oude duiven, (11 vluchten) speelden ze 190 duiven en daar wonnen ze 73 prijzen mee en dat geeft een rendement van 36,4 %. Ook in die categorie waren ze continu bij de kopgroep. Enkele bewijzen zijn; Op Rethel 52-54-84 , Epernaye 16-17-20, Sens 14-21-57, Lorris 39-4563, M.Lucon 24-57, Gien op 3 juli 9-12-13-15, Gien op 15 juli 12-13-14-15. Menigeen zou zich de vingers aflikken met zo’n prestaties. Karine & Robert Lomans zijn duidelijk toppers!!

Pie Schepens