Wefo – Limburg
Wedvlucht Epernay op 12 aug. voor1370 duiven.
Los 08.00 uur. 1e duif 10.38.54 uur. Snelheid 1592.358 m/pm.

Gepokt en gemazeld!
De duiven van Zinken - Coumans kennen de weg naar huis blindelings!

Klik hier voor geheele reportage

Klik hier voor de uitslag van J34 POINTOISE

Klik hier voor de uitslag van N34Asse Zellik

Op de jonge duiven vlucht uit Pointoise ging de  Comb.Gelder-'t Hart met de 1 en 2e prijs aan de haal ze draaiden er 5 bij de eerste tien, en op de nalijn vlucht Asse Zellik was het Gerard Westbroek die het geweld van Marco en Bedina de Kok net voor bleeft want deze draaiden 7 duiven bij de eerste 10 alle van harte gefeliciteerd.

Klik hier voor de uitslag van J34 POINTOISE

Klik hier voor de uitslag van N34 ASSE ZELLIK

AP Overwater overwinnaar op Dax tevens 1e nat sector 2

Als je al enkele jaren voor de fondclub de overwinnaars in de regio mag bezoeken kan het voorkomen dat je bij één lieebber meerder keren langs mag. Ap Overwater is zo’n lieebber. De man van de diesels van de Oude dijk in Strijen weet regelmag een hoofdprijs te pakken en ik ben dan ook al diverse malen daar op bezoek geweest. Ik ben de tel kwijtgeraakt maar de auto gaat op de automasche piloot die kant op. Meerdere malen hee hij de eerste in onze Fondclub gewonnen en ook het Keizer kampioenschap hee hij op zijn naam staan. Het is “Miss Turbo Dax”NL15-1665289 die de overwinning naa Strijen bracht. Dat AP op haar rekende blijkt wel want zij is niet voor niets als eerst getekende de mand ingegaan. Wegens omstandigheden is zij in 2017 enkel op Perpignan gespeeld. Dat zij toch het vertouwen kreeg om als eerste in de mand te gaan ligt aan het oog van de meester. Het was AP opgevallen dat als zij op eieren zit niet uit zichzelf naar buiten gaat om te trainen maar buiten gezet moet worden. Op jongen is zij aljd als een van eerste buiten. Als voorbereiding werd zij net als de rest op weduwschap ingespeeld. Voor St Vincent werd zij zo gekoppeld dat zij op ca 12 dagen broeden gespeeld kon worden. Omdat zij echter snel met eieren kwam werd zij gespeeld op kale jongen. Zij speelde wel prijs maar er zat zogezegd geen drang op. Na St Vincent werd zij herkoppeld en kon zij op een stand van 10 dagen broeden ingekorfd worden met het gekende resultaat. Dat het vroeg vliegen haar niet vreemd is blijkt wel als we de afstamming wat nader bestuderen. Haar moeder is “The Night Lady” die onder andere met twee uren los de eerste wist te winnen van Agen nat sector 2. Vader is “Zn Turbo Barcelona”. “Turbo Barcelona” vloog onder andere de 8e Internaonaal van Barcelona. In zowel de afstamming van “The Night Lady” als “Turbo Barcelona”komen we veelvuldig de bekende “Dure” van AP tegen. Wat een afstammelingen hee die topper gegeven. Bij AP worden de duiven als voorbereiding op het overnachtseizoen ingespeeld op dubbel weduwschap. Per koppel wordt er gekeken welke vluchten zij gespeeld gaan worden en aankelijk hiervan worden zij gekoppeld om op een goede stand ingekorfd te worden. In het seizoen gaan ’s morgens om 06.00 uur alle duiven los (zowel de weduwnaars als de nestduiven) en moeten verplicht trainen met de vlag erop. Als AP de duiven losgelaten hee gaat hij eerst een rondje langs de paarden en is zo tegen zevenen weer terug bij de hokken om de vlag neer te halen. De duiven mogen vanaf nu zelf bepalen of ze naar binnen gaan of nog een jdje blijven vliegen. Om ca 08.30 uur is AP terug om schoon te maken en te voeren de meeste zien dan wel binnen. De jaarlingen zien in een apart hok en worden op weduwschap ingespeeld. De eerste overnachtvlucht gaan ze op het nest mee en daarna weer op weduwschap. Enkel de betere duivinnen blijven op het nest dit tussen de (jaarling) weduwnaars. De voeding bestaat hier uit volle bak “Koopman all in one”. Na ca 10 minuten word de bak weggehaald en gaat het restant naar de jonge duiven. Per 5 kilo voer wordt er een maisblikje allerhande van Theuns uit Dongen( de vaste voer leverancier van AP), en een maisblikje grit gemengd. Al jaren is AP gebruiker van BIO-even, in het voorseizoen krijgen ze dit op maandag en dinsdag en in het vliegseizoen staat dit op woensdag en donderdag op het programma. Bio-even is een product op basis van diverse zuren wat de duiven zuiver houdt. Bij de kwekers staat dit het hele jaar op het menu. We spreken aljd over de diesels van de Oude Dijk maar ik ga met mijn jd mee en denk nu meer aan de BIO-Diesels van de Oude dijk.
AP namens de fondclub nogmaals gefeliciteerd.
Kees van den Bos

De zomer van 2018 is er eentje van absolute extremen. Records worden aan alle kanten gebroken. Was het ooit zo lang zo warm? Was het ooit zo lang zo droog? Maisvelden zie je in den lande verschrompelen en zelfs afsterven. Weilanden zijn mooie gele vlaktes geworden als er niet beregend kan worden. Zelfs veel bomen worden geel wegens gebrek aan water en de hitte. Als je de temperatuurkaartjes bekijkt dan is het toch telkens opvallend hoe minder warm het langs de kust is. De metingen in Vlissingen, Den Helder en Terschelling laten fiks lagere dagtemperaturen zien zoals het in de winter daar ook altijd minder koud wordt. Als duiven op wedvluchten de kustlijn in meer of minder mate kunne volgen dan is dat altijd een voordeel. Een temperatuur van 33 graden Celsius in het binnenland of 24 langs de kust is toch een fiks verschil voor mens en dier! En sprekend over extremen dan past Perpignan 2018 ook in dat rijtje. Het was feitelijk ondoenlijk voor onze duiven om tegen die hitte en lichte tegenwind op te boksen.

Op Barcelona was het al extreem zwaar maar op Perpignan is er door de ‘weergoden‘ nog een schepje bovenop gedaan! Dwars door Frankrijk waar het over het hele traject al snel 35 graden Celsius was. Eerlijk gezegd had ik wel een gevoel van medelijden met onze duiven dat ze door zo‘n hitte de terugreis moesten aanvaarden. Terwijl geen zinnig mens dan in de volle zon buiten gaat zitten moeten onze duiven dan werken en zware inspanningen leveren op hun terugreis. En een paar flesjes fris drinkwater hebben ze niet in een rugzak bij zich. Als ze onderweg willen drinken dan vergt dat ook de nodige behendigheid en helderheid van geest en lopen ze altijd zekere risico‘s.

Internationaal konvooi
Aan de start van internationaal Perpignan kwamen 12.353 duiven en de drie ‘hofleveranciers‘ waren zoals gebruikelijk België met 3964 duiven, Nederland met 3777 duiven en Frankrijk met 3481 duiven. En het aandeel Franse duiven is de laatste jaren op alle internationale vluchten aan het stijgen. Voor hen zijn de vliegafstanden altijd het kortst en procentueel is 770 km of 1100 km voor de overvlucht in Nederland meer dan een slok op een borrel te noemen... Op vrijdagmorgen 3 augustus kon de wedvlucht om 7 uur een aanvang nemen en de duiven vertrokken onder een blauwe hemel zoals overal en met een licht tegenwindje. En dan is telkens de vraag wanneer de eerste Franse duif gemeld zal worden en aan welke snelheid dat zal zijn? Halen ze de 1000 m.p.m. of zal het fors minder zijn? En op vrijdagavond was het lang wachten op de eerste melding. Op een bepaald moment vroeg ik me zelfs af of wellicht de site van ‘Pipa‘ niet werkte omdat er maar geen eerste melding kwam. Nee, het bleek weldegelijk extreem zwaar en geen duif arriveerde de eerste vliegdag en zelfs niet onder de 800 km (de minimumafstand om te mogen deelnemen is gesteld op 725 km en was eerder 750 km). Na 15 uur vliegen en daar geklokt zouden ze juist boven de 50 km per uur gaan. En de volgende dag duurde het ook nog lang voordat de eerste melding kwam. Uit Pouilly sur Serre (zuidoostelijk van Saint Quentin en dichtbij Laon) kwam de eerste melding van Eric Vanacker (en die naam uitspreken met een Franse tongval moet schitterend klinken). Hij klokte om 7.34 uur op 788 km en aan 760 m.p.m. en dat is een bescheiden 45 km per uur. In theorie moest dat in de overvlucht wel geklopt kunnen worden . Maar wat is die theorie in de praktijk waard onder zulke extreme omstandigheden?

Uiteindelijk bleek 1 Franse duif sneller en vier Belgische duiven. En was deed onze eigen Nederland? Maar liefst 9 duiven met de stempel ‘made in Holland‘ gingen rapper en maar liefst vijf Nederlandse duiven staan internationaal op de plaatsen 1, 2, 3, 4 en 5. Oranje boven heet dat! Het was heet maar zo heet dat ook. De eerste Nederlandse melding kwam om 9.45 uur van Jos Martens uit het (Zuid-)Limburgse Stein op 953 km. Zijn klepper kreeg een snelheid van 831 m.p.m. toegewezen (internationaal 816 m.p.m.) . Zo prettig is het dit jaar op de meldingssite van de ZLU dat men ook kan zien hoeveel duiven de betreffende liefhebber mee heeft en welke duif van de lijst hij heeft gepakt. Jos Martens bleek zijn 1^e-getekende te hebben gepakt met totaal 10 mee en men mag dus vooraf al veronderstellen dat die voordien al meer gepresteerd heeft. Maar 953 km in Nederland is de pure voor vlucht en met een snelheid van 50 km per uur heeft men op de verre afstanden in Nederland nog uren om die snelheid te overvleugelen. Maar zou dat onder zulke zware omstandigheden mogelijk zijn. ? Toen ik Jos Martens om 13.00 uur belde leek me zijn overwinning al vrij zeker maar hij temperde mijn optimisme met de opmerking dat een liefhebber als Kees Droog in Andijk op 1139 km zit en dat is zo‘n 184 km verder en bijna 4 uur overvlucht. En kort na dat telefoongesprek keek ik op de ZLU-site en zag de melding van Jan Hommes en zijn zonen Nick en Rens uit het Noord-Hollandse Akersloot. Zij klokten om 13.08 uur op 1113 km en hun duif komt tot 825 m.p.m. en dat scheelt om den drommel niet veel met de duif van Josn Martens die met zijn reserve en terughoudendheid wel gelijk had.

Al de derde keer.
De NL16-1795328 van Jos en Jacqueline Martens uit Stein bezorgt hen op deze Perpignan al de derde internationale zege. In 2012 wonnen ze internationaal Tarbes, in 2015 internationaal Marseille en nu dus internationaal Perpignan. Kan het beter en straffer in zo‘n 8 jaar tijd? En de winnaar heeft in 2018 met Perpignan erbij ook een geweldig ‘drieluik‘ in de verf weten te zetten. Hij scoorde voordien namelijk al de 38^e Pau (3551 d.) en de 21^e St. Vincent (2570 d.) en dan nu dus de 1^e Perpignan tegen 3777 duiven. En daarmee gaat hij begrijpelijk heel hoog scoren bij de beste ZLU-vliegers van dit jaar met 2 en 3 prijzen zijn (H. Wijnands en zoon hebben een duif met de 16^e Pau en 5^e St. Vincent).

Als jaarling scoorde hij ook al 3 op 3 maar met minder vroege prijzen. Op Agen jaarlingen haalde hij internationaal wel en nationaal juist geen prijs en daarna vloog hij de ochtendlossingen Bergerac en Cahors van de eigen afdeling. Op Cahors was hij de 16^e duif van Jos Martens terwijl hij 17 prijzen met 32 mee scoorde. De ‘328‘ heeft na zijn zegetocht de naam ‘Helios‘ gekregen en die naam verwijst naar de zonnegod bij de oude Grieken. En deze ‘god‘ heeft zijn krachten en machten de laatste twee maanden ongekend doen gelden. Bij de Romeinen had hij de naam Sol. Als we naar de afkomst van ‘Helios‘ kijken dan zien we dat de drie internationale winnaar bepaalde voorouders gelijk hebben en dus familie van elkaar zijn en de grote stamvader in deze is in Stein ‘der Sjef‘ van 2004 en deze doffer bevrucht anno 2018 nog. Hij is de vader van de Tarbeswinnaar van 2010 terwijl de Marseillewinnaar van 2015 uit een volle zus van de Tarbeswinnaar werd gekweekt. En de ‘Helios‘ is weer gekweekt uit een zoon van der ‘Sjef‘ en deze ‘66‘ van 2013 heeft dit jaar nog de 304^e nat. Barcelona gevlogen en is nu naar het kweekhok gegaan nadat zijn zoon ‘Helios‘ zo op Pau en St. Vincent had weten te pieken. Deze ‘66‘ is over de jaren trouwens een beste vlieger geweest met in 2017 prijs van Perpignan en St. Vincent en in 2016 was hij knap op tijd van de middaglossingen Bordeaux en Tarbes. En in 2015 won hij de 9^e prov. Bordeaux terwijl hij als jaarling prijs van ook Bordeaux vloog. De moeder van ‘Helios‘ heeft het bloed van ‘der Sjef‘ ook in zich want zijn stam uit ‘Sacha‘ en dat is een volle zus van de Tarbeswinnaar van 2010 en zij stond toen gekoppeld tegen de 1^e nationaal Irun in 2007 van Theo Daalmans uit Elsloo en de mannen deden toen aan samenkweek met deze twee duiven.

Fondspel
De 64-jarige Jos Martensn zit al vanaf zijn jeugdjaren in de duivensport. Het begon op het ouderlijke erf in Elsloo en de eigen vereniging in Catsop telde toen maar liefst 117 leden. Later vloog Jos zo‘n 5 jaar in combinatie met zijn huidige zwager Jan Driessen en wel vanaf diens ouderlijke erf. In 1982 hebben Jos en zijn echtgenote Jacqueline Driessen hun huidige woning gekocht en dat was een verouderd en uitgeleefd huis met een flinke tuin. Alles is toen verbouwd en later is naar de tuinkant uitgebouwd en een garage opgetrokken. Al heel snel kwamen er duivenverblijven op zolder van het woonhuis maar het afwachten van vluchtduiven vanaf de straatkant begon al snel tegen te staan. Vervolgens is er een groot tuinhok neergezet en later zijn er nog andere hokken bijgezet. In 1990 zijn de eerste duiven voor de grote fond op de hokken in Stein gekomen terwijl voordien het programmaspel het hoofddoel was. In 1990 werd nog de generale titel van het eigen samenspel Maaskant binnengehaald. Jos was helemaal verkocht voor de grote fond toen hij zijn eerste vroege prijs vloog op Bordeaux van de ZLU in 1992. Voor de eerste fondduiven bleef hij in zijn eigen woonplaats. Er kwamen duiven van Tjeu Cox en Hein Janssen en die wonen allebei in Stein. Tjeu Cox heeft op de ZLU-vluchten over de jaren vele hoogtepunten weten te boeken met overwinningen, kampioenschappen en duifkampioenen. In 1999 klopte Jos aan bij de gebr. Kuypers in Neer en dat jaar kwamen er drie koppels eieren van de gebroeders naar Stein. In 2002 werd er samengekweekt met de combinatie Busscher-Albertz uit Elsloo. Zij hadden met hun ‘11‘ van 1996 indertijd een ware crack op de nationale middaglossingen op hun hok. In 2001 was hij de beste duif in de Nationale Fondspiegel en de 2^e beste duif over vijf jaar. In 2006 zijn er nog andere afstammelingen van deze ‘11‘‘ bij Jo en Wilma Busscher-Albertz gehaald en in de kruising met de Kuypersduiven heeft dat succes gebracht. De vader van de Tarbeswinnaar en wel voornoemde ‘Der Sjef‘ is zo‘n ‘product‘ en deze doffer van 2004 heeft Jos naar zijn vader vernoemd en heeft de naam ‘der Sjef‘ gekregen. Deze blauwe doffer is een duif zoals vader Sjef Martens die graag zag. In 2005 vloog ‘der Sjef‘ als jaarling op de twee provinciale morgenlossingen twee kopprijzen: 14^e Bergerac van 3462 duiven en de 39^e Cahors van 2863 duiven. Na dit succes heeft Jos hem op het kweekhok gezet en dat bleek later een hele belangrijke bouwsteen van de latere grootse fondsuccessen.

Vliegploeg
In de ruime tuin in Stein staan verschillende tuinhokken terwijl ook boven de garage een zolderafdeling voor weduwnaars is. De drie internationale winnaars woonden/wonen op drie verschillende hokken toen ze hun zege behaalden. “Dat zullen wel goede hokken zijn als zulke prestaties mogelijk zijn", merkte Jos Martens na zijn derde zege op. Het seizoen werd begonnen met 40 jarige weduwnaars op twee afdelingen en 50 meerjarige weduwnaars op vijf afdelingen. En de jaarlingen worden vooral op de ochtendlossingen van de eigen afdeling gespeeld. Aan alle ZLU-vluchten wordt deelgenomen en meestal wordt er ook gekorfd op een aantal middaglossingen. Maar na St. Vincent heeft Jos Martens die niet meer gespeeld. Van een afdeling van 12 weduwnaars had hij er 6 op Pau en een week eerder 6 op St. Vincent. Op St. Vincent had hij er in totaal 8 mee en won hij 1 prijs en wel een knappe aan prijs 34 tegen 1706 duiven. Op Pau had hij er 5 van de 6 in met ‘Helios‘ als eerste en vroege duif. Die hele afdeling (apart hok) is later in zijn geheel naar St. Vincent gegaan en daarop had hij 5 van de 12 als prijsduif met weer ‘Helios‘ als snelste duif. In het weekeinde van Perpignan had Jos Martens ook 14 weduwnaars gekorfd op Bergerac van de eigen afdeling en die vlucht werd ingekort naar La Souterraine en op vrijdag wist hij 8 prijzen te klokken terwijl de volgende morgen er nog een aantal te verdienen waren. Op Perpignan korfde Jos in totaal 10 weduwnaars en ‘s avonds had hij er 8 stuks in de klok zitten en in de prijzen gepakt. De vliegers en kwekers werden half maart gekoppeld en de (eerste) eieren van de kwekers werden onder de jaarlingen gelegd. Alle koppels brachten jongen groot en toen de jongen 18 tot 20 dagen waren ging de duivin er met één jong vanaf en zaten de doffers voorgoed op weduwschap. De weduwnaars trainen in het seizoen twee keer per dag en wel in alle vroegte van half zes tot half zeven en moeten dan verplicht vliegen en in de lucht blijven. ‘s Avonds tussen 7 en 8 uur trainen ze een tweede keer. Dan mogen ze doen en laten wat ze willen.

Al 40 jaar
Jos Martens vertelde al 40 jaar bij dierenarts Norbert Peeters in (nu weer) het Belgische As te komen en dat naar volle tevredenheid. In november-december laat hij zijn duiven door hem enten en een maand voor het koppelen laat hij ze bij hem nakijken. De mest wordt dan onderzocht en er worden keeluitstrijkjes genomen. Op eieren krijgen ze een 6-daagse kuur tegen het geel (tricho-groen). Het voer voor de duiven, Mariman mengeling, wordt door de Gebr. Simons en Znn. uit Ransdaal geleverd. In het seizoen worden de bijproducten van hem gebruikt zoals vitaminen, aminozuren, biergist en melkgist. Bij de verzorging van de duiven krijgt Jos veel hulp van zijn vrouw Jacqueline en toen ‘Helios‘ op zaterdagmorgen arriveerde was Jos net naar binnen om iets schoon te maken terwijl Jacqueline hem zag vallen en dat deden ook twee liefhebbers die kwamen kijken en wel Pie Coumans uit Stein en Tony Bollen uit het Belgische Maasmechelen. Omdat ‘Helios‘ op een bepaalde spoetnik viel moest het een duif van Perpignan zijn en geen nakomer van La Souterraine. In huize Martens is sinds kort een nieuwe bewoner en wel een hele jonge Mechelse herder. Op een bekend en beroemd fonderf in België wonen de ouders van Nora en wel die van Joost de Smeyter in Melden. Evenals Jos Martens is hij een internationale winnaar. Dit jaar won Joost internationaal Barcelona bij de duivinnen (2^e internationaal overall) terwijl Jos Martens schitterend een loeizware Perpignan internationaal heeft ingepalmd. Diep respect voor duif en zijn bazen Jos en Jacqueline Martens


Ad van Gils

“Snelste duif Quievrain voor Peter Theunis”

Door Chris den Braber

De weergoden waren ons afgelopen weekend gunstig gestemd. De duiven op de natoervlucht uit Quievrain konden met een zuidwesten wind al om 08.30 uur gelost worden. Om even voor 10 uur vielen de eerste duiven en met een concoursduur minder dan 10 minuten waren de prijzen verdiend. Met bezoek uit Taiwan zag Peter Theunis om 2 minuten voor 10 uur 3 duiven gelijk arriveren. Om 09.58.16 uur werd de eerste duif geconstateerd en deze duif speelde de eerste prijs over 6509 duiven en dus de snelste duif van het concours. Voor de overwinning zorgde de jaarling duivin 2017-3715065 “Golden Ace”. Het is een dochter van Super Rossi. De winnende duivin was niet aan zijn proefstuk toe. Het had al een eerste prijs tegen 5214 duiven en een tweede prijs tegen 4550 duiven. De tweede duif van Peter Theunis speelde de 5^e tegen 6509 duiven en de derde duif de 9^e prijs. Peter had 37 duiven ingekorfd en daarvan wonnen er 25 hun prijs. Een mooie uitslag Peter met de felicitaties.

Uitslag Quievrain

PV De Eendracht 911 duiven:
1-3-6-20 Comb. Embregts-Theunis, 2-5-11-13 F.Damen en zn., 4-7-8-12-14-15-16-17-18-19-21-22 R. van Poppel, 9 R.Rommens, 10 P.Maas, 23-25 Comb. Albers, 24 L.Dekkers.

PV De Snelpost 231 duiven:
1-2-3-6-15-16-19-20-21-25 C.Bulkmans, 4-17 M.Hermes, 5-7-8-9-18 J.Nouws, 10-14 A.Christianen, 11-22-23-24 P. van Rijen, 12-13 R. de Jong.

5e jonge duivenvlucht vanaf Weert

“Vlot verlopen jonge duiven vlucht. De specialisten en de verduisterde jongen overheersen het concours”

Na een vluchtweekeinde waarbij toch enkele tientallen van de ingekorfde jongen het hok niet wist terug te vinden, werden er 591 jongen ingekorfd voor Weert. De vooruitzichten waren goed, hoewel: de wind had wederom kracht 3 à 4 uit zuidwestelijke richting. Het vluchtprogramma is aangepast omdat de 2e vlucht niet doorging en we zitten dus nu op Weert, iets meer dan 200 km.

De verduisterde jongen gaan het concoursverloop nu steeds meer beïnvloeden. Voor de niet verduisterde wordt de pennenstand en de dekrui per weekend bepalender of ze nog mee kunnen komen. De top van de uitslag, ik denk tot en met plek 30 wordt ingenomen door specialisten en jongen die verduisterd zijn en die wellicht op de deur gespeeld worden. Meedoen voor de prijzen is een keuze!

De jongen gingen om 8 uur los, de nevel was dus gelukkig snel opgelost en de gehele vlieglijn had zuidwest 3 en half bewolkt weer. Onze 591 duiven gingen samen met 7789 andere duiven op pad.

De 1e en 2e duif vielen bij Wessel Regtop om 10.01.53 u met een snelheid van 1671,300 m/min. Deze snelheid lag 50 m lager dan de snelste duif aan de oostzijde van de afdeling! De top tien zag er verder als volgt uit: Edwin Schuiling 3, Nico Nijhof 4, de Comb Ottens 5, Ahmed Majid 6 t/m 9 en Edwin Schuiling 10. De laatste prijsduif viel bij de Comb. Poelstra Boelens om 10.18,23 met een snelheid van 1477,020 m/min en daarmee stond het 17 minuten open, met slechts 200 m /min snelheidsverloop.

In de Afdeling( 8380 duiven ) een 72e en 76e plek voor Wessel Regtop en in het Rayon ( 2502 duiven) een mooie 2e, 3e 10e ,14e en 16 e t/m 19e plaats voor onze club.

In de kampioenschappen komt nu tekening waarbij onaangewezen de Comb. Ottens 1e staat en vervolgens Wessel Regtop 2e , de Comb Smit Mulder 3e, Martie Lippets 4e en Edwin Schuiling 5e. Aangewezen staat Wessel Regtop 1e, Heim Meijerink 2e, de Comb Ottens 3e, Edwin Schuiling 4e en Martie Lippets 5e. Bij de duifkampioenen zijn er nog slechts 10 jongen van 7 liefhebbers die niet gemist hebben: Matty Lippets 1e en 8e , Wessel Regtop 2e , Edwin Schuiling 3e en 6e, de Com Ottens 4e en 9e, Ahmed Majid 5e, de Com Smit Mulder 7e en Heim Meijerink 10e.

Worst voor Roel Poelstra

Komend weekend Tongeren en de weersomstandigheden worden wisselvallig met de wind aan de westkant.

Succes met de voorbereiding naar komend weekend.

Met de sportgroeten van Bert van Guldener

"Nieuws P.V. de Luchtbode Assen"

Uitslagen Perigueux en Bergerac vallen eindelijk op de mat. 
Sas van Gent uitslag  naar Sluiskil duurt langer dan de vluchten zelf.

Ik weet niet hoe het u vergaat maar na een avondje tafelen in Clubcafe Henk te Sluiskil 
krijg ik altijd de onbedwingbare drang naar frikandellen. 
Nu worden we meestal rijkelijk bedeeld met tukjes en pinda’s maar toch.... 
Thuis gekomen moet de frietpan aan. ’s Morgens wakker geworden dan heb ik toch altijd weer spijt. 
Weer caloriebommen naar binnen gewerkt. Wat schetst mijn verbazing want..
Dit zou voor veel melkers wel een het beste nieuws van de maand kunnen zijn.
Beter dan de eerste op een grote vlucht !!  Je zou het tegenovergestelde denken maar het eten van 
frikandellen blijkt gewoon gezond te zijn, zo beweert de website Extragezond.nl.
Er gaan allerlei wilde verhalen rond over de ingrediënten van een frikandel. 
Zo zou deze van vleesafval zoals koeienogen en -uiers en geslachtsdelen van varkens gemaakt worden. 
Dit is onzin. Wat de populaire snack wel bevat is kip, varkensvlees,vet, smaakversterkers, antioxidanten 
en fosfaten.Kip is mager vlees wat goed voor je is, vet is natuurlijk wat minder gezond maar de frikandel 
bevat 50% minder vet dan een rookworst, het varkensvlees dat in een frikandel gebruikt wordt is mager, 
de antioxidanten zijn volgens experts zeer gezond en fosfaten zijn goed voor de hersenen. 
Dus...geen wroeging meer. Sterker nog , ik voel veel voor een frikandelen vlucht en wat te denken van een 
groepsfoto van ons allen met allemaal onze frikandel in de handen. 
Ik zag op het internet dat er in Zuid Holland ( nabij europoort) een horecabedrijf is met de prachtige 
naam “de frikandel” en de Zuid Hollanders bezoeken deze gelegenheid in grote getale. 
Mogelijk wordt de frikandel de bindende factor die een gezonde duivensport beleving nodig heeft. 
De ingredienten zijn er: we voelen ons kiplekker als de prijzen ( van o.a vervoer ) laag kunnen blijven. 
Het varkensvlees is mager maar laten we ons t.o.v de mensen die vooruit willen “mager, mild” gedragen, 
vet geeft energie om er samen wat van te maken smaakversterkers zijn nodig om nieuwkomers aan te trekken , 
antioxidanten  om de sport op een gezonde positieve manier uit te dragen en fosfaten , 
mensen die hun hersens gebruiken tbv de sport,daar hebben we er nooit genoeg van. 
Denk nu al eens na over hoe we in Sluiskil volgend jaar met elkaar de sport willen beleven, 
de najaarsvergadering komt na het seizoen en... verwaarloos ook bijv de tentoonstelling in December niet. 
Wat weg gaat komt nooit meer terug. Voorbeelden te over. Tjonge jonge, de frikandel maakt me echt intelligent.

Piet Pladdet controleert op Bergerac. Henk Zegers wisselt stuivertje met Piet Pladdet op Perigueux.

Piet Pladdet kon de klok luiden op Hoek toen zijn “152” om 07:29:57 de overwinning van Bergerac behaalde. 
Het was volop bal op Piet zijn hok. De derde plek was ook voor Piet en met 5 in de eerste 10 en met 8 vd 12 
in de prijzen kon Piet de dag erna op zijn lauweren rusten. 
Piet Pladdet het blijft toch een klasbak in de vereniging. Nummer 2 werd Henk Zegers  met zijn “238”. 
Arie Buijze was op dreef met 3 in de eerste 10 en 7 vd 13 in de prijzen. 
Moest Henk op Bergerac Piet nog voor laten gaan op Perigueux waren de rollen omgedraait. 
In een titanen worsteling verwikkelt werd Henk met de looppas snelheid van 779.882 meter/min eerste van de club. 
Ook nummer 3 en 5 waren voor Henk . Het werd dus een om en om spelletje met Piet Pladdet die 2,4,6 en 10 en 7 vd 11 binnenhengelde. 
Henk haalde overigens ook zeer knap 7 vd 9. De zevende plaats was voor Adrie de Bruijne,
de achtste voor Simon Budding en de negende stek was voor Arie Buijze die tevens 3 vd 5 haalde en op de 
overnachting goede percentages haalde. Jammer dat hij net de kop van de uitslag haalde.  
Het werd dus een zeer zware vlucht want de laatste prijsduif vloog nog geen 500 meter/min. 
Henk Zegers sloot af met de lage snelheid van 488.912 meter/min. 
Het vreemde lossingsuur zou hier weleens debet aan kunnen zijn. Routiniers op deze vluchten hielden hun hart 
al vast toen er om 10:30 uur bij heet weer gelost werd. 

Op Arras is De Mul Vermeirssen de baas , Gebr Dekker doen de vereniging op zijn grondvesten schudden op Melun.

Op Arras was het weer druk aan de inkorftafel. Niet in het minst omdat er meer dames de handjes in de korf 
slaan om de duiven aan te geven. Zo gingen er 508 duiven over de inkorfantenne en werd Arras een prima vlucht. 
Beide vluchten dit weekend konden om 08:00 uur gelost worden en op de kop van de uitslag tikte rekenaar Frederik Dekker ,
bewolkt weer in met westen wind.  De duiven kwamen vlot naar huis en met 1546.976 meter/min werd de 
eerste getekende van Sebastiaan glorieus winnaar. Tongen beweerden dat de duif tijdens het inkorven 
onhandelbaar was en een inkorver prees aan de toog de conditie van de duiven van Sebas. 
Het zal allemaal wel maar de inkorver had gelijk. De 428 werd eerste maar 8 seconden later wist de 756 de 
tweede podiumplaats te bezetten. 18 vd 24 stond er vermeld achter de naam van Sebastiaan. 
Vier in de eerste 10 en de buit was binnen. Gebr Dekker waren ook Arras weer sterk op dreef. 
Een derde en vierde plaats  en 5 bij de eerste 20 , jawel en 18 vd 19 in de prijzen. Is dat knap of niet? 
Verdikkeme wat wordt er hard gespeeld in de Haarmanweg.  Roegiest Visser profileerde zich met 4 in de eerste 
elf en met 5,6,7 en dus 11 was Johnny lekker op dreef.  We moeten naar plek 12 om daar Joop Kornelis te vinden. 
Joop is een vaste waarde op de uitslag en heeft altijd hoge percentages. Ook nu weer een 6 vd 8 en dat is zeer goed. 
Jos de Ritter is te vinden op plek 14 en 15  en wist notabene 7 vd 8  tehalen. 
Jos zal daar wel een borreltje op drinken al is zijn verlangen om weer terug bij de top van de vereniging nog niet gestild.  
Opvallende speler was ook combinatie Ridderhof en Zoon. De roofvogelvlieger is blijkbaar een stille dood 
gestorven en de combinatie draait even 39 vd 58. Er werd met bewondering over gesproken. 
Nog een opvallende speler was R de Schoolmeester. 19 vd 34 en beginnend op plek 18. 
Dat was Roger dit weekend. Johan de Poorter  haalde 7 vd 10 . Ronny Lippens haalde 5 vd 10. 
De hoge percentages betekende dat er 4 liefhebbers met lege handen stonden of niet gedraaid hadden. 
Op 1129 meter wist A Gommers te uitslag af te sluiten. Weer een vlucht die niet meer terugkomt.

Op het ongeveer 315 km weggelegen Melun was het een overrompeling van jewelste. 
De Duitsers bij monde van de besnorde leider zouden van een “blitzkrieg” spreken. 
We werden door de gebroeders Dekker compleet onder de voet gelopen. 
Het doet pijn dit te schrijven maar de waarheid is dat het zo was. 
17 bij de eerste 20 en 1 t/m 10 vielen daar waar het hok als wijn steeds beter wordt en dat van 208 duiven. 
Natuurlijk gunt een ieder hen van harte de overwinning. De handen werden gretig geschud. 
Absoluut !! maar waar gaat dit eindigen vroeg menigeen zich af. Kijkend naar volgend jaar, ? 
Zeg het maar wat we gaan doen.  Tonny de Bruijn wist nog een teen tussen de reeks te zetten op 
plek 11 en met 9 vd 18 deden Tonny en Leona goed mee . 
Oswald Haers haaste zich nog om de gebroedrs de pas af te snijden met een 17e stek.  
Comb Pieters doken nog op plek 19 . 
Volgende week is er een mosselmaaltijd gesponserd door de “OUDE HAVEN” van Frans Vermeirssen. 
Een ruimhartige geste van dit deel van comb De Mul.  
We gaan richting einde seizoen en kom op, rug rechten en met de verzorging nog een tandje bij doen. 
Met sportieve duivengroet !!