Op 17 maart organiseren zij een ouderwetse jonge duivenverkoop aan de leidijk 16b in Jubbega
Nieuws
De winnaars: Goud op Agen Jaarlingen voor comb. S & A Deckers
Provinciaal Criterium Agen jaarlingen (jaarlingen) 2017
Ook de internationale fondvlucht uit Agen kende enkele dagen verloop alvorens er gelost kon worden. Vorig jaar moest er tot zondag gewacht worden alvorens het mogelijk was om te lossen, dit jaar was het dinsdagmorgen voordat het startschot gelost kon worden.
Om 7.00 uur verkozen 696 van onze gevleugelde vrienden het luchtruim voor een gemiddelde afstand van rond de 850 km tot Limburg.
Om 20:03:16 liep de jaarling weduwnaar bij Sandra en Toon Deckers in Meers over de antenne en klasseerde zich hierbij tot provinciaal overwinnaar.
Sandra en Toon hadden maar 2 jaarling weduwnaars in de strijd, Toon is nog steeds van mening dat men de jaarlingen voorzichtig moet opleiden. Vaak is Agen voor de jaarlingen een pittige vlucht, niet zo zeer door de afstand, deze verschilt niet zo veel van bijvoorbeeld Cahors, maar door het grote konvooi. Door de grote spreiding worden er vele kilometers extra gevlogen. Bij een afdelingsvlucht van dezelfde afstand vliegt een kleiner klad duiven die allemaal dezelfde richting op moeten.
Toon is ervan overtuigd dat onze duiven, ook de jaarlingen, meer aankunnen dan bijvoorbeeld 10 jaar geleden.
Het spelen van weduwnaars op de middaglossingen aan de Kloosterstaat in Meers is verleden tijd. Volgens Sandra en Toon is het dieronvriendelijk om duiven op het warmste moment van de dag te lossen. Bovendien vliegen veel duiven de nacht in en dat kost altijd veren. Vooral duiven uit de lijn van de “Irunha” van Theo Daalmans doen dit vaak. Dit levert naast kopprijzen ook vele lege bakken op en daar zit men hier in Meers niet op te wachten.
De jaarlingen doen als jonge duif ervaring op via de natour. Ze gaan een keer of 5/6 mee en daarmee is het klaar. Als jaarling gaan ze voor hun eerste grote opdracht zo vaak mogelijk de mand in, dit tot 14 dagen voor hun eerste fondvlucht.
De winnende weduwnaar had zich op de voorafgaande programmavluchten wel een beetje “verraden” bij zijn bazen. Hij was steeds bij de eerste duiven terug en dook dan als een kogel naar binnen.
Sinds kort wordt door Sandra en Toon niet meer met duivinnen gespeeld. Dit ondanks het feit dat Toon jarenlang excelleerde met duivinnen op nest, zelfs op Barcelona. Ook de nationale winnares, “Brigitte”, van Dax in 2007 was een nestduivin. Alle aandacht en energie gaat nu naar de weduwnaars.
De basisduiven hier in Meers komen uit de directe omgeving:
John Steijns Doenrade (Cor de Heide duiven)
Jos Martens Stein
Theo Daalmans Elsloo
Lei Martens Elsloo
Bernd Morsnowski
Met name een zoon van de “Irunha” van Theo Daalmans geeft met verschillende duivinnen goede nakomelingen. Een andere topvlieger, de “Josje” kwam rechtstreeks van Jos Martens uit Stein. Ook de lijn van de “Black Pearl” heeft Sandra en Toon geen windeieren gelegd. Van Bernd Morsnowski werden enkele duivinnen aangeschaft, eentje hiervan was “Brigitte”.
Van Lei Martens heeft men de “Statige” . Deze vloog kop van Bordeaux ZLU, maar raakte hierna gewond. Lei had er geen hoge pet van op, Toon wel! En zo verkaste de “Statige” van de Lindendriesstraat naar de Kloosterstraat. Daar zette hij verschillende prima vliegers op de wereld. Wie het weet mag het zeggen!
Voor het seizoen krijgen alle duiven, dus ook de kwekers, een zeven daags kuurtje, van Vincent Schroeder, tegen het geel. Van deze duivendokter wordt ook het hele jaar tot grote tevredenheid Tolamin Forte verstrekt. De dag na thuiskomst, bij thuiskomst wordt schoon water verstrekt, zit dit ook in de drinkpan. Pinda’s staan hier ook op het menu, de duiven hebben ze graag en ze worden lekker tam. Verder na het seizoen veel lijnzaad, een oud recept maar wel erg aanvullend tijdens de rui.
In 2018 zullen de duiven een kuur tegen paratyfus krijgen, dit gebeurt om de 5 jaar! Volgens Toon is paratyfus een echte sluipmoordenaar! Dit buiten de gebruikelijke spuit tegen paramixo en pokken.
Om de duiven zolang mogelijk met een volle vleugel te houden doen Sandra en Toon in mijn ogen iets, dat toe nu toe niet door veel liefhebbers gedaan wordt. In de eerste week van februari worden de 1e twee slagpennen getrokken bij alle duiven. Alle duiven komen hierna 2 keer op 5 dagen broeden.
Door dit systeem gingen de duiven naar Perpignan de mand in met een volle vleugel!
Na het seizoen stoten ze de derde pen om vervolgens de verdere cyclus te doorlopen. De duiven broeden twee keer over en blijven vervolgens samen tot de feestdagen, de bak is dan wel half gesloten.
Geen stress op de hokken, dan genieten voor duiven en bazen.
De provinciale overwinning is terecht gekomen bij een (h)echt duivenechtpaar. Echt liefhebbers die alles voor hun gevleugelde vrienden over hebben en hiervoor geregeld beloond worden met steenvroege duiven en diverse aansprekende kampioenschappen.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
De 14 jarige wint in de jeugdcategorie de bronzen plak nationaal bij de jeugd van de duivensport van België alsook 1e provinciaal snelheid jongen + 1e provinciale asduif snelheid jonge duiven bij de Westvlaamse jeugd.
Dat Lais de genen van de duivensport in het bloed heeft kan men niet ontkennen, grootvader Julien, een zeer goede halve fond speler, vader Dominique een geducht speler en kampioen in de scheldestreek kunnen hun dochter en kleindochter al de geheimen van de duivensport aanleren en dit heeft de 14 jarige Lais al bewezen in haar 1e jaar als zelfstandig duivenliefhebber.
Hoe het allemaal begon!
Als 10 jarige speelde Lais samen met haar broer in hun tuin waar ze zelfstandig een boomhut hadden gemaakt, er was ook plaats voor een koppel duifjes, die hadden ze ukkelpub en choco genoemd, die werden zo tam gemaakt dat ze Lais vergezelden tot in de living van hun huis, het jaar nadien werden er nog enkele bijgenomen en deze werden al enkele honderden meters weggevoerd en zo is de liefde voor de duiven ontstaan. In 2017 werd er werk gemaakt voor een degelijk hok waar Lais al mooie uitslagen mee behaalde. Deze winter werd de accommodatie uitgebreid en zo kan Lais nu haar gevleugelde vrienden vertroetelen in een nieuw duivenpaleisje, dit hok werd verkregen van Ronny Franssens die nu de duivensport vaarwel heeft gezegd.
 |
Wat voor 2018?
De kweekduiven van vader Dominique doen nu aan winterkweek waarvan Lais er een 20 tal jongen mag kiezen, die zullen verzorgd, vertroeteld, opgeleerd en gespeeld worden door Lais.
De rassen,
Via Julien Poublon uit Wevelgem, Willy Vanhoutte Wevelgem, Paul Hasaert Torhout, Ronny Franssens Zwevegem, Eddy Demets Heestert alsook van Leo Heremans verkregen bij de reportages op VTM ‘De wensdroom’.
Er werd een kleinzoon uit de “Bolt” verkregen, uit deze klepper werd reeds de 3e nationaal asduif snelheid bij de KBDB van België.
Lais, hoe kan je deze hobby combineren met jouw school?
In de vakantie is het leuk maar tijdens de schooltijd moet ik wel de hulp van vader inroepen om ’s morgens te voederen maar na schooltijd laat ik de jongen buiten en na een training van 1 uur roep ik ze binnen en geef hen hun avondmaal, ik ben dan zeker een half uur op het hok om ze te observeren en te vertroetelen.
Zou je zonder toedoen van je ouders de duivensport kunnen beoefenen?
Zeker niet want de voeders, inentingen en inleg voor de wedstrijden dit is toch een financiële last maar daar ben ik mijn ouders dankbaar voor dat ik deze hobby kan beoefenen.
 |
Kan je contacten leggen met andere jeugdige liefhebbers?
In West-vlaanderen is het moeilijk maar ik heb al vriendschap gesloten met Georg Lannoo uit Oost-vlaanderen waar ik een goede babbel heb over de duiven en enkele bedenkingen over de duivensport.
Mocht ik geen steun krijgen van mijn ouders en grootouders dan zou ik de duivensport niet kunnen beoefenen, de jeugdvereniging zou een financiële steun kunnen geven bv. enkele duiven gratis te laten inkorven of enkele ringen gratis, hoklijst gratis, dit is maar een suggestie want velen die geen steun krijgen haken af na 1 jaar!
Wat zijn Uw toekomstplannen?
Dat het volgend jaar terug mag verlopen zoals in 2017 en dat ik terug ergens op het podium mag staan.
 |
Uitslagen:
Arras 66 jongen: 2-8-10-15-21-22-10/13 per 2 tal
Arras 271 duiven: 10-19-20-21-38-5/5
Clermont 360 jongen: 4-11-26-67-68-74-97-6/9
Clermont 670 jongen: 3-6-10-11-21-50-52-64-139-151-154-11/14
Fontenay 215 jongen: 10-12-21-37-41-60-6/8
Fontenay 446 jongen: 5-17-43-50-67-97-103-109-185-200-10/14
Enz… enz…
Rudy
Bron 
+
De winnaars:
Trio Winkens Rothenburg uit Itteren winnen Agen met ‘Aagje’
& MARATHON KAMPIOEN 2017
Trio Winkens & Rothenburg
ls ik achter de laptop kruip om te beginnen aan de reportage van het trio Winkens Rothenburg gaan mijn gedachten terug naar de zomer van 2016.
Ik ben met mijn maatje Theo Daalmans naar Itteren getogen om bij Harie Winkens naar de aankomsten te kijken van de laatste vlucht van de jonge duiven van dit seizoen!
Het is goed toeven daar op de heilige grond aan de Pagestraat, waar al zo vaak duivenhistorie werd geschreven!
Op een gegeven moment gaat het over de vluchten met morgenlossing, en met name de ZLU vluchten, die Theo en ik ons al enkele jaren tot hoofddoel hebben gesteld.
Onder het genot van een pintje zegt Jacques op een gegeven moment gekscherend:
Wacht maar tot het volgend jaar, dan gaat het jullie een stukje “dunner”, ik ga ook aan alle vluchten van de ZLU deelnemen……..
En het moet gezegd, hij heeft woord gehouden, en wel op zo een manier, dat het Trio uit Itteren wordt gekroond tot marathonkampioen van onze Fondclub !!!
Een man een man, een woord een woord.
De wedvlucht uit Agen kon zoals we ons nog goed kunnen heugen pas gelost worden op dinsdagmorgen, zodat onze duiven al een dikke week in de manden vertoefden. Op meerdere plaatsen en ook in Itteren kreeg ik te horen dat verschillende duiven na thuiskomst niet meer in staat waren om in hun broedbak te vliegen. Waarschijnlijk met stramme spieren uit de manden gekomen, en als je dan alles uit de kast wil halen om zo snel mogelijk thuis te zijn eist dat op deze manier zijn tol.
Om 19.36.35 loopt de 1e getekende duivin van Jacques ,Trudie en Jourie over de antenne. Het is hun topduivin “Aagje” die het heeft geflikt om heel Limburg haar wil op te leggen. Nationaal in de categorie oud behaald ze een 9e plek van 6219 mededingers. Vorig jaar ging ze de mand in naar hetzelfde Agen als jaarling, toen klasseerde ze zich als 2e in het provinciale concours, Nationaal werd ze als 3e afgevlagd van 4679 duiven. Over topduiven gesproken!!
We zijn het er gelijk over eens dat we geen opsomming gaan maken van de uitslagen en kampioenschappen behaald in de laatste decennia, Jacques zegt duidelijk wie dat wil doorlezen kan altijd terecht op onze site.
In de jaren 1999 en 2000 werden 2 maal 12 eitjes gehaald bij Harry en Roger Wijnands aan de Tongerseweg in Maastricht, dit werd de basis voor de huidige kolonie, samen met de Sayaduiven uit Heer. Ook van invloed waren de duiven van broer Harry, hierin vinden we nog duiven van Hennie van Brienen en Jantje Martens uit Meers. Ook hier zien we dus duidelijk een mengeling van pure snelheid, dagfond en uithoudingsvermogen. Factoren die de moderne fondduif vormen en concoursen steeds sneller maken.
Volgens Jacques is het erg belangrijk dat de moderne fondduif ook tijdens de programmavluchten af en toe de neus tegen het venster duwt. Ze moeten zich niet te ver laten wegvliegen, kwestie van goed opletten en naar huis willen, is hier de stelregel!
In de nabije toekomst zal hier nog aan alle fond vluchten worden deelgenomen, zowel provinciaal, NPO als ZLU.
In 2017 zijn de jaarlingen die Agen hebben gevlogen hierna thuis gehouden, dit puur toekomstgericht. Als 2-jaarse zullen ze wederom Agen vliegen, en vervolgens nog een morgenlossing, op dat moment zal dan besloten worden of dat een Marseille, Narbonne of Perpignan gaat worden!
Het trio heeft van deze duiven hoge verwachtingen, de tijd zal het leren.
Het spelsysteem is hier, zoals bekend, het totale weduwschap.
Voor het seizoen 2018 zitten tussen de 40 en 50 duivinnen klaar, en rond de 80 doffers.
Ook zitten er reservedoffers en duivinnen klaar die afgericht zijn. Blijft er een van beide partners achter, dan kunnen deze moeiteloos ingepast worden. De sfeer op het hok wordt zo niet aangetast, wordt misschien nog beter, wie zal het zeggen?
Het is vaker voorgekomen dat een van deze reserveduiven uitgroeide tot een prima vliegduif.
Rond 1 Maart wordt de boel gekoppeld, als de jongen rond de 14 dagen zijn worden de geslachten gescheiden, beiden brengen dan 1 jong groot. Eind Mei volgt een tweede koppeling en wordt er nog een 8-tal dagen gebroed, dan wordt er ook een geelkuur gegeven van 5 a 6 dagen.
Als de duiven op nest zitten, wordt erop gelet dat als ze uitgetraind zijn, alles gelijk naar binnen wordt geroepen. Buiten slenteren brengt niks, ze vinden alleen maar rotzooi aldus Jacques.
Verder hebben ze hier in Itteren nooit veel problemen om de duiven gezond te houden, een jarenlange strenge selectie in deze, legt hiervoor de grondslag. Wie hier ziek wordt terwijl de rest blaakt van gezondheid, heeft wat uit te leggen!
Wat betreft de koppen speelt men hier wel kort op de bal. Na een opdracht worden ze behandeld, ongeacht het geleverde resultaat. Daarom speelt men hier het liefst een hele afdeling naar een bepaalde vlucht toe. Voor de volgende opdracht krijgen ze dan weer een kuurtje voor de luchtwegen.
Wat betreft de voeding, houden ze het hier aan de lichte kant!
Het hele vliegseizoen wordt er fifty fifty gegeven, licht voer en sportmengeling. En naar de vlucht toe gaat men niet zwaarder voeren, alleen iets meer. Als ze de erwten en bonen laten liggen, zijn ze er klaar voor, zeggen ze hier. Na thuiskomst van een fondvlucht staat er enkele dagen zuivering op het menu, met druivensuiker in het drinkwater. Twee keer per week staat er Extra Energy, Aminozuren en conditiepoeder van Vincent Schroeder voor de duiven ter beschikking.
De duivinnen worden nog lichter gevoerd dan de doffers, dit ook om het onderling paren tegen te gaan, zijn er dan toch nog dames die met elkaar in een hoekje kruipen, dan wordt dit niet tegengegaan, maar extra gestimuleerd. Ze krijgen dan een schotel en een kistje of doosje waar ze kunnen wegkruipen. Ze worden dan op deze stelling ingemand, en al vaak met topresultaten tot gevolg. De doffers van de lesbodames krijgen dan een al eerder vernoemde reserveduivin!
Bij inkorving voor een fondvlucht krijgen de duiven altijd de partner te zien, bij thuiskomst echter nooit! De duivinnen worden ook geregeld gelapt, ook als de doffers in de mand zitten voor een vlucht!
Frappant detail is dat de duiven dan worden gelost, soms een voor een, in Venlo!
De achterliggende gedachte is dat ze er dan langer over doen, omdat het een compleet andere vlieglijn is, en de baas is dan voor de duiven thuis! Zo kan hij goed waarnemen hoe en in welke volgorde ze naar binnen gaan!!
De jonge garde wordt een keer of 6 meegegeven met de cabinewagen. Hier wordt haast alleen maar geselecteerd op gezondheid en vitaliteit. Je kunt beter niet ziek worden hier in Itteren!
Wat me wel opviel was de volgende opmerking: Als er erg warm weer wordt voorspeld voor een jonge duivenvlucht, krijgen ze enkele dagen van te voren iets tegen adeno/coli. Kwestie van problemen voorkomen.
De hokken in Itteren zijn eenvoudige tuinhokken waarop de duiven zich schijnbaar thuis voelen.
Er wordt veel gewerkt met gaas ipv glas. Beter voor baas en duiven, simpel. Alles wordt iedere dag netjes gepoetst, en 2 keer per jaar volgt er een grote schoonmaak met de hogedrukreiniger.
Ook grote kampioenen zoals het trio Winkens Rothenburg hebben nog gezonde doelstellingen in onze geliefde sport. Zo zegt men nog een ploeg duiven te willen formeren van rond de 3 a 4 jaar oud, die goed opgeleid, moeten gaan deelnemen aan ZLU klassiekers als Pau, St Vincent en Perpignan.
Volgens Jacques en Joerie ligt het verschil tussen (goed) presteren en topuitslagen aan de kleine dingen, de liefhebber moet alles (willen) zien, en dan adequaat handelen.
Goede duiven voor de kweek zijn vaak de duiven die met zwaar weer een topprestatie leveren, dit hebben we de laatste weken vaker gehoord!
De belangrijkste eigenschap van een goede duif is dat hij graag naar huis wil zeggen ze hier.
Een aparte uitspraak van Jacques ( en dat waren er heel wat ) wil ik u niet onthouden!
Vol spanning waren ze in Itteren aan het wachten op de eerste duiven van Marseille van dit jaar. Plots valt de eerste duif op de klep, vergezeld door een “vreemde”duif. Gekscherend roept Jacques: dat zal er wel een van Jellema zijn, de duif loopt vervolgens naar binnen, en Joerie haalt ze van het hok. De duif wordt van water en voer voorzien (!!!) en vervolgens wordt aan de hand van het ringnummer nagekeken van wie de betreffende duif in werkelijkheid is. En wat schetst ieders verbazing? De duif is werkelijk van Jelle!! Deze wordt gelijk verwittigd, en even later wordt de duif weer losgelaten, het was de 1e getekende van Jelle. In 2016 goed voor de 3e nationaal Perpignan de volgende morgen is ze weer thuis in Nijverdal, en vliegt nog een mooie prijs!
Het typeert de liefhebbers van het Trio Winkens Rothenburg dat een duif zo wordt verzorgd en weer wordt losgelaten, op en top liefhebbers met het (duiven)hart op de juiste plaats!
Hierbij geven ze ook aan bijzonder trots te zijn op liefhebbers die met duiven aangeschaft in Itteren al klinkende resultaten hebben behaald!
Al met al mogen we als Fondclub Midden Limburg bijzonder trots zijn op zo een marathonwinnaars, die ook als de gezondheid weer eens parten speelt, er vol voor blijven gaan.
Jacques je hebt inderdaad woord gehouden, het is jullie van harte gegund. Geniet alle drie van de huldiging in Susteren op 2 december!
En laten we hopen dat we er de komende jaren weer een spannende, maar vooral sportieve strijd van mogen maken.
Op de foto van links naar rechts Marco Houtekamer (voorzitter), Comb. Krijger & Zoon (winnaar sponsorcup), Chris Paauwe (Keizer Kampioen), Carlo (Cees) Dominicus (winnaar jaarlingencup) en zittend Eric Dek (Asduif).
Traditioneel huldigt de IFC Zeeland het de laatste zaterdag in november haar kampioenen en de winnaars over de 9 ZLU-vluchten (n.b. op Narbonne wordt een apart jaarlingenconcours vervlogen). Op de avond worden tevens de poulegelden uitgekeerd en de naturaprijzen uitgereikt. Een jaarlijks terugkerende happening waarbij ook in 2017 weer circa honderd genodigden aanwezig waren. Marco Houtekamer (voorzitter) huldigde de kampioenen en praatte de middag/avond aan elkaar, waarbij het feest opende met een terugblik op het afgelopen seizoen.
Het aantal ingekorfde duiven bij de IFC Zeeland is in 2017 met 3% iets gestegen t.o.v. 2016: 2234 t.o.v. 2167 duiven., waardoor we tot de grootste ZLU-inkorfcentra van Nederland behoren. De bij IFC Zeeland inkorvende liefhebbers hebben nationaal
ontzettend goed gepresteerd met maar liefst VIER keer een 2e NATIONAAL: Chris Paauwe op Agen oud, Herman Calon bij Agen jaarlingen, Joop Duinkerke op St. Vincent en tot slot Cees van de Swaluw op Marseille. Topprestaties!!! Verder nog talloze top 10 en top 25 klasseringen, resulterend in een record aan vaasjes tijdens de prijsuitreiking van de ZLU in Kerkrade.
Een vroege prijs bij IFC Zeeland betekent ook meestal Nationaal een mooie prijs, mits de wind niet al te ongunstig is voor Zeeland.
De huldigingen werd tussendoor onderbroken zodat de aanwezigen konden genieten van een gratis fantastisch warm- en koud buffet en een heerlijk dessert-buffet.
Het organisatiecomité had een Caddy vol aan prijzen ingekocht voor de spectaculaire verloting welke gretig aftrek vond bij de aanwezigen.
De vele winnaars van de naturaprijzen, op elke vlucht worden een lot aan gratis prijzen vervlogen, (dinerbonnen, vleespakketten, vispakketten, 25 kg, duivenvoer , etc.) konden hun prijzen in ontvangst nemen.
Tevens waren er geldprijzen voor de nummers 1 t/m 5 van het Keizer Kampioenschap variërend van € 150 tot € 50. De winnaar van de Asduifcompetitie kreeg naast een foto van de winnende duif een bedrag van € 100, de nummers 2 en 3 een bedrag gelijk aan 50% van hun voorganger. Verder waren er geldprijzen voor de nummers 1 t/m 15 van de sponsorcup, variërend van € 250 voor de winnaar tot € 25 voor de nummers 11 t/m 15. De winnaar van de Jaarlingencup mocht € 125 in ontvangst nemen terwijl de nummers 2 t/m 4 het telkens met € 25 minder moesten doen.
Na afloop werden de dames die ons zowel tijdens het seizoen als deze dag fantastisch verzorgden bedankt voor hun inzet met een bloemetje.
Ook in 2017 kunnen we weer terugkijken op een geslaagde feestmiddag/-avond.
IFC Zeeland
Jaap Bruggeman
Combinatie Jonkers-Pit Wolvega
Verven, verven, en nog eens verven, ik verf niet graag, maar het is voor mijn zoon, dus dan komt het goed, de kweek gaat fantastisch, alle eieren bevrucht en allemaal uit, een mooie tijd, die kleine jongen zo in de schaal, prachtig, afgelopen week Ake Jan Pit op bezoek gehad van de combinatie Jonkers-Pit uit Wolvega, leuke liefhebber, samen even een kibbelingetje gegeten, en natuurlijk over duiven gepraat, sinds een paar jaar weer begonnen met duiven, en nu al resultaat, dat zegt wel wat, dan moeten ze ook goede duiven hebben, zijn wel eventjes Vitesse kampioen van heel Nederland geworden, dat is ook duivensport, elkaar ontmoeten, en over je hobby bomen met elkaar, deze week wat vorst wat ik lees, ik vind vorst altijd beter als regen, we zullen wel zien wat er van terecht komt, allemaal veel succes met de kweek en met jezelf natuurlijk.
Om de winnaar van de categorie 2 in de ZLU-fondspiegel te bezoeken moesten we door een prachtig stukje Nederland rijden. Want zo mag je Zuid-Limburg en meer bepaald het dorpje Mheer en zijn omgeving wel noemen. Een schitterend glooiend landschap doorkruis je als je van Maastricht, Gronsveld en Cadier en Keer naar Mheer rijdt. En midden in Mheer staat een klein mooi kerkje van de Roermondse ‘grootmeester’ Pierre Cuypers en een fraai groot kasteel met veel bijgebouwen en een groot park. Het kasteel is al sinds de bouw particulier bezit en na de families van Libeek en van Imstenraedt en is het sinds 1668 eigendom van de familie de Loë en de huidige baron en zijn zoon zijn al de 9de en 10e generatie.
Vanuit het centrum van Mheer naar Noorbeek rijdend daalt de weg plots sterk af en gaat het van 174 naar 138 meter boven NAP en daarom spreekt men plaatselijk ook van Boven-Mheer en Onder-Mheer. Aan de buitenzijde van het dorp alwaar het alweer begint te stijgen wonen Fon en Elly Lanckohr-Blezer. Naast de grote boerderij van de familie Lanckohr zijn zo’n 35 jaar geleden twee nieuwe woonhuizen gebouwd en eentje bewoont Fon met zijn vrouw en de andere een zus van Fon. Fon en Elly zijn daar na hun trouwen komen wonen en de huidige duivenverblijven zijn van oudere datum en staan tussen de nieuwe huizen en de ‘oude’ boerderij in. Op het stenen hok huizen de weduwnaars en dat hok is nog gebouwd door broer Jo van Fon met wie hij een periode onder de naam gebr. Lanckohr aan de wedvluchten heeft deelgenomen.
Na het overlijden van broer Jo in 1989 stond Fon er plots alleen voor en dat viel het begin niet echt mee omdat naar het zeggen van Fon zijn broer toch meer de liefhebber was. Aanvankelijk speelde Fon nog het hele programma maar dat was niet echt een succes en daarom besloot hij al snel alle pijlen op de grote fond te gaan richten. En daarop werd in 1993 een echte hoofdprijs gewonnen met de 1e nationaal Dax in de sector zuid tegen 28.809 duiven van 3635 deelnemers. En dat is intussen alweer 25 jaar geleden en van die aantallen duiven en deelnemers van toen kunnen we in 2018 nog slechts dromen. Fon (Alfons) Lanckohr deed dat toen met een jarige weduwnaar die stamde uit een doffer van 1984 die zelf op de grote fond uitblonk in Mheer en die werd gekweekt uit een Imbrechtdoffer via Broer Geurts (Geleen) en een Braakhuisduivin via W. Beuken (Heer). Broer Jo had dit fondsoort nog op de hokken gebracht.
De moeder kwam van streekgenoten W. Smeets en zoon uit Banholt. Een sneufje van dat soort zit anno 2018 nog in de fondstam in Mheer. En tegenwoordig wordt het oog volledig gericht op ochtendlossingen van de ZLU en die van de eigen afdeling. In 2017 nam Fon Lanckohrj deel aan vijf ZLU-vluchten en daarop had Fon Lanckohr achtereenvolgens op Pau 2 van de 3, op Agen oud 6 van de 12, op Barcelona 1 van de 3, op Marseille 2 van de 3 en op Narbonne 4 van de 5 in de prijzen. De uitslagen op Pau, Marseille en Narbonne leverden de winst in de categorie 2 op. Op Pau en Marseille werd hetzelfde trio gekorfd en twee keer was de NL11-1061099 de eerste duif met de 40e Pau en 95e Marseille. Beide vluchten had Fon Lanckohr snel een tweede duif die de 50e Pau en 108e Marseille vlogen en dat deden twee verschillende weduwnaars die de ene vlucht piekten en de andere vlucht misten. Op Agen oud wonnen 6 van de 12 gekorfde weduwnaars prijs en vijf daarvan gingen Narbonne en vier stuks wonnen prijs en scoorden dus 2 op 2 op deze twee vluchten. De grootste uitblinker was de NL14-1336269 die op Agen oud de eerste duif was met prijs 36 (6219 d.) en op Narbonne de 2e duif met prijs 71 (4566 d.) en dat zijn echte topscores. Op Narbonne scoorde Fon de prijzen 30, 71, 136 en 1108 met 5 mee en op Agen oud de prijzen 36, 296, 325, 350, 448 en 1520 met 12 mee.
Ochtendlossingen
De grootste ploeg fondduiven wordt in Mheer gespeeld op de morgenlossingen van de afdelingen Limburg. Die reeks begon met Limoges en daarna volgden Bergerac, Cahors en nog eens Bergerac. Op deze vluchten gaat een groot deel van de jaarlingen mee en de meerderheid bestaat uit ‘paters’ die niet gekoppeld zijn en die ploeg is zo’n 20 doffers groot. Bij de hoofdmacht van 36 weduwnaars zit ook een klein ploegje jarige doffers. Op Limoges (4-6) korfde Fon 8 weduwnaars en 5 stuks wonnen prijs waaronder de ‘269’ die piekte op Agen oud en Narbonne en de ‘087’ die later de twee duif op Pau was. Op Bergerac (3-7) daarna werden 22 duiven gekorfd en die vlucht was een succes want er werd met de prijzen 2, 7, 14 en 25 tegen 2800 duiven begonnen en totaal werden 10 prijzen gewonnen waarvan 8 stuks 1 op 10. De derde vlucht Cahors (22-7) was met 19 mee en 4 prijzen minder goed maar de eerste duif was weer wel top-10 met prijs 7 tegen 1739 duiven. Op de afsluitende Bergerac (6-8) werden 6 van de 11 in de prijzen gepakt. Over deze vluchten werd Fon Lanckhohr 12e hokkampioen van de afdeling en over de eerste Bergerac en Cahors werd een duifkampioenschap voor jaarloingen uitgevlogen en daarop is de NL16-1782328 1e duifkampioen jaa geworden met de 93e Bergerac en 31e Cahors in het hele veld en afsluitend vloog hij nog de 205e Bergerac en met die drie prijzen werd hij ook 17e duifkampioen tegen oud en jarig. Een opvallend fondsucces behaalde Fon Lanckohr eerder in 2005 met de provinciale zege op Bergerac morgenlossing tegen 3427 duiven. En dat was de eerste keer dat een tweede morgenlossing naast Cahors in de afdeling werd vervlogen en met deze winnaar is hij later in de kweek ook goed geweest. Na deze overwinning kwam Fon in contact met Jacques Winkens uit Itteren die onder de vliegnaam Winkens-Rothenburg al jaren een uitblinker is en zeker op ochtendlossingen van de eigen afdeling. En over de jaren zijn er geregeld duiven geruild en van Itteren naar Mheer gegaan en vice versa.
De twee beste duiven van 2017 en wel de ‘099’ van 2011 en de ‘269’ van 2014 zijn volle broers en zij stammen uit de Bergerac-winnaar van 2005 en een duivin van Jacques Winkens van 2007. De doffer bevrucht intussen niet meer en het leggen van de duivin is ook aflopend. De Bergerac-winnaar werd trouwens grotendeels gekweekt uit duiven van Twan Huijnen uit Heerlen en met hem is Fon Lanckohr intussen al zo’n 25 jaar heel goed bevriend en wekelijk spreken de mannen elkaar en gaat Fon een keertje naar Welten (Heerlen) en dan kan hij gelijk bij de Boerenbond van de familie Huijnen inkopen voor de duivensport doen. Fon en Twan zijn ook een beetje familie van elkaar want de oma van de een is een nicht van de vader van de ander. De goede ‘099’ van 2011 huist zo intussen in Heerlen om aan samenkweek te doen. Ook duiven van Pie Schurgers uit Heer (Maastricht) brachten succes en intussen heeft men in Mheer een ploegje rode weduwnaars zitten die van een rode Schurgersduivin stammen die van het soort van E. Glazenburg uit Winschoten is. De kleur rood kwam bij hem via Harm Vredeveld uit Coevorden en die haalde die ‘kleur’ weer bij Jeu Vervuurt in Horst maar dan zijn we wel meer dan 30 jaar terug in de tijd. Zo’n rode doffer is de ‘128’ van 2015 die in 2017 de 30e Narbonne en de 350e Agen oud nationaal vloog. Zijn moeder is een vale duivin van 2011 die in 2013 prijs vloog van St. Vincent, Dax en Cahors. Haar vader is een vale doffer van Winkens-Rothenburg die gekoppeld stond tegen een zus van de Bergeracwinnaar van 2005. Bij de kweekduiven die van Twan Huijnen zijn gekomen zien we dat daar het soort van H. Brassé en Janssens-Hausoul opvallend aanwezig is. Fon Lanckhohr heeft verder ook fondsoort verkregen van Jean Cortenraad (Meerssen), Colla Alberts (Gronsveld) en Huub Joosten (Grathem).
Makkelijk
Lang heeft Fon Lanckohr geboerd met zijn broer Jean en een ploeg van 90 melkkoeien was hun hoofdtaak. Daarnaast hebben ze op eigen gronden ook aan akkerbouw gedaan en dat gaat anno 2018 op de familienaam nog steeds door. Tegenwoordig zorgt Fon nog voor een ploegje jonge koeien die hij onder zijn hoede heeft totdat ze gaan kalven. Fon vertelde de duivensport altijd gemakkelijk opgenomen te hebben en sommige mensen bestempelen hem daarom als een minder goede liefhebber. Fon vertelde goed voor zijn duiven te zijn maar ziet weinig of geen heil in overdreven zaken en wetjes in de duivensport. Voor hem is het ook moeilijk om afscheid van goede, oude duiven te nemen en ze dood te maken. Naast het stenen vlieghok met drie afdelingen voor weduwnaars heeft Fon een tweede duivenhok dat in een oud bakhuis is gemaakt. Beneden zitten de kwekers en boven de ‘paters’, jonge duiven en nestduivinnen waarvan Fon in 2017 ook een ploegje had en die zijn zonder succes op de middaglossing Bordeaux gespeeld. Fon heeft de tijd nog meegemaakt dat in dat bakhuis brood voor de grote familie Lanckohr werd gebakken. De vliegers werden na carnaval gekoppeld. De tweede week van mei werden ze herkoppeld en kregen ze nog kort eieren voordat het weduwschap definitief zijn aanvang nam. Fon is lid van de p.v. Ons Genoegen in Banholt en de club heeft leden uit St. Geertruid, Mheer, Noorbeek en Banholt en ook een liefhebber uit Gulpen en Maastricht als lid. Voor de grote-fondvluchten ‘trekt’ Fon Lanckohr naar L’Hirondelle in Gronsveld alwaar hij voor alle vluchten kan korven. Op de programmavluchten klokt Fon zijn duiven en die weten op deze trainingsvluchten geregeld goed hun prijsje mee te pakken.
Bij de weduwnaars liggen roosters op de vloeren en alleen de schabjes en bakken worden in het seizoen schoongemaakt. In het volle seizoen vanaf half mei trainen de weduwnaars twee keer per dag en toen hij afgelopen seizoen de ‘paters’ gelijk met hen los liet gingen de losse doffers ook veel beter trainen. Als een extraatje mag Fon zijn weduwnaars graag snoepzaad en gebroken pinda’s geven en als ze die pinda’s hebben leren eten dan gaan die erin als zoete koek. Voor het vliegen op de fond worden de weduwnaars tegen het geel en ornithose gekuurd. Van het tonen van de duivinnen wordt weinig werk gemaakt. Niet voor en niet na de vlucht en om de week of 14 dagen worden de duivinnen een dagje bij de doffers gelaten op zondag. Vanaf het eigen terras hebben Fon en Elly juist zicht op het weduwnaarshok en de richting van waaruit de fondduiven over de weilanden en fruitbomen moet komen aanvliegen terwijl ze juist de grens met België gepasseerd zijn. Het echtpaar Lanckohr heeft in 2016 een groot verdriet en verlies moeten meemaken. Dochter Susanne is dat jaar op 33-jarige leeftijd overleden aan een ernstige vorm van kanker terwijl ze met echtgenoot Wilbert Pinckaers nog niet zolang moeder van twee kleine kinderen was geworden. Hoe groot de klap en het verdriet daarover was en is kan iedereen zich wel indenken. In 2017 zijn voor Fon Lanckohr de duiven geregeld een welkome afleiding geweest om de gedachten te kunnen verzetten. En met fraaie uitslagen hebben zijn fondduiven hem geregeld weten te verblijden.
Ad van Gils
Bron 
