Vorige week op de eerste vlucht van het jaar moesten we onze winterjas nog aan met bontkraag. Nu een weekje verder staan we onze duiven in onze korte broek op te wachten. We gaan dus weer van het ene naar het andere uiterste met het weer want volgende week verwachten ze regen met een andere wind en dus weer een ander weerbeeld. Deze week Vlogen onze duiven vanuit Menen 180 km zo,n 20 kilometer korter als vorige week met schitterend duiven weer. De duiven konden dus dan ook vroeg gelost worden en hun weg vervolgen richting ons samenspel. Om 09:00 uur werd het startschot gegeven en konden de 15000 duiven van afdeling 5 Rood met een oost noordoosten wind vertrekken. Na de hokken schoongemaakt te hebben en alles klaar te hebben gezet ga ik lekker in het zonnetje zitten met een bakkie en een sigaretje , niet wetende dat dit een van me laatste sigaretje zou zijn. Inmiddels zijn de eerste duiven in ons stedelijk samenspel leiden gevallen bij de Power in Voorschoten, Hij kon weer eens niet van de Rooney pot afblijven want hij kreeg ze aan een touwtje. Toch had Ton van Wissen niet de snelste ondanks zijn super uitslag want de Blues Brothers uit Voorschoten zaten hem net voor. Inmiddels zijn ook hier de duiven gevallen en steek ik nog maar eens een sigaretje op. Hoogste tijd om gaan af te slaan , lekker in het zonnetje met een biertje en je raad het al een sigaretje. Inmiddels heeft iedereen ingezonden en dan zie ik dus dat niet Ton van Wissen maar Loek & Theo Verhoork de 1e prijs hebben gewonnen in het stedelijk samenspel leiden. Ik word stil en steek snel nog maar een sigaretje op want opeens moet ik terug denken aan 23 maart 2019, we hebben dan de classic verkoop in voorschoten en aan het einde van de avond sta ik daar een sigaretje buiten te roken. De gebr. Verhoork pakken hun fiets en maken nog een lolletje met mijn. Voordat ze weg fietsen zeggen ze tegen mijn, stop toch eens met dat roken. Waarop ik antwoord als jullie een 1e prijs in het stedelijk samenspel leiden vliegen dit jaar dan stop ik met roken. Niet wetende dat ik dus 4 weken laten me laatste sigaret op zou steken. Ik ga het in ieder gaval proberen en de eerste 2 dagen zijn al gelukt. Hoogste tijd om die rakker die mijn nu met trillende handen laat type eens voor stellen. Het is de 16-1467535 ‘’DORUS’’ die met 1255 meter de snelste was en daarmee een 1e prijs tegen 1024 duiven vloog. Zijn vader is de 12-1550374 en die komt weer uit de748 van Ton van Wissen. De moeder van de DORUS is de 13-1940725 en dit is een verhoork x W.v.d.Kooy. Opvallend is dat de ‘’535’’ al vier weken op rij de eerste is op het hok van de gebr. Verhoork. Hij lijkt de smaak te pakken te hebben na verplaatsing van hok. Na het slechte jaar 2018 waarin vele verliezen waren met de jongen en veel oude duiven werden geruimd hopen de mannen het nu weer op de rails te hebben. Ze zijn dit jaar gestart met 21 weduwnaars en 22 duivinnen. Alle oude duiven worden 2 x per dag uitgelaten. In November zijn alle duiven geënt tegen pokken,paramixo en herpes. De duiven zijn voor de eerste africhting eerst 4x weg gebracht richting Rotterdam. De duiven worden gevoerd met een mengsel van 3 soorten voer en krijgen volle bak. De jonge duiven worden licht gevoerd met gerry plus.
Loek en Theo hebben een hok van 6 meter met een platdak van golfplaten waar al vroeg het zonnetje in schijnt. Hierop vliegen ze met een afdeling voor 9 weduwnaars en met 2 afdelingen voor de jonge duiven van de eerste ronde. De jonge duiven worden dan ook na ongeveer vier vluchten gescheiden en gespeeld op de deur. Haaks hierop staat nog een hok van 10 meter met een puntdak met dakpannen. Aan de voor en achterkant komt hier de verluchting binnen en word direct naar de nok gebracht want de pannen zijn aan twee kanten betimmerd met hout. Het plafon is de dus van gaas maar kan door middel van een plaat hout wel dicht getrokken worden. Op dit hok is een afdeling voor de dagfond wat leeg staat, 2 afdelingen voor de vitesse midfond en een afdeling voor de tweede ronde jonge duiven en nog een gedeelte voor de kwekers. De kwekers komen voornamelijk bij W.v.d.Kooy, Ton Wolvers en J.Doldersum en zoon vandaan. Er wordt sinds dit jaar voor het eerst weer met duivinnen en doffers op weduwschap gevlogen.

Loek en Theo van harte gefeliciteerd met de overwinning in het stedelijk samenspel leiden.

Tot volgende week,
De Witte Duif

Zondag 14 april 2019. Vandaag een weekstuk vanuit Kota Kinabalu. De hoofdstad van de provincie Sabah. Sabah is een van de overzeese Oostelijke provincies van Maleisië gelegen op het samen met Indonesië en Brunei gedeelde Borneo.

Sinds afgelopen woensdag zijn we hier neergestreken voor een korte vakantie. Eerst “even” buiten de stad, gedurende 5 dagen op Shangri-La’s Tanjung Aru Resort & Spa en momenteel ter afsluiting 2 dagen in Hyatt Regency in KK down town.

Deze laatste 2 dagen hebben we best nog veel te doen want morgen zullen we Mount Kinabula bekijken, de beroemdste en de op één na hoogste berg van Zuidoost Azië (4.095 meter). Op dinsdag vliegen we dan weer terug. Na de landing is er dan ook nog wel het één en ander te doen. Eerst naar huis om de auto op te halen om vervolgens naar Puchong te rijden om de katten uit de opvang te halen.

Reizen was in Nederland, Europa, ook al een beetje ingewikkeld door de duiven. Al konden we toen gelukkig altijd rekenen op sportvriend Henk of de laatste jaren op senior. Hier in Azië is het nu een beetje ingewikkeld met de katten. Gelukkig hebben we via via een goed en betrouwbaar adres gevonden. Helaas op een klein uurtje van ons huis maar je moet wat over hebben voor een vakantie.

Veel te doen was er de afgelopen weken ook in duivenland. Door een bowlingtoernooi van mijn werk was ik afgelopen zondag even uit de lucht. Echter qua informatie van sportvrienden was dit geenszins het geval. De afgelopen week kreeg ik van diverse kanten namelijk de informatie over de plannen in het Zeeuwse. Meestal reeds voordat deze informatie op de sociale media verscheen.

De feiten die ik onder ogen kreeg deden mijn wenkbrauwen wel fronzen. Vooral het feit dat er via de officiële kanalen op dat moment niets bekend was of bekend gemaakt werd deed mijn verbazing stijgen. Waarom zo geheimzinnig? Waarom werd er door het NPO bestuur tot aan afgelopen vrijdag niet gereageerd?

Vragen waarop in “OdH” van deze week een beetje wordt ingegaan maar middels antwoorden waarmee ik het niet helemaal eens ben. Ook werd/wordt nu in het wekelijkse schrijven van de NPO een klein beetje uitgelegd hoe de vork in de steel zit ten aan zien van de nieuwe kloksystemen voor de “nieuwe” duivensport.

Veel is hierbij nog steeds onbekend? Zonder diep na te denken kan ik  zo een rijtje vragen opstellen waarop het antwoord nog gegeven moet worden. Hieronder het verre van volledige rijtje in willekeurige volgorde

–  Geldt bijvoorbeeld het abonnement voor het hele jaar of alleen gedurende het vliegseizoen? Als dit laatste het geval is wordt het best een duur grapje.

– Hoe werkt het met het huren van de chip annex gps ringen? Hoeveel ringen zitten er in een abonnement? Ook hier verwacht ik geen ongelimiteerd aantal ringen. Misschien wel in de pilot maar zeker niet in de toekomst?

– Wat als er van die ringen verloren gaan?

– Hoe gaat systeem werken voor liefhebbers die niet in de bebouwde kom hun duiven houden? Wordt het dan via de mobiel?

– etc.

De belangrijkste vragen die in de verste verte nog niet beantwoord worden zijn m.i. echter de volgende:

– Wat dienen de liefhebbers te doen met hun oude systemen? Verkopen naar Polen? Weggooien?

– Passen de nieuwe planken/antennes in de oude speciaal hiervoor gemaakte spoetnikken of zijn er geen nieuwe planken/antennes?  Of moeten al diegenen met speciale spoetnikken, etc. deze maar aan laten passen?

– Hoe sluiten de leveranciers die nu nog geen deel uitmaken van de pilot in de toekomst ooit aan. Hebben Bricon en Benzing in de toekomst last van een remmende voorsprong of zijn zij de kopgroep die het peloton (Unikon, Tipes, Taurus, etc.). op een onoverkomelijke achterstand hebben gereden? Eerlijk gezegd vrees ik een beetje het laatste.

– Wat is daarnaast het (verborgen) verdienmodel voor de NPO? Naast het gokken (en de commissie) vrees ik dat ook de abonnementsgelden een melkkoe worden om de organisatie in stand te houden. Meer uitleg over de opbouw en hoogte van het abonnementsgeld zou dan ook meer dan welkom zijn.

Tenslotte is daar nog de feitelijk allesomvattende finale vraag, waar is de rechtvaardiging voor dit beleid? Voor Zeeland zou dit met een beetje fantasie nog het besluit kunnen zijn dat een aantal weken geleden zogenaamd met algemene stemmen werd aangenomen.

Voor de rest van Nederland is er echter geen enkel vergaderbesluit dat deze lading dekt. Ik heb persoonlijk alle NPO vergaderingen de laatste jaren gevolgd en dit aspect met al zijn consequenties is nooit ter tafel gekomen.

Er lijkt mij dan ook nog wel veel te doen voordat de rest van Nederland met zulke vergaande zaken instemt. Althans dat denk ik maar wellicht is de pilot in Zeeland zo’n groot succes dat de rest van Nederland zonder morren aansluit. De tijd zal het leren.

Deze week was er ook veel te doen over het voorspelde weer op de vluchtdag. Noordoosten wind met temperaturen tussen 5 en 8 graden is niet ideaal voor de eerste vlucht van het seizoen. Een afdeling cancelde zelfs de vlucht en gezien de weerbeelden die mij via Facebook bereikten was dit voor Friesland en omgeving een goede zaak.

Gek genoeg hield afdeling 10 gewoon vast aan haar programma. Voor een lossing van de rayons in het Zuiden van deze afdeling was dat geen gek besluit maar voor de duiven van de andere lossing werd de vlucht een stuk pittiger. Concoursduur tussen de 25 en 30 minuten is wat lang voor een Vitessevlucht.

De overige afdelingen kenden in de regel een prima verloop. Vermoedelijk ook doordat een aantal liefhebbers hun onervaren duiven had thuis gehouden.

In mijn afdeling, Noord Holland, werd gevlogen vanuit Duffel. Afstanden tussen 125 en wat meer dan 200 kilometer. De duiven kwamen vlot. De concoursduur bedroeg zo ongeveer 15 minuten. De vroegste duiven vielen aan de Westkant, in het algemeen op de voorhand maar de winnaar van het denkbeeldige afdelingsconcours moest toch al 157 kilometer afleggen. Dit deed de winnaar ondanks de omstandigheden met verve. 1292 mpm is geen kattenpis met NO wind en kracht 3 tot 4 (als ik tenminste goed geïnformeerd ben). Alle winnaars op een rijtje.

Kring 1:

CC1A: Wim Ruiten, Den Helder – 1259 mpm

CC1B: Jan Kuypers, Alkmaar – 1270 mpm

Kring 2:

CC2A: Anton van de Gulik, Onderdijk – 1195 mpm

CC2B: Jelger Klinkenberg, Noord-Beemster – 1226 mpm

Kring 3:

CC3: Peter Beentjes, Heemskerk – 1292 mpm

Kring 4:

CC4: Cees van Vliet, Kudelstaart – 1278 mpm

Kring 5:

CC5A: Combinatie Kelder & Nauta, Landsmeer – 1249 mpm

CC5B: Cees van Lammeren, Bovenkerk – 1258 mpm (1 – 4)

OP EIGEN HO(N)K

Valt weinig te melden want er was niet veel te doen. Daarom maar wat plaatjes van de Kota Kinabalu en omgeving.

We gaan het weer proberen na tweede opnamen en operatie gelukkig weer thuis en nu aan sterkken ik wil proberen elke dag weer nieuws te plaatsen.

Helaas zullen er ook wat minderen dagen zijn en het niet lukt maar ik gaat me best doen.

Een ieder bedankt voor de kaarten en op beurenden reacties

Arie Huizer Beheer site

“winnaar Quievrain Peter Theunis”           

        Foto door: Henk van Boheemen

Door Chris den Braber

Zaterdag 13 april 2019 begon het duivenseizoen weer en werd de eerste wedvlucht uit het Zuid-Belgische Quievrain gehouden. In totaal werden er in Etten-Leur 652 duiven ingekorfd.

Het was zaterdag een koude dag begonnen met nachtvorst. In de ochtend zouden de temperaturen naar 8 graden gaan en de duiven hadden met een noordoosten wind te maken. Toch zie je zowel met lage en hoge temperaturen en helder weer de duiven geweldig goed naar huis kunnen komen. Om 11.00 uur gaven de lossingsverantwoordelijken de duiven de vrijheid en met een snelheid van 70 kilometer vlogen de duiven huiswaarts. Om 12.57.17 uur viel de eerste Etten-Leurse duif bij de combinatie Embregts-Theunis en met ruim een kwartier tijd waren de prijzen verdiend. In korte tijd waren de meeste duiven weer op hun hokken terug. De kampioen 2018 van postduivenvereniging De Eendracht Peter Theunis heeft zijn duiven aan het begin van dit seizoen weer in goede vorm. Hij had voor deze wedvlucht 58 duiven ingekorfd waarvan er vlot 38 op de uitslag te vinden waren. Ook in het samenspel De Westhoek werd met de eerste prijs begonnen tegen 1295 duiven en vervolgens de prijzen 3-5-9-13-14-15-16-20-21-24 enz. Voor de overwinning zorgde de twee jarige blauwe doffer “Bingo” met ringnummer 2017-3715060. Deze doffer was als jonge duif al een topper met een eerste prijs op Peronne maar raakte als jaarling na enkele vluchten gewond en kon niet meer meegegeven worden. Nu als tweejarige is het gelijk weer raak. Bingo is een zoon van Space Girl en dat is een halfzus van Super Rossi. Beiden komen uit “Miss Goldnugget”.

Peter proficiat met je eerste prijs en mooie uitslag.

Uitslag Quievrain

PV De Eendracht 534 duiven:
1-3-4-8-10-11-12-13-14-15-16-24 Comb.Embregts-Theunis, 2-5-6-7 R. van Poppel, 9 P.Maas, 17-18 R.Rommens, 19 Comb.Robbeson, 20 C.Hellemons, 21-22-25 Comb.Albers, 23 L.Dekkers.

PV De Snelpost 118 duiven:
1-2-3-4-6-10-24 M.Hermes, 5-9-14-18-19 C.Bulkmans, 7-20-21 A.Christianen, 8-11-12-13-15-16-17-22-23-25 C. van Beek.

Op vrijdag 12 april was het dan eindelijk zover, we konden onze duiven voor de eerste wedvlucht van 2019 inkorven op Quievrain een gemiddelde afstand voor de liefhebbers in het samenspel leiden en omstreken van ongeveer 200 km. Natuurlijk hadden we al twee africhting vluchten met schitterend weer maar nu was het voor de punten en moest je er dus bij zitten. Iedereen kent het spreekwoord wel van April doet wat die wil, nou dat was nu zeker aan de orde want met temperaturen onder nul s,nachts en net boven nul in de ochtend moesten onze duiven ook nog eens tegen een noordoosten wind aan boxen. In Friesland viel er zelfs de hele ochtend sneeuw en waarom had de afdeling daar al besloten dat er geen concours was dit weekend. Hier scheen volop de zon maar de noordoosten wind maakte het ijskoud voor de liefhebbers die op hun duifjes stonden te wachten. Om 10:00 uur was het dan zover de ruim 8000 duiven van rayon rood afdeling 5 mochten er als eerste uit en vertrokken goed. Dat de duiven geen hoge snelheden zouden bereiken met deze weersomstandigheden was voor iedereen wel duidelijk en daarom hebben een hoop liefhebbers ook duiven thuis gehouden. Het seizoen is nog heel lang dus speelde bijvoorbeeld sommige liefhebbers alleen duivinnen of half/half. De eerste duiven in ons samenspel arriveerde op 12: 38 uur in de voorhand maar de snelste viel in Katwijk met een snelheid van 1219 meter per minuut behaalde de combinatie A. Kerp & S.v.Wijk de overwinning met de 18-5122829 in het samenspel leiden en omstreken tegen ruim 2800 duiven. De combinatie bestaat sinds 2004 uit het echtpaar Aam Kemp en Sijna van Wijk uit Katwijk aan zee. Vanaf zijn kinderjaren vloog Aam Kerp samen met zijn vader en zijn broers al met duiven. In 1992 ging Aam verder met zijn zoon en dus in 2004 verder met zijn vrouw Sijna die vanaf het begin helemaal verzot is van duiven en de duivensport. Winnende duif de 829 is een doffer en komt van vaders kant van W. Vink en Zn uit Noordwijk x Ad Schaerlaeckens. Moederskant is Van de comb.Nijgh uit Katwijk x dochter ‘’Texel de stamdoffer van de combinatie A.Kerp & S.v.Wijk. Zelf zijn ze heel blij met dit talent en wachten ze ook in spanning af wat hij dit jaar nog meer gaat brengen.

De beste liefhebber van Nederland van het afgelopen seizoen 2018 naar de maatstaven van WHZB/TBOTB is geworden ons teamlid Christian van de Wetering uit Wijk en Aalburg. Met rechtstreekse Hooymans duiven werd een jaar lang sterk gespeeld op alle disciplines van 100km tot zelfs kop op Bergerac (850km). Dit resulteerde erin dat hij als jongste liefhebber ooit de titel “Beste Liefhebber” heeft weten te veroveren. Alle ins-en-outs leest u hieronder.

Onderstaande reportage is geschreven door Theo Hutten en is verschenen in het duivensportmagazine “Het Spoor der Kampioenen”

Chris van de Wetering: een absolute jeugdige topper

Geesteren. Het is een goede gewoonte om de winnaars van de rubriek ‘beste liefhebber’ het laatst aan de lezers van HET SPOOR voor te stellen. Het is de rubriek waarin vier belangrijke disciplines van onze fijne hobby worden verenigd tot een rubriek. Van oudsher stond en staat in sommige gebieden nog steeds het generaal kampioenschap hok als allerhoogst genoteerd in de rangorde van te behalen titels.

Aan de basis van de berekening van dit generale kampioenschap liggen meestal de behaalde resultaten per wedvlucht van de vooraf vastgestelde tellende vluchten.

Voor de titel ‘beste liefhebber’ ligt dit even aanzienlijk moeilijker. Per discipline wordt het resultaat van de individuele duif per discipline berekend en deze dienen als basis voor berekening van de titel ‘beste liefhebber’. Kortweg de kampioenduiven per discipline tellen voor de titel. Goede uitslagen met veel kopprijzen is dus nog geen enkele garantie voor deze titel.

Christian met “Jane” (1e Nationaal Nanteuil tegen 14.422 duiven)

 

Wijk en Aalburg

Op dinsdag 26 febr. ll. bezochten we met drie leden van onze stichting, Gerard van de Aast, Gerrit Eikenhorst en ondergetekende, de glorieuze winnaar 2018 van de titel ‘beste liefhebber’ Christian van de Wetering in Wijk en Aalburg. Sinds 1 jan. 2019 behoort dit dorp tot de fusiegemeente Altena. Tussen ’s-Hertogenbosch en Gorinchem ligt deze grootste gemeente qua oppervlakte van Brabant in de streek Land van Altena. Na een rit van ruim tweeëneenhalf uur daalden we exact op de afgesproken tijd van 18.30 u De Maasdijk af en parkeerden de auto onder aan de dijk in de zeer ruim bemeten tuin achter hun fraaie woning en ruimschoots voor de hokken. In de schemering ontwaarden we kolossale ruimte aan groen achter zijn hokken. Zijn hokken zagen er perfect verzorgd uit. Een korte blik werd nog even in de hokken geworpen. Alles strak en netjes opgeruimd.

We werden door Christian en zijn vrouw Marieke gastvrij ontvangen. Even later zaten we in de keuken. De koffie pruttelde en we maakten kennis met elkaar.

Christian van de Wetering  

Hij is 29 jaar jong. Hij maakte kennis met duiven bij zijn oom. Kort voor zijn tiende verjaarde kreeg hij zijn eerste twee duifjes van hem. Al ras groeide dit aantal en kwam er een echt duivenhok. De laatste zeven jaar is hij pas echt met zijn sport bezig. In zijn studietijd werkte hij in zijn vrije uren bij GPS van Lex de Jong en was daar uiteraard als fervent liefhebber veel op de hokken te vinden. Het laat zich raden, dat hij daar de nodige kennis en duiven heeft opgedaan.

Hij is lid van PV ‘De Maasbode’ met 35 vliegende hokken in Regio C van Afdeling 7 Midden Nederland. De vereniging kent leden met een afstandsverschil van tien km en een breedteverschil van twintig kilometer. Op de kortere vluchten absoluut geen ideale situatie, want dan speelt het windvoordeel al aardig parten op de uitslag binnen de vereniging. Christian: “Afdeling 7 lost de duiven op nagenoeg alle vluchten in afdelingsverband, zodat er gelukkig spreiding in duiven is bij aankomst. Desondanks blijven de weersomstandigheden wel degelijk flinke invloed houden op de uitslag. Vooral ook, omdat het afstandsverschil binnen afdeling 7 van Opheusden naar Swifterband maar liefst 118 km is.”

Sinds enkele jaren werkt Christian fulltime bij Jan Hooymans. Hij is daar de supervisor van de kweekduiven, onderhoud contacten met de klanten, beheert de website en had het afgelopen jaar ook wat meer aandacht voor de vliegploeg aldaar.

Christian: “Ik heb een contract met Jan gesloten. Ik verkoop niet van mijn eigen duiven. De beste vliegduiven gaan uiteindelijk bij Jan op de kweek. Mijn sterke spel van afgelopen jaar is enkel reclame voor het hok Jan Hooymans, want daar komen de duiven uiteindelijk alle vandaan.”

Eigenschappen goede liefhebber

De laatste jaren heeft Christian zich bij de absolute top van de Nederlandse duivensport geschaard. Op de vraag wat zijn de kenmerken van een goed liefhebber gaf Christian kort maar bondig antwoord:

• hij is fanatiek. Berust er niet in dat anderen sterker spelen dan hijzelf;
• hij is realistisch. Hij heeft tijd nodig om zich in de breedste zin van de betekenis in de duivensport in te leven;
• hij moet zelf ervaren of de duiven zich op zijn hok thuis voelen;
• hij moet uitslagen kunnen lezen en bij de betere liefhebbers duiven halen. Vooral streng selecteren. Velen zijn geroepen, maar weinig uitverkoren;
• hij moet leergierig zijn en blijven. Ogen en oren ver open als hij bij toppers komt;
• hij moet kritisch zijn op zichzelf en op de duiven. Van fouten en vooral goede dingen leren, in zich opnemen en er op eigen hok naar handelen.

De hokken

Het vlieghok is twaalf meter lang en staat op het zuidoosten. Het hok is verdeeld in twee hokken voor elk tien weduwnaars, een hok voor twintig weduwduivinnen en twee hokken voor totaal vijftig-zestig jongen. Elk hok heeft een enkel aan de voorzijde open rennetje. Deze zijn dag en nacht geopend. In het vliegseizoen wordt tijdens vochtige nachten of regen of noordoosten wind windbreekgaas in de ramen geplaatst van de weduwnaarshokken om hoge vochtigheid in de hokken tegen te gaan. Normaal mogen alle  duiven het hele jaar door vrij in de ren. De weduwnaars kunnen de jongen en weduwduivinnen niet zien. De weduwduivinnen worden tijdens het seizoen verplicht in de ren opgesloten.

Daar de hokken in een open veld staan heeft de wind immer vrij spel op de hokken. De verluchting via de kap bleek in de praktijk niet te voldoen. De schuiven in het plafond zijn daarom nu alle gesloten en hok heeft daardoor een opendoos-constructie. De verluchting geschiedt via de open rennen. Christian: “In de afgelopen extreem warme zomer was het plafond echter twintig cm open. Dit is een kwestie van zelf aanvoelen.”

De totale vliegaccomodatie van Christian

De verzorging oude duiven

“Ik vind Willem Mulder een deskundige op het gebied van voeding. Dit gaf mij voldoende vertrouwen om Matador mengeling te gaan voeren. Ik gebruik het systeem met Start-Athletic-Turbo-Fond mengelingen zoals in schema door Matador aangegeven. De weduwnaars voer ik individueel in bakjes en de duivinnen op de vloer. In het begin van de week voer ik licht en naar de dag van inkorven toe zwaarder. Dit laatste ook afhankelijk van het verwachte weer en afstand. De duivinnen voer ik wat lichter. Bij terugkomst is er voor alle duiven volop basismix Start-Turbo. Op de vitesse twee lepels per dag, daarna wat ruimer. Op de zwaardere vluchten krijgen ze als toetje pinda’s.

Aan bij-producten gebruik ik Conditiepoeder Mariën, Mineralen Mariën, Colinol Plus, Patagoon Multimix, Belgasol en Knoflook/Ui. De duiven hebben altijd vrije beschikking over grit, mineralen en piksteen.”

“Na terugkomst vlucht altijd schoon water. ’s Avonds en volgende morgen Belgasol. Verder op de avond van terugkomst Mineralen poeder van dr. Marien over het voer. Met een zware vlucht ook meteen Conditiepoeder van dr. Marien. Op zondagavond altijd Conditiepoeder dr. Marien. Op zondagavond en maandagmorgen Colinol in het water. Verder hele week schoon water. m.u.v. extreme warmte dan op donderdagavond Belgasol. Het voer wordt met Bax-olie vochtig gemaakt om de poeders aan het voer te kleven.

Voor koppen, geel, etc. wordt enkel gekuurd als er werkelijk iets door Dr. Marien wordt geconstateerd. De laatste jaren is dit gelukkig niet aan de orde geweest. Overigens Dr. Marien vindt een lichte besmetting niet erg. Gezonde duiven komen daar naar zijn zeggen zelf over heen. Antibioticum beschouwt hij voor gezonde duiven als gif.

Als ontsmetting na de vlucht krijgen de duiven Colinol Plus (zuren). Direct na de vlucht krijgen de duiven een feestmaal: alle soorten voer gemixt (volle bak), gemalen pinda’s en Multimix.

In het najaar kuur ik voor paratyfus en daarna een enting paratyfus-paramyxo. In het voorjaar worden alle duiven nog eens geënt voor paramyxo.

De oude duiven worden van half maart tot half april verduisterd, zodat er ongeveer twaalf uur licht op het hok is. Ik doe dit, omdat ik de duiven met name op de eendaagse fond top wil hebben.”, aldus Christian.

Jonge duiven

De jonge duiven krijgen ook Matador-mengeling volgens schema. Ze krijgen na het afzetten meteen een enting tegen paramyxo en later nog eens de combi-enting paratyfus-paramyxo.

Voor de africhting begint worden de jongen vier à vijf keer een nacht in de mand geplaatst. Daarna worden ze op een leeftijd van ongeveer drie maanden twee keer afgericht. De eerste keer op 15 km individueel lossen en daarna nog eens op dertig kilometer alle gelijk los. De derde africhting is met de regio vanuit Minderhoud of St. Job (70 km). Tussen de eerste drie vluchten worden de duiven vaak op de woensdag voor een kort vluchtje weggebracht. .

Christian: “Ik ben erg alert op Coli. Bij minste twijfel meteen een dag vasten, daarna een weinig voeren met Mineralen van Dr. Marien. Die daarna niet snel goed zijn worden geruimd. Ik volg de adviezen van Dr. Marien stringent op: duiven pas met antibioticum behandelen als het echt nodig is bij ernstige ziekte. Ik weet dat er gedruppeld/gespoten wordt voor ornithose/koppen om een boost te bereiken. Ik ben daar wars van. Groot succes op een enkele vlucht streef ik niet na.

Ik heb in 2018 52 jongen gespeend. Met africhting en eerste vlucht waren er nog 48. Op de eind vlucht jong heb ik er 43 gekorfd.

Op dit moment ( 26 febr.) ring ik mijn eerste jonge duiven. Ik heb bewust dit jaar wat eerder gekoppeld, omdat het programma eerder begint. Ik voel mij geen specialist jonge duiven. Ik verduister wel van 1 april tot langste dag, zodat het elf uur licht is. Verder op het schapje alle in een hok. De laatste vluchten krijgen ze wat stro en maak ik wat hoekjes met schotjes. Op de laatste vlucht zitten ze dan vaak te broeden op eieren van veertien dagen. Afgelopen jaar waren ze super gezond en kwamen ook meer dan voortreffelijk.

Christiaan:” Ik zie mezelf niet als specialist met jonge duiven, maar ik denk dat een goede band met jonge duiven en de jongen vroeg ‘wegwijs’ maken twee belangrijke factoren zijn om goed te spelen. Je moet jonge duiven bovendien motiveren. Ze moeten het gezellig hebben De eerste zes vluchten houd ik het heel rustig. Daarna maak ik het hok gezellig met hoekjes en stro.

De interesse voor het spel jong-lang is niet groot. Ik kan echter niet voor anderen praten, maar als ik voor mezelf praat dan is voor mij de grootste reden dat er geen interessante jonge duiven vluchten (meer) zijn. Vluchten als Etampes, Orleans oftewel 400+ km zijn not done voor de zuidelijke hokken in afdeling 7.

Hokbezetting

Christian: “Ik heb praktisch alle jonge duiven van afgelopen jaar aangehouden. Ze hebben goed gepresteerd, maar dat is niet het argument voor deze keuze. Uit ervaring weet ik dat vaak mijn beste jaarlingen duiven zijn die als jong absoluut niet top gepresteerd hebben. Bovendien zijn maar zelden en echt zelden mijn beste jongen de beste jaarlingen. Vooral op bijzondere vluchten als het wat minder duivenweer is zijn het juist de jaarlingen die de omstandigheden beter trotseren en echt kop vliegen. Als jaarling moeten ze bij mij echt presteren. Van hen verwacht ik echt een aantal prijzen die er toedoen. Als je deze maatstaf hanteert, dan is selectie niet zo moeilijk.”

In vervolg op een opmerking onzerzijds dat het vooral de wat oudere duiven zijn die de prijzen winnen in onze competitie reageert Christian: ”Ik moet eerlijk zijn. Ik heb dat dit jaar ook ervaren bij Jan Hooymans. We hadden in 2017 drie jaarling broers uit een koppeling waar we het allerbeste van verwachten. De teleurstelling was groot, want ze maakten het niet waar. Ze werden niet meteen geruimd en door omstandigheden kwam er toch een van hen op het vlieghok 2018 en twee werden er als voedster duiven gebruikt. Laat nu die ene de allerbeste zijn op ons vlieghok in 2018. Je kunt het raden die ene heeft nu twee broedvakken verdiend op het vlieghok voor zijn twee broers die als voedster dienst deden. Dat zet je toch ook wel aan het denken. Wie het weet mag het zeggen.”

Christian: “In 2019 heb ik de volgende hokbezetting op mijn vlieghok: 35-40 jaarlingen, zes tweejarigen en zes driejarigen.”

Het spel

Er wordt dubbel weduwschap gespeeld. Na het inkorven is het hok leeg. De duivinnen gaan in principe elke week mee. Er is geen verschil waar te nemen in de resultaten tussen doffers en duivinnen. De eendaagse fond heeft de absolute voorkeur. Dit is ook de reden dat er aanvankelijk verduisterd wordt bij de vliegduiven.

Vanaf februari trainen de duivin vrijwillig minimaal vier dagen per week. De vliegers brengen een ronde jongen groot en mogen op de tweede leg nog 10-14 dagen broeden. (relaxen).  Tijdens het seizoen trainen de duiven met een vlag (= signaal), eenmaal daags 60-90 minuten. Vanaf mei de doffers tweemaal daags.

Er wordt weleens een duif die driemaal minder presteert thuisgehouden (motivatie partner?) en daarna nog eens inlassen. Doffers na een zware dagfond vlucht wordt  weleens een week rust gegund. Christian: ”Dit is niet persé nodig, maar wel goed voor hun duivin, die dan hun partner thuisvinden op de tussenvlucht. Overigens er moet immer om te presteren een sterke liefdesband blijven tussen doffer-duivin.”

Alles uitgeprobeerd

Christiaan: “ Ik heb aanvankelijk stelselmatig gekuurd tegen het geel, coccidiose, ornithose en wat dies meer zij met allerlei verschillende middelen. Ik heb mijn twee hokken oude duiven vergelijkende wijze gebruikt om na, tussen en net voor de vluchten de duiven te ontsmetten, druppelen, etc.  met allerlei met grote letters aangeprezen en niet goedkope middelen, maar ik heb geen verschillen gemerkt in prestaties.  Ik houd mij nu volledig aan de zienswijze van Dr Marien ‘blijf met geneesmiddelen van gezonde duiven af’. Ik vind duivenliefhebbers maar naïef, dat zij desondanks denken dat de kampioenen vliegen bij de gratie van wondermiddelen/geneesmiddelen. Ik, maar ook Jan Hooymans,  gebruik enkel als bijproducten de middelen die ik eerder heb genoemd.  Daar moeten de duiven het meedoen en gelet op de prestaties op beide hokken ben ik niet ontevreden.”

Afstamming duiven

“De volgende kwekers lopen als een rode draad door mijn kolonie: “Stareye” (via J. Baas), “Blue Brave” (Heremans via Ingolf Haase x Versteeg Ouwerkerk), “Strong Trilboy” (via Comb. De Ster) en “New Nationaaltje” (Rinus v Bohemen x Team GPS). Dit alles gekruist met de “Harry”-lijn van Jan Hooymans. Op de hokken van Jan Hooymans en mij bevinden zich nu hetzelfde soort duiven.”, aldus Christian.

Welke resultaten leidden tot de titel ‘beste liefhebber 2018’ ?

In onderstaande tabel de vierdisciplines die tellen voor de rubriek ‘beste liefhebber’’.  Werkelijk een super prestatie als je nationaal tweemaal binnen de eerste tien eindigt.

Hieronder de vier duiven die bij Christian op de vier disciplines als beste uit de bus kwamen.

Vitesse

In totaal waren er afgerond negen duiven nodig voor het berekenen van de stand vitesse waarop Christian nationaal als 12^e eindigde. De jaarling doffer ‘Son Blue Brave’ 7-1410612, zoon van ‘Blue Brave’ en ‘Dochter Harry’, was met een gemiddelde van 0769.793 punten de beste. De ‘612 behaalde  op zes van de zeven vitesse vluchten zijn punten.

Zie onderstaand de prachtige score van ‘Son Blue Brave’.

1404 Asse Zellik               V15    39      2091  115.074        907.243

2104 Lessines                  V16              36      2183  150.768        918.045

0505 Peronne                   V18    3        2292  256.450        993.955

2005 Peronne                   V20    13      1818  256.450        964.746

0306 Rekkem                   V22    86      1278  174.580        664.037

2306 Peronne                   V25    11      917    256.450        940.522

Midfond

Nationaal eindigde Christian op de midfond op plek 101. De tweejarige doffer de 6-1663249, zoon van ‘Strong Trilboy’ en ‘Sister Harry 512’,  was de beste van acht tellende duiven op de midfond..Met een gemiddelde van 0793.435 punten.

De prestaties van ‘De ‘249’ waren:

1205 Nanteuil                   M19  14      2040  337.038        966.186

605 Pt.St.Maxence           M21  192    1092  328.332        121.379

1606 Nanteuil                   M24    25      1028  337.038        878.905

3006 Pt.St.Maxence        M26    2        1380  328.332        993.254

0707 Pt.St.Maxence        M27    2        717    328.332        986.553

2107 Melun Andrezel       M29  28      752    388.006        814.330

Eendaagse fond

Op de zes tellende eendaagse fondvluchten behaalde de tweejarige doffer ‘Peter’’  6-1663129, zoon van ‘Son 800’ en ‘Mother Car Winner’, een gemiddelde van maar liefst 0920.212 punten. Zijn vier tellende duiven haalden een gemiddelde van 763.682 punt. Op de eendaagse fond werd nationaal het zilver behaald. Grote klasse!

De prestaties van ‘Peter’ waren:

605 Orleans                     E21    21      5228  485.654        980.416

0906 Gien.                       E23    26      4607  487.089        972.282

2306 Chateaudun             E25    121    3505  491.501        827.889

0707 Bourges                   E27    99      2923  556.260        831.153

2107 Chateauroux Parc   E29    11      2383  604.087        977.420

0408 Chateaudun             E31    27      1974  491.501        932.111

Jong

Nationaal werd een zesde plaats behaald, terwijl Christiaan zich geen specialist jong noemt. (!) De beste prestatie werd behaald door de ‘310. Met een gemiddelde van 691.590 punt. Dit duivinnetje is geboren op hok van Jan Hooymans en is een volle zus van de ‘140, die dit jaar 5^e jong werd in de rubriek jong-kort van WHZB. De vader van haar is ‘Brave Star’ en moeder ‘Jonge Jamy’. In haar stamboom als grootouders  ‘Blue Brave’, ‘Stareye’, ‘James Bond’ en ‘Laatje ‘56’.

Acht van de negen keer vloog de ‘310 zich in de prijzen.

1407 Asse Zellik               J28     136    2414  115.074        718.810

2107 Lessines                  J29     10      1477  150.768        966.648

0408 Niergnies                 J31     112    1409  223.433        603.055

1108 Roye                       J32     11      2050  283.394        973.671

1808 Nanteuil                   J33     142    1760  337.038        597.091

2508 Niergnies                 J34     127    1791  223.433        645.949

0109 Nanteuil                   J35     83      1612  337.038        743.056

1509 Melun Andrezel.      J37     19      3882  393.473        976.028

Wat een leuk detail is, is dat de NL18-5002310 (Christians’ beste jonge duif) een volle zus is van de NL18-5002140 (ronde eerder) en deze duivin werd voor Christian 5e Nationaal Asduif WHZB TBOTB Jong kort !

Een topjaar

In 2018 kwamen zijn duiven elke week in feite uitzonderlijk goed. Dit leidde tot de navolgende aansprekende titels:

1^e Beste Liefhebber WHZB

1^e Totaal kampioen Dagfond Noordelijke Unie (evenals in 2017)

1^e Generaal Snelheid Onaangewezen Afdeling 7

1^e Generaal Snelheid Aangewezen Afdeling 7

1^e Generaal Aangewezen Afdeling 7 (zonder fond te hebben gespeeld!)

2^e Nationaal Kampioen Dagfond NPO

1^e Duifkampioen Midfond Afdeling 7 (NPO telling)

Dankbaar

Christian: Deze fantastische resultaten zijn mij niet komen aanwaaien. Goede duiven zijn mij gegund door o.a. Jan Hooymans, GPS, Jo Baas en Teun Versteeg. Vooral hun  adviezen heb ik ter harte genomen. Mijn leergierigheid, doorzettingsvermogen en fanatisme, gecombineerd met een beetje geluk hebben mij tot hier gebracht. Eerlijk is eerlijk in 2018 heb ik het weer spelend op de kortste afstand in de afdeling zeker ook aan mijn zijde gehad.

Reclame voor de sport

Ruim dertig jaar is ondergetekende bij de competitie WHZB, nu WHZB-TBOTB, nauw betrokken. Nimmer hebben we zo’n jonge liefhebber als winnaar van de ‘rubriek beste liefhebber’ mogen huldigen. Dit zou juist in deze tijd een pracht reclame voor onze mooie duivensport moeten zijn, die het met de terugval van het ledenaantal op dit moment zo moeilijk heeft.

De beste liefhebber 2018 heeft hier jammer genoeg ook geen kantklare oplossing voor. Christian: “De sport zal komende jaren sterk veranderen. Door sterke afname aantal leden komen de kortere vluchten absoluut in het gedrang, want hiervoor heb je een zekere dichtheid van leden nodig. Ik zie in de toekomst ruwweg de maanden april-mei gebruikt worden als trainingsvluchten voor oude duiven. De competitie op de vluchten vanaf 500 km vindt voor hen dan plaats in de maanden juni-juli. De jonge duiven zullen opgeleerd worden in de maanden mei-juni en hun competitie is dan in de twee volgende maanden. Onze sport is nog vreselijk ouderwets en is in jaren geen zier veranderd. De sport zal ook aantrekkelijker moeten worden met alle moderne communicatiemiddelen. Maar hoe? Ik ben ook zo eerlijk om te zeggen dat wat ik nu allemaal  naast mijn dagtaak voor mijn duiven moet doen om te presteren normaliter niet mogelijk is binnen een gezin met kinderen.”

Tot slot

Jammer dat wij in avonduren bij Christian waren. Graag had ik persoonlijk enkele van zijn super duiven in handen gehad. De hartelijke ontvangst, het open gesprek en zijn visie op de duivensport maakten het bezoek echter meer dan waard.

Christian van harte proficiat! Je bent de winnaar van een geweldige titel. Een titel waarvoor je meerdere witte raven op je hok nodig hebt.

Theo Hutten