Kees van harte gefeliciteerd.
Nieuws
Nieuws
Barcelona, de vlucht der vluchten internationaal, lijkt wel ieder jaar zwaarder te worden. Hitte, onweer, regen , atmosferische storingen, kortom een zeer zware koers waarvoor je duiven echt geschikt moeten zijn. De Muller-duiven staan bekend bij zware omstandigheden gewoon door te dieselen. Wim Muller was dan ook in 2019 weer zwaar de favoriet voor de winst bij IFC Zeeland. En zo waar voor het derde jaar op rij pakt hij de winst. Goud dus, niet alleen bij de IFC Zeeland, maar ook nationaal! Een geweldige prestatie en een fantastische afsluiting van het tijdperk “Goese Sas”. In zijn allerlaatste Barcelona vanaf zijn huidige locatie de nationale winst. De komende jaren krijgt de concurrentie weer de kans. Door een verhuizing zal Wim Muller de komende jaren niet meedoen op Barcelona. Maar niet alleen in huize Muller was het feest ook Jaap Murre levert een schitterende prestatie met zilver op plaats 2, nationaal goed voor plaats 7. Aart Jan Maljaars pakt het brons op plaats 3, nationaal goed voor de 42e plaats. Bij IFC Zeeland werden 241 duiven ingemand door 44 liefhebbers. 28 Liefhebbers wisten één of meerdere duiven in de prijzen te klasseren. 3 Liefhebbers scoorden 100% prijs, te weten Sjaak de Keijzer met 3 vd 3; Peter Oele met 2 vd 2 en Jan Geluk met 2 vd 2. Joost Corré en de Gebrs. Dingemanse wisten 2 vd 3 duiven in de prijzen te draaien (67%). Frans Janssens, Aart Jan Maljaars, Hans Lindenberg en Chris Paauwe scoorden ieder 50% prijs met allen 2 vd 4 duiven op de uitslag.
Verenigingsverslag P.V. Zaanstreek-Noord
Winst Roosendaal naar Marcel Kroon Assendelft
Naast onze jonge duiven stonden ook de oude duiven van de die hards die alles spelen op Roosendaal.
Het waren er niet veel meer, misschien zoveel vitesse vluchten wat teveel van het goede. Afijn nog 159 kanshebbers die om 7.45 uur tezamen met de jonge duiven de vrijheid kregen.
De winst gaat naar Marcel Kroon in Assendelft, een van de sterkste spelers die we hebben voor dit werk.
Marcel had er 20 mee en draait zijn 18e getekende als eerste, bovendien maakt hij een prima prijspercentage door er 12 raak te draaien een mooie 60 %.
Zijn 1e prijswinnende doffer arriveert om 8.53.27 uur en maakt een snelheid van 1591.828 meter per minuut, dik 95 km per uur. Marcel zijn 2e duif bezet de 4e plaats in de top 10.
Marcel van harte gefeliciteerd met weer een mooie overwinning.
We dalen af naar Westzaan waar Janus en Jannus Kat ook weer ruim voor de top 10 plaatsen gaan, ze pakken namelijk de 2e, 6e en 7e plaats en ze beginnen heel knap met hun 1e getekende. Hun 2e en 3e duif zijn respectievelijk hij 4e en 9e getekende. Met 5 van de 16 duiven in de prijzen hebben ze een prijspercentage van 31%.
Cor Kroon, broer van Marcel behoort ook tot de bekende top 10 spelers maar woont in Krommenie waar de 3e en 8e prijsduiven binnen lopen, dat zijn respectievelijk zijn 5e en 2e getekende. Hij draait er 4 van de 10 in de prijzen, goed voor 40%.
Ook wederom in de top 10 Martijn en Marit Kramer uit Wormer, dit maal behoorde ze tot de kleinste inkorvers met 5 duiven in de korven en 3 prijzen maken ze een mooie 60% en bovendien beginnen ze met hun 1e getekende.
Hekkensluiter op deze vitessevlucht is Co ten Haken uit Wormerveer. Co had er 19 mee, maakt 5 prijzen, te beginnen met de 9e en 10e prijs in de top 10, hij is goed voor 26 % en hij begint met zijn 15e en 9e getekende.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
De proef om processen te testen loopt in Zeeland en de ECS leveranciers zitten met het NPO Bestuur om tafel. Reden voor Het Spoor om de klokleveranciers te vragen naar hun visie over de ontwikkelingen. De reacties van de leveranciers zijn verwerkt in een artikel dat 21 juni is verschenen in Het Spoor (#21).
Vanwege de moeizaam verlopen jonge duiven vluchten van afgelopen weekend willen we graag een Kerngroep samenstellen uit alle afdelingen. Deze kerngroep evalueert gezamenlijk de vluchten van afgelopen week en werkt de komende weken/maanden een plan van aanpak uit hoe we dit in de toekomst zoveel mogelijk kunnen voorkomen. Daarnaast willen we met deze Kerngroep ook gezamenlijk de verdere plannen uitwerken met betrekking tot het jonge duivenspel dat we na het seizoen tijdens de nog te plannen sectie ledenraad aan alle leden willen voorleggen. 
In de winter horen we vaak de heroïsche verhalen over de zware fondvluchten met de koperen ploert en de NO-wind. Nu op Agen werden we op onze wenken bediend, een verzengende hitte en een NO-wind zorgden voor een meer dan pittige koers. De enige gemelde duiven op de losdag vielen in NW-Frankrijk. Het was al snel duidelijk dat er geen duiven door zouden komen op de losdag. De vroegste en dus ook eerste duif, van de 349 oude duiven bij IFC Zeeland, viel in Yerseke bij John Lindenberg op de plank, nationaal goed voor plaats 9. Met een voorsprong van maar liefst 1 uur en 25 minuten op de tweede duif (32e nationaal), welke werd begroet door Joop Duinkerke in Wemeldinge. Het podium wordt gecompleteerd door Chris Paauwe op plaats 3 (75e nationaal), die zich weer uitstekend herstelde na een moeizame vlucht op Pau. Rond 13.30 uur waren de prijzen bij de IFC verdiend. Van de 51 deelnemers wisten er 41 één of meerdere duiven in de prijzen te klasseren. Ook op Agen oude duiven hebben we 1 liefhebber met een 100% score, Leo van Schouwen klokten zijn beide duiven in de prijzen. Leo scoorde overigens ook nog 100% bij de jaarlingen. Prima prestatie waren er ook van Jan Kees Hoek en Joost Corré met ieder 2 van de 3 duiven in de prijzen (67%); Ab van de Linde met 2 van de 4 duiven prijs (50%), Jan van Peenen, Lieven van Belzen, Karel en Lenie Dingemanse en Jan Siereveld met ieder 1 van de 2 duiven in de prijzen (50%).
Klik hier voor gehele uitslaglijst
Op de internationale wedvlucht Agen heeft de temperatuur voor scherprechter gespeeld. Binnen enkele uren na de lossing om 6.45 uur in Agen was de temperatuur tot boven de 30 graden Celsius gestegen en na de middag steeg dat verder tot boven de 35 graden Celsius. En dat onder een staalblauwe hemel bij een zwak windje uit oostelijke en later zuidoostelijke richting. En de kortste weg huiswaarts voerde dwars door Frankrijk richting Parijs en die stad moest links of rechts gepasseerd worden. Ongetwijfeld zullen de Agengangers onderweg flink dorst hebben gekregen en gehad. En waar en hoe kon die veilig gelest worden? En moet een duif onderweg drinken bij zulke temperaturen om thuis te kunnen geraken? Wie een dag later op de temperatuurkaart van Frankrijk op ‘Vliegweer van duiven‘ keek zag beduidend lagere temperaturen op de vlieglijn met bovendien een zwak windje mee. Tussen 22 of 32 graden Celsius zit een wereld van verschil! Dat de Agenduiven later een zuidoostelijk windje kregen was dan weer een gunstigere factor en zeker voor de duiven die westelijk hun thuisbasis hebben. Aan de start van Agen kwamen nationaal 5208 oude duiven en 3934 jaarlingen en dat geeft een totaal van 9142 duiven. Volgens de ‘internationale‘ cijfers waren dat totaal 9215 duiven en kwamen er totaal 22768 duiven aan de start waarvan 8602 duiven uit België en 3935 stuks uit Frankrijk. In België opvallend genoeg meer jaarlingen dan oude duiven. De minimumafstand voor deelname is 700 km. Pas om 20.45 uur kwam de eerste melding vanuit Noord-Frankrijk. Op 736 km in Douai kwam een duif tot een snelheid van 876 m.p.m. Op grotere vliegafstanden werden zaterdagavond nog vier Franse duiven geklokt en eentje daarvan overtrof de voornoemde snelheid en dat deed Christophe Lemort in Rexpoede met 890 m.p.m. en hij klokte om 21.31 uur op 792 km. En daar zijn we in Frans-Vlaanderen alwaar de meeste dorpen nog een Vlaamse naam hebben en veel inwoners een Vlaamse achternaam hebben. De eerste Belgische duif werd om 4.24 uur geklokt in Zekergem op 824 km en die wist tot 850 m.p.m. te komen. De eerste Nederlandse duif werd door Frank Zwiers in Terheijden (even noordelijk van Breda) om 7.09 uur geklokt en op 907 km wist zijn jaarling tot een snelheid van 823 m.p.m. te komen. Een dik halfuurtje later werd zo‘n 37 km verder nog een snellere jaarling geklokt en dat deden de gebr. Holleman in Tienhoven op 943 km om 7.43 uur. Met een snelheid van 831 m.p.m. winnen zij het concours bij de jaarlingen. Om 7.24 uur werd in Nederland de eerste oude duif geklokt door J. Lindenberg in Yerseke op 874 km. Die werd voorbijgestreefd door een oude duif van A.P. Overwater in Strijen om 8.05 uur geklokt. De klapper kwam daarna met de melding om 8.15 uur van Bert Prasing in Lelystad. En hij zit maar liefst op 1014 km. Zijn vijfjarige duivin reikte tot 868 m.p.m. en slechts twee Franse (oude) duiven zijn sneller. Op een min of meer gelijke afstand maar beduidend oostelijker klokte Bennie Kaspers een oude duif om 8.39 uur die tot een snelheid van 850 m.p.m. is gekomen.
Lelystad
In 1975 verhuisde Bert Prasing met zijn ouders van de Amsterdamse wijk Geuzenveld naar Lelystad. Van Amsterdam Nieuw-West naar het nieuwe land van (Oostelijk) Flevoland die in 1957 helemaal was ingepolderd en Lelystad kreeg in 1967 haar eerste inwoners. Van flatbewoners met een zolderhok ging de familie Prasing naar een eengezinswoning met een tuinhok. Bert Prasing komt uit een echte duivensportfamilie en naast zijn vader Koen hebben ook een grootvader, oom en neef met duiven gespeeld. Helaas moeten we zeggen ‘hebben‘ want Bert is nog de enige en dat is bij veel andere liefhebbers ook zo. Bert is geboren in 1961 en was dus 14 jaar toen hij in Lelystad kwam te wonen en vanaf die leeftijd is hij zijn bedrage gaan leveren bij de verzorging van de duiven. Later op eigen adres ook in Lelystad is de grote fond in beeld gekomen en vanaf 1991 richt hij zich daarop. Sinds 2014 speelt hij puur de ZLU-vluchten en dit jaar was Pau zijn eerste doel en dat werd een succes met 5 van de 6 in de prijzen aan de plaatsen 157, 196, 487, 635 en 758 tegen 3785 duiven. En dat met vijf duiven die 2014 als geboortejaar hebben. Het tweede doel was Agen en daarop ging de grootste ploeg de mand in en wel 15 duiven bestaande uit 9 doffers en 6 duivinnen met zes ‘hele‘ koppels daaronder. Alles werd gekorfd op jongen van 7 dagen. En dan is daar de knalprestatie van Nakita en wel de NL14-1520771. Deze Agen was pas haar vierde grote-fondvlucht in haar leven. Als jaarling worden ze in Lelystad tot en met de dagfond ingespeeld. In 2016 miste ze van haar eerste grote-fondvlucht terwijl haar nestzus ‘Nancy‘ al succesvol was dat jaar. In 2017 ging ze mee naar Agen en was de eerste duif van Bert aan prijs 370 tegen 6219 duiven met totaal 7 van de 11 in de prijzen. In 2018 ging ze weer naar Agen en weer was ze de eerste duif van Bert en nu aan prijs 126 tegen 5754 duiven en totaal 5 van de 14 als prijsduif. Ze werd telkens maar een keer per jaar gekorfd omdat ze heel snel ruit en vaak de 3e en 4e pen tegelijk gooit.
Nakita
Elke duif krijgt bij Bert Prasing een naam en wel volgens de methode van Arie van den Hoek , de eertijds bekende kroniekschrijver uit Den Haag die met zijn hoofzakelijk Tournierduiven wist te excelleren. Arie van den Hoek liet de namen van zijn duiven van een bepaald geboortejaar met dezelfde letter beginnen. In 2014 was bij Bert Prasing de letter ‘n‘ aan de beurt en de twee nestzusjes ‘771 en ‘772‘ kregen zo de namen ‘Nakita‘ en ‘Nancy‘. Hun ouders zijn twee duiven van 2012 en zij heten ‘Laurens‘ en ‘Lenny‘ en ‘Laurens‘ heeft twee duiven van 2009 als ouders en zij heten ‘Ivo‘ en ‘Ilona‘. Met de letter ‘a‘ is in 2001 begonnen toen Bert Prasing op zijn huidige woonstek in de wijk Punter is komen te wonen. Daar heeft Bert een fraaie woonst op een perceel van 900 vierkante meter. Ondanks de ruimte heeft Bert een bescheiden accommodatie en wel een hok van zes meter met drie afdelingen een hok/ren van 3 meter. Op het Buitenhuishok zitten op twee afdelingen de 15 koppels overjarige vliegers. Op de andere afdeling huizen de 15 koppels jaarlingen. Het spel spitst zich toe op de overjarige duiven. Half maart zijn die duiven gekoppeld en ze brachten een jong groot en kwamen geen tweede keer op eieren. De duiven worden daarna gescheiden ingespeeld en met het oog op Pau, Agen of St. Vincent van de ZLU herkoppeld. En dan zijn jongen van 7 dagen de favoriete stand. Op de vitesse- en midfondvluchten gaan de vliegers (oud en jaarling) zoveel mogelijk mee en wordt er gekorfd bij de eigen p.v. Flevocourier. De club is de noordpunt van de afdeling 7 (Midden-Nederland) en voor het programmaspel zit men er in groot verband uitermate slecht. Het kringspel is met Bussum, Hilversum en Almere. De ligging zal ongetwijfeld een reden voor de nodige liefhebbers in Lelystad zijn om de grote fond te gaan vliegen zoals de combinatie van Dam-Bisschop en de Graaff-Gernaat die lid van de p.v. Flevocourier zijn en regelmatig pure kopprijzen op de middaglossingen weten te scoren. Voor de ZLU-vluchten gaat Bert bij de Woudvliegers in Putten korven. Een week voor een ZLU-vlucht gaat Bert de bestemde duiven lappen vanuit Houten.
Afkomst
In de pedigree van ‘‘Nakita‘ zien we alle basisduiven en –soorten van Bert Prasing terug. Haar beide ouders zijn in 2014 als tweejarigen verspeeld op dezelfde vlucht die min of meer rampzalig verliep. De beide nestzusjes waren juist dat voorjaar geboren. Moeder ‘Lenny‘ is afkomstig van Hendri Eggink uit het Gelders Laren dat ten noorden van Lochem ligt. Hij bouwde zijn stam op met Homma- en Brinkmanduiven en weet regelmatig te pieken. Langs vaderskant zien we in vorige generaties duiven van Paul van den Boogaard uit Kamerik en Jaap v.d. Kamp uit (toen) Woerden. Op deze Agen zit Paul van de Boogaard ook bomvroeg met de 12e nationaal en hij heeft hij nog een vroege duif aan prijs 57. Het soort van W. Stiel (Arcen) kwam via de Belgische liefhebber Luc de Nayer. Van nog oudere datum zijn de fondduiven die van John Schoemaker uit (toen) Amsterdam zijn gekomen. Op deze Agen staat John Schoemaker ook op de meldingslijst en wel vanuit Egmond aan Zee meespelend. Hij vloog eertijds mee op de voormalige hokken van Gerhards aan de Sloterkade in Amsterdam. Van de meeste van voornoemde liefhebbers kreeg Bert Prasing op zondag een telefoontje om hem met nationale zege te feliciteren. Kweekduiven worden er in Lelystad niet op na gehouden. Drie duiven zonder chipring zitten tussen de overjarige vliegers en die hebben hun boontjes op de grote fond verdiend. En zo‘n duif is de wederhelft van ‘Nakita‘ die in 2016 8e asduif Marseille over 3 jaar en 12e asduif Marseille over 4 jaar werd en deze ‘Lando‘ is van 2012. Ook nestzus ‘Nancy‘ is zo‘n gestopte vlieger.
Spel
De fondduiven trainen bij Bert Prasing vanaf de late namiddag. Om half vier gaan de duivinnen los als ze op nest zitten (of gescheiden). Dan volgen de jonge duiven en daarna de doffers. Bij de jaarlingen wordt er niet naar neststanden gekeken. De nestcycli volgen elkaar op en de hele koppels gaan mee om ervaring om te doen tot en met de dagfond. Bert poest wel elk dag de hokken en daaronder ook de vloer. Lang heeft Bert als ambtenaar gewerkt bij de provincie Flevoland die in 1986 werd ingesteld en haar provinciehuis in de hoofdstad van de provincie heeft en dat is Lelystad zelf. Bert is vrijgezel en is niet meer om den brode werkzaam. Op zich heeft hij dus genoeg tijd voor de duivensport die op een hele gewone en serieuze wijze wordt beoefend. Alle jongen en jaarlingen worden doorgehouden als ze naar de woorden van Bert ‘op een duif lijken‘. Vanaf twee jarige leeftijd tellen slechts de prestaties. Op Pau pakte Bert vijf duiven van 2014 in de prijzen en dat is dus een best kweekjaar voor hem geweest als ze zien dat ook winnares ‘Nikita‘ van dat bouwjaar is. Buiten de verplichte paramyxo-enting krijgen de duiven in het najaar ook een kuur tegen paratyfus en in het voorjaar wordt de hokken uitgerookt en als de duiven ‘dikke oortjes‘ (lijken te) hebben dan wordt dat nog een keer herhaald. Bert voert de vliegers Mariman Sport Rood aangevuld met zuivering. Als hij ziet dat ze genoeg hebben dan stopt hij met voeren.
Barcelona
Bert speelt geen Barcelona daar hij de vlucht voor zijn afstand te ver en te zwaar vindt. Na Pau en Agen is dan St. Vincent de derde vlucht waarvoor een ploegje klaar zit. Na deze drie vluchten kijkt hij wat hij op de laatste drie ZLU-vluchten nog kan en wenst te korven. Een vast onderdeel van bijna elke dag is een bezoekje aan zijn 95-jarige moeder in het verzorgingshuis. Een bakje koffie drinken en even een praatje maken is het ‘vaste ritueel‘. Via haar Friese achtergrond heeft Bert voor zijn achternaam de letter B.G. staan en de G. staat voor Gerben. En pakte hij nog meer duiven in de prijzen? Om 14.15 en 14.46 uur pakte hij nog twee andere duiven die een beste prijs gaan scoren. Totaal zal hij vijf prijsduiven hebben en ‘s avonds waren 10 duiven terug. Bert is ook nog op een andere vlak actief in de duivensport en wel met het keuren van duiven. Hij is lid van Vereniging Nederlandse Groep van Keurmeesters die reeds sinds 1924 bestaat en actief is. En dat is dus al 95 jaar en toevallig is Bert zijn moeder ook zo oud. Bert is van de GvK ook penningmeester en op hun website kan men de nodige informatie verkrijgen. Zou het ooit zijn voorgekomen dat een lid van deze groep een nationale ZLU-vlucht heeft weten te winnen? ‘Nakita‘ bracht deze schitterende fondzege voor Bert naar Lelystad. Bert wees er trots op en geniet ervan.
Ad van Gils
De jaarlingen beten de spits af op Agen en werden direct zwaar aan de tand gevoeld. Hoge temperaturen en een NO-wind onderweg stelde de kwaliteiten van de fondduif behoorlijk op de proef. Een paar seconden voor negen uur viel de eerste jaarling op de klep bij de Comb. Verhagen-Buyl in Westkapelle, 19e nationaal gemeld. De winnaars van de jaarlingencup in 2018 slaan dus direct weer toe op de eerste jaarlingenvlucht. Helaas was het hun 7e getekende waardoor er geen punten voor de jaarlingencup werden gescoord. Maar dat maakt de prestatie natuurlijk niet minder mooi. De tweede duif knalde bij Sander Dijkema op de spoetnik. Sander, net geen jeugdlid meer , doet vanaf dit seizoen ook mee op de ZLU-vluchten en scoort direct zijn eerste vaasje met 21e nationaal gemeld.. Daarbij ook 6 v.d. 10 duiven in de prijzen (60%), zijn dag kon niet meer stuk natuurlijk. De derde plaats is voor Ronald Traas (30e nationaal gemeld) die zijn ambities voor de top laat zien met een grote ploeg jaarlingen. Van de 33 deelnemers wisten er 22 een duif in de prijzen te klasseren. Speciale aandacht voor Leo van Schouwen die zowel bij de jaarlingen als bij de oude duiven 100% prijs scoort met 2 vd 2. Verder waren er ook prima scores van Ab van der Linde en Cees Joosse, ieder 2 vd 3 in de prijzen (67%); Sander Dijkema met 6 vd 10 in de prijzen en Herman Calon met 3 vd 5 in de prijzen (elk 60%); Frank Calon met 5 vd 9 prijs (56%); Peter Oele met 3 vd 6 prijs (50%) en Jan Allemekinders met 1 vd 2 prijs (50%). Volgende afspraak voor de jaarlingencup Narbonne.
Klik hier voor gehele uitslaglijst
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Helaas was het niet mogelijk om Theo van Oss eerder te spreken om dit verhaal op te kunnen tekenen. Theo had voor St. Vincent al last van zijn longen maar toen ging het nog. De dag na St. Vincent, had ik hem aan de telefoon en was het onmogelijk om met hem te spreken. Zeer benauwd. We maakte een afspraak voor een paar dagen later. Toen ik Theo belde kreeg ik zijn broer aan de telefoon die mij mededeelde dat het onmogelijk was om Theo te spreken en dat het wachten was op de arts. Deze stelde uiteindelijk vast dat Theo, samen met zijn COPD, ook nog een zeer zware longontsteking had. Maar gelukkig ging het nu weer een stuk beter en konden we samen zijn belevenissen van St. Vincent bespreken.
Als snel kwam de trein op gang en ze werden overspoeld door felicitaties en bloemen. Zaterdagavond waren de prijzen er nog niet uit. Dit gebeurde wel om 09.00 uur op de zondagochtend. Jan moest die avond naar een verjaardag en stuurde Tinus naar het NIC. Daar werd Tinus gehuldigd en voorzien van bloemen. Dit was voor Tinus een emotioneel moment. Met duiven stoppen, combinatie gaan vliegen en dan op je bejaarde leeftijd nog een 1e Nationaal winnen. Prachtig en Tinus pinkte een traantje weg. Hoe mooi kan dan de duivensport toch zijn.
Uiteraard sprak ik met een waar kampioen binnen de duivensport. De man die vele dalen maar ook hoogtepunten heeft meegemaakt in de duivensport. Die eigenlijk de stofjas aan de kapstok had gehangen maar zijn duivenhart kwam weer op gang en Nederland had er weer een top liefhebber bij. Zo moet dat, de boel weer oppakken en laten zien dat je gewoon een van de beste ben in deze prachtige sport.
Algemeen
Als dit gerealiseerd is ga je verder kijken. Wat gaat er nog komen en wat kunnen wij nog. Peter had voor Issoudun 15 duiven gezet die in zijn optiek er weer klaar voor moesten zijn. Op de dag van lossing was het schitterend weer en wat aan de warme kant. Een lichte tot matige bries uit het Noord Oosten was nou niet de wind die goed is voor het Dordrechtse. Des te groter was Peter en Gwen verbaasd dat om net voor 15.30 uur over de bomen, recht uit het gat, een duiven aan zagen komen en die met grote snelheid het hok naderde om zo snel mogelijk geconstateerd te worden. De klok gaf aan 15.28.03 met een gemiddelde snelheid van 1164,463 meter. Na de bekende wacht periode voor de achterhand had Peter toch wel vrij snel in de gaten dat deze snelheid niet meer overtroffen zou worden.
De vader en zoon combinatie, die vliegen onder de naam R.C. Bakker is niet meer weg te denken uit de top van de Nationale Eendaagsefond. Al ettelijke keren hebben ze laten zien dat ze een tophok hebben met duiven en hier geweldig mee presteren. Een aantal keren al schitterende resultaten behaald maar nog nooit een 1e Sectorale overwinning kunnen boeken en dat maakt deze vlucht bijzonder. Niet alleen de overwinning was bijzonder maar ook gezien de mindere voorbereiding hier. Een mindere voorbereiding zat hem niet in het feit dat er iets mankeerde aan de duiven maar dat ze sinds 2 jaar regelmatig bezoek krijgen van een koppel slechtvalken.
Twee weken voor de Eendaagse twijfelde Ruud nog om mee te doen. De duiven wilde het hok niet meer uit en als ze eruit gingen doken ze gelijk onder het hok. Puur van de stres en angst. Het slechtvalkenpaar heeft de weken daarop zich maar weinig meer laten zien en de duiven werden rustiger en kwamen beter in hun vel te zitten. Begonnen weer te trainen en kregen er plezier in. En, als dan alles bij elkaar komt krijg je dit resultaat. 1e Sectorale overwinning Issoudun Sector 3 met de NL17-1101069 en een 2e Sectoraal met hun NL18-1725362(V) van 14084 duiven. Quote Gerard Koopman: Dit is waarom je 365 dagen per jaar met je duiven bezig bent! Genieten Ruud!!! Sinds 5 jaar hebben Ruud en zijn vader ervoor gekozen om zich volledige te richten op de eendaagse fond. Daarvoor waren het de programmavluchten waar ook met veel succes aan deelgenomen werd. 
Als eerste is er gekeken naar de huidige stam duiven en daar zijn de beste uitgehaald die hebben laten zien het zware werk aan te kunnen. Daarna is er geïnvesteerd in super duiven bij Gerard Koopman. Op mijn vraag; bestel je dan uit bepaalde lijnen duiven of? Nee hoor antwoorde Ruud. Ik heb Gerard gebeld en verteld wat we wilde doen om vervolgens 20 jonge duiven te bestellen. Puur op vertrouwen! Geen duif in de handen gehad voordat de 20 jonge duiven opgehaald werden. Samen met de beste van wat ze hadden en de 20 jonge duiven van Gerard Koopman zijn ze vertrokken. Al heel snel bleek dat dit een goede zet te zijn geweest en was het spel op de wagen.
De duiven worden gewoon vanaf het begin van het seizoen gespeel op dubbel weduwschap en voorbereid op de mooie vluchten. De mooie vluchten voor Tjipke en Auke zijn dan ook de Eendaagsefond vluchten. De duiven hebben de weken ervoor laten zien dat ze in goed doen waren en werd er met volle vertrouwen uitgekeken naar de 3e Eendaagsefond vlucht vanuit Auxerre. Eens in de zoveel tijd worden de duiven nagekeken door dr. F. Marien uit Tiellen. Meestal hoeft er niet ingegrepen te worden, als is dat bij deze uitstekende duivenarts meestal het geval. Verder wordt er gebruik gemaakt van de conditiepoeder en mineralenmix van dezelfde duivenarts en dat blijkt voldoende te zijn. Een mooi detail is dat de weduwduivinnen altijd de gehele dag buiten in de ren zitten. ’s Avonds na de training mogen ze naar binnen in het dofferhok en daar mogen ze even blijven en een kleine versnapering tot zich nemen. De doffers zijn dan inmiddels doorgeschoven naar het duivinnenhok en krijgen de vrijheid om te trainen als de duivinnen binnen zijn. Vervolgens worden de duivinnen weer doorgeschoven naar hun eigen hok waar ze kunnen eten en de toegang tot de ren is afgesloten.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De winnaars van de Nationale marathonvlucht St. Vincent op een rij:|
|
|
Algemeen
Drie weken voor St. Vincent was André niet gerust op de gezondheid van zijn duiven. Ze trainden niet naar het zin en zagen er niet helemaal tip top uit. Hij belde Theo de Kruik en vertelde zijn verhaal. Theo melde André dat hij hem zou helpen met een Vitaminemix, wat supplementen en een goed voederschema. Zo gezegd, zo gedaan. Drie weken werd dit schema gehanteerd en na drie dagen zag Andre al verbetering bij de duiven. Ze begonnen weer goed te trainen en er weer strak uit te zien. 
De duif werd snel gemeld bij Koos van Dijk van het NIC Naaldwijk. Koos was wel paraat maar moest alles nog opstarten. De reactie van Koos was; André dit kan niet jongen. Er is in heel Nederland nog geen duif. Toch is het zo antwoorde André. De duif was dus gemeld en het wachten kon beginnen of er nog duiven in de overvlucht boven deze snelheid zouden komen. 
|
|
|
|
|
|
|
Sinds 1962 speelt Wim met duiven op het huidige adres. In het verleden speelde hij voor het generaal kampioenschap en dit met vele successen. Sinds ongeveer 15 jaar is dit veranderd naar de Marathonvluchten. En dit niet zonder succes. In de vereniging waar Wim lid is wordt hij niet voor niets de St. Vincentman genoemd. Na afgelopen zaterdag is dit zeker op zijn plaats! Wim houdt niet van veel duiven maar van goede; zo zegt hij zelf. Afgelopen winter verbleven er 80 duiven op de ruime hokken, die overigens voor 75% leeg zijn, van Wim. Normaliter zijn dit er 60 en hij verzekerde mij, dat dit deze winter absoluut weer het aantal is. 
