|
Nieuws
ALLERLEI TUSSEN BARCELONA EN ST. VINCENT.
.
Op Barcelona viel alweer de eer te beurt aan Ruud Vermaat uit Driehuis om de gebruikelijke WCS controle bij de mogelijke winnaar te mogen uitvoeren. Na een ritje van bijna 2 ½ uur heen bereikte hij Sirjansland, bijgevoegd de leuke eerste opnames van de nationale overwinnaar Walter.
.

.

.
.

.
De uitgelezen code van de winnende duif !!
.

.
.
internationaal gebeuren georganiseerd door de KBDB.
.

.
Duivenliefhebber Aimé De Jaeger (Aalter, BE) mocht op dinsdag 27 juni 100 kaarsjes uitblazen. Zijn droom om als 100-jarige deel te nemen aan de internationale vlucht uit Barcelona is nog geen twee weken later de volgende mijlpaal die hij mag ronden!
.

.
.

.
Onze Franse organisatie CIF, korft ook weer graag in op deze vlucht. Het zijn de mensen die wij tegenkomen als we PIPA opstarten om het verloop van de vluchten te volgen.
.

.

.

.
De communicatie onder de verantwoordelijken inzake de lossing is vrij goed, maar van P.r. inzake het promoten van een vlucht hebben zij geen kaas gegeten zou men in Nederland zeggen. Geef mij dan maar Colombe Joyeuse , info in beeld en geluid van de 1e tot de laatste minuut.
.

.
Eindelijk: lossing te St. Vincent om 8 00 uur.
.
Veel succes.
Hub Wetzelaer, Pr. ZLU vluchten
FOND IN HET GROENE HART
NIC DE SNELVLUCHT BODEGRAVEN
GERARD GRIFFIOEN WINT NA ST. VINCENT OOK CAHORS
Afgelopen weekend en de dagen ervoor was het zgn. hitteprotocol in werking getreden. Vooral op zaterdag waren tropische temperaturen verwacht door een zuidelijke stroming. Op de vlieglijn een lichte zuidenwind met volop zon en tempersturen zoals gezegd richting de 30 graden. Reeds om 11.00 uur werden de duiven voor de sectorvlucht Cahors gelost met een mooi concours in het vooruitzicht. Een enkele nachtvlieger daar gelaten viel de eerste duif in ons inkorfcentrum om 07.43 uur in Zevenhoven en wel bij Gerard Griffioen. De doffer met ringnummer NL-21-1220103 ging als 7e getekende van de 10 ingekorfde duiven de mand en laat zijn baas – na de mooie overwinning op St. Vincent - opnieuw triomferen. Dat zijn duiven dit seizoen de goede vorm te pakken hebben blijkt wel uit de gedraaide serie op deze achteraf toch taaie Cahors. Naast de winst pakt hij ook de prijzen 6 en 8 van de top tien. Prijs twee komt 8 m.p.m. te kort voor de zege maar Paul v/d Boogaard uit Kamerik zit er ok weer bij, tijd 07.44 uur. Bert de Graaf uit Alphen a/d Rijn zit daar ook weer kort op – 07.48 uur – en wint prijs 3 en om 08.20 uur pakt hij ook knap prijs 4. Theo Wijfjes uit Nieuwveen klokt om 08.57 en resp. 09.13 goed voor de prijzen 5 en 7. Mario de Vogel uit Bodegraven wint prijs 9 en de Combinatie Schouten ( telkens goed op de uitslag ) pakt met slechts 4 mee zeer knap prijs 10. Mooie series waren er voor zoals gezegd voor Gerard Griffioen ( 7 v/d 10 ); Paul v/d Boogaard ( 7 v/d 12 ); Theo Wijfjes ( 12 v/d 27 ); Cees Polfliet ( 3 v/d 4 ) en Huub Kuyf ( 2 v/d 3 ). Sil van Vliet tenslotte durfde het aan om slechts 1 duif aan het concours te laten deelnemen, prijs 32 was het resultaat…..Tot de klok van 13.00 uur vielen de duiven vrij contant, maar daarna was het toch vooral de warmte die de duiven parten speelde. Om 14.38 uur kon het concours evenwel gesloten worden aan 746 m.p.m.
NIC de Snelvlucht Bodegraven, Cahors met 191 duiven door 17 liefhebbers.
De eerste 20 van de uitslag:
1-6-8-11-17 Gerard Griffioen ( Zevenhoven ); 2-13 Paul v/d Boogaard ( Kamerik ); 3-4-15 Bert de Graaf ( Alphen a/d Rijn ); 5-7-19 Theo Wijfjes ( Nieuwveen ); 9-18 Mario de Vogel ( Bodegraven ); 10 Combinatie Schouten ( Nieuwkoop ); 12-16 Pieter Vreeling ( Bodegraven ); 14 Cees Polfliet ( Moordrecht ); 20 Combinatie Rijneker ( Zevenhoven )
Henk Vink
Ook in 2023 blijkt Pau een lastig station om te lossen. Na het uitwijken in 2021 en 2022 naar een andere lossingsplaats kon er, weliswaar een dag later dan gepland, eindelijk gelost worden voor de openingsklassieker uit Pau. Onder een brandend zonnetje en een NO-wind konden onze atleten om 07.20 uur aan de terugreis beginnen. Toen de eerste meldingen uit Frankrijk kwamen werd al snel duidelijk dat er ’s-avonds hooguit nog een witte raaf zou doorkomen. En aangezien de eerste meldingen allemaal aan de kust vielen lagen we als IFC Zeeland dezer vlucht vermoedelijk gunstig. De spanning steeg bij de 42 deelnemers van IFC Zeeland, welke samen 241 duiven voor Pau hadden ingemand. Op zondagmorgen kwam de eerste melding voor het IFC uit Westkapelle, waar de Comb. Verhagen-Buyl om 06.48 uur de 19-3904336 klokte, nationaal vermoedelijk goed voor prijs 29. Een goed half uur later klokte zijn hun en ook bij IFC tweede duif, de 17-3707282, welke notabene de vader is van de winnaar, nationaal goed voor vermoedelijk prijs 67. Over een goed lijntje gesproken. De winnaar is bovendien geen eendagsvlieg, want deze kras doffer op weduwschap eiste ook de winst op Pau (Mont de Marsan) in 2021. Comb. Franse wist beslag te leggen op plaats 3, goed voor het brons, met de 21-2101660. Nationaal nog bij de eerste 100 vermoedelijk op plaats 94.
Van de 44 deelnemende liefhebbers wisten er 33 één of meerdere duiven in de prijzen te klasseren. Ook in deze zware maar eerlijke koers (prijzen 1:4) waren er buitenom de winnaars weer uitblinkers. Joop Duinkerke haalde een score van 75% prijs met 3/4. A.J. Maljaars scoorde 62,5% met 5/8. Comb. Krijger en Zn. klokten er 6/10, dus 60% Een score van 50% werd er behaald door de navolgende liefhebbers J.J. Lindenberg 7/14; F.H. Janssens 3/6; Sjaak de Keijzer 2/4 en I. Vermeulen 2/4.
30 juni 2023 Agen oude duiven – 298 duiven – 44 deelnemers – IFC Zeeland:
1 Comb. Verhagen-Buyl; 2, 4, 6 J.J. lindenberg; 3 Arie Coppoolse; 5 J. Melis; 7 P. de Nooijer & Zn.
8 Joost Corré; 9 Eric Dek.; 10 Frank Calon.
IFC Zeeland
Jaap Bruggeman
Dit weekend hebben onze duiven Vierzon gevlogen omdat de dagfondvlucht Chateauroux die op het programma stond werd ingekort. Ik begrijp heel goed dat je met deze temperaturen geen jonge duiven vluchten moet organiseren, en zeker niet als jonge duiven nog in hun opleerfase zitten. Maar dat je dagfondvluchten rond de 50 km gaat inkorten terwijl de vluchten van 900 en 1200 km gewoon doorgaan is volgens mij behoorlijk vreemd, als je daar het label “hitte protocol” aanhangt.
Als we ervan uitgaan dat wij als duivenliefhebber weten wat we doen als we duiven voor Barcelona of Cahors gaan inkorven, mag ik er toch ook vanuit gaan dat we weten wat we doen als we duiven voor Chateauroux gaan inkorven.
Maar blijkbaar is dit niet zo en wordt er toch echt met andere maten gemeten. Maar het is zoals het is en onze duiven werden gelost in Vierzon met prachtig weer en een gevaarlijke wind. Zuidoosten wind is voor veel programma duiven een levensgevaarlijke wind. Dat bleek in de ochtend wel weer waar door de oude duiven vanuit Quievrain werd gevlogen. Dat werd ook geen gemakkelijke opgave, waar er ook nogal wat duiven achter waren met klok afslaan zo rond 17.00 uur.
We verwachtten de duiven vanuit Vierzon rond een uur of twee. Pascal was op vakantie en Nico is nog niet helemaal in goede doen dus kwam alleen Jochem rond een uur of één de duiven opwachten. We hadden het hele hok ingekorfd en dat waren er 41.
Oude duiven tussen de jonge duiven inkorven vind ik persoonlijk een vorm van competitie vervalsing en is volgens mijn weten door de NPO verboden maar daar hebben ze in Zuid-Holland lak aan. Het gevolg is natuurlijk dat de vlieglijn van de jonge duiven de eerste paar vluchten voor de rest van hun leven wordt bepaald. En die vlieglijn is daar waar de massa heen vliegt. Iedereen kan de rest zelf invullen.
Nogmaals mijn inziens een hele grote competitie vervalsing als de jonge duiven begeleid door honderden oude duiven de eerste leer vluchten naar huis worden gebracht. En dat gebeurt hier dus in Zuid-Holland.
Er was weinig actie te zien in de azuurblauwe lucht en de temperatuur was rond één uur extreem gestegen. Jochem en ondergetekende kropen rond half twee onder het schaduwdoek vandaan en vonden een plekje aan de waterkant, waar we in de schaduw van de bomen toch nog redelijk de duiven konden zien aankomen.
Rond twee uur riep Jochem “Ja daar komt er één en nog één” En even later zag ik twee duiven richting de klep vallen en allebei vielen ze er in één streep op.
Eentje ging er direct weer vandoor maar onze beste oude (2 jarige) duivin”Margot” bleef zitten en wipte snel door de drangers naar binnen. De spanning was gebroken en er werd even een foto gemaakt van de gegevens op de constateur om die door te kunnen geven.”Komt er weer één hoorde ik Jochem opgewonden roepen. En ja hoor daar zag ik nog net een prachtig blauwbont jaarling duivinnetje op de valplank vallen.”Nog één” riep Jochem en weer was ik net op tijd om dit keer een jaarling doffer te kunnen zien landen. Drie duiven in amper twee minuten is met dit weer en deze afstand heel bijzonder. Na melding bleken het 3 mooie vroege duiven te zijn en gingen we verwachtingsvol verder wachten.
Zowel de eerste als de tweede duif waren dochters van Young Powerboy (Stoop van Huizen) die hier al aardig zijn stempel heeft gedrukt op onze hele kolonie! Deze superduif die al vader is van de 1e NPO Gien afd. 5. tegen 12.689 duiven (loei zware vlucht) laat hier steeds meer zien ook een top kweker te zijn. Deze duiven kunnen dit soort klusjes aan zonder een krimp te geven. We moeten dan toch nog 12 minuten wachten op nummer 4 maar dan komen ze prachtig achter elkaar uit de blauwe lucht vallen en maken we een super mooie uitslag waar we tevreden mee kunnen zijn. In afd. 5 rayon oost stonden 1932 duiven in concours en daar vliegen we 22 prijzen en we beginnen met 12-17-20-86-92-102-111 enz. We missen op dit moment nog 2 jaarling duiven, Een 2-jarige duivin kwam vanmorgen helemaal onder de olie thuis en had zeker 1000 km gevlogen!! Op naar de 1e jonge duiven vlucht volgende week, we kijken er weer naar uit.
1e prijs Vierzon 8 juli Samenspel Zuid Hollandse Eilanden 525 d. – 1328 meter / minuut
3e prijs Nationaal S2 Vierzon tegen 7435 duiven ( 698 liefhebbers)
Wederom een prachtige overwinning voor Riny IJpelaar uit Achthuizen of beter gezegd voor zijn blauwe doffer met ringnummer 2021-1168277. De duiven stonden voor deze nationale sector vlucht in het Franse Vierzon. Om 7.00 uur konden de duiven huiswaarts voor deze vlucht van 520 km. Het zou een zeer warme dag worden met een zuidelijke wind.
Om precies 13.31 uur zat de “277” weer in zijn broedhok. Het bleek al snel de eerste duif van het samenspel Zuid Hollandse Eilanden en hij was daarmee voor de 5e keer dit jaar de snelste duif in de vereniging te Achthuizen. Een unieke duif, hierbij een overzichtje van zijn palmares dit jaar;
1e prijs Vierzon 8 juli Samenspel Zuid Hollandse Eilanden 525 d. – 1328 meter / minuut
3e prijs Nationaal S2 Vierzon tegen 7435 duiven ( 698 liefhebbers)
1e prijs Vierzon 27 mei SZHE – 1222 d – 1126 m / min.
2e prijs Pont St. Max 13 mei SZHE– 4109 d. – 1117 m/ min.
2e prijs Nevers 11 juni SZHE - 546 d. -1209 m/min.
4e prijs Pointoise 2 juli SZHE – 3172 d. – 1099 m/min
Opvallend volgens Riny dat deze duif bij alle windrichtingen altijd exact uit dezelfde richting op dezelfde wijze komt aanvliegen.
Afstamming
Deze winnaar heeft Riny gekregen van Adri Legierse uit Oude Tonge, in alle voorouders komt de lijn van de Superboy van Gebr. Scheele voor, verkregen via Aren en Marcel Molenaar uit Herkingen met daarbij een vleugje van de Super Mario van Jan en Chris van der Made. Een bewezen genen-mix die al vele jaren dominant is op de zwaardere dagfond vluchten.
Afgelopen week kreeg de “277” een weekje rust en dat heeft hem zeker goed gedaan. De duiven zijn niet verduisterd en hij had zijn derde pen al gegooid, maar ook hier blijkt weer dat een goede duif in conditie veel kan hebben.
Schuurtje
Omdat er teveel potentiele duiven waren heeft Riny in het schuurtje naast het hok een paar broedhokken over enkele doffers verdeeld en daar zit ook juist deze kanjer bij. Golfplaatjes en de voorzijde naar het noorden. Wie het weet mag het zeggen ! De duiven worden altijd kort getoond en hij zorgt ervoor dat ze niet kunnen treden. De eerste nakomeling uit de “277” lijkt met enkele mooie prijzen ook uit het goede hout gesneden en mag nu nog een enkele midfondvlucht afwerken.
Praktisch systeem
Riny is enkele jaren terug weer begonnen en ieder jaar gaat het beter. De doffers trainen hard en mogen s’ ochtends 30 minuten naar buiten voordat Rini naar het werk gaat en s’ avonds een uur. Riny- 62 jaar- is nog fulltime werkzaam bij de Gemeente Goeree Overflakkee, dus moet het systeem praktisch en naast het werk realiseerbaar zijn. Hij is dit seizoen met 23 doffers begonnen en op dit moment zijn er nog 22. Helaas is er 1 kwijt en dat was juist een prima prijsvlieger. Ze krijgen de gehele week Sport Subliem van Mariman en wat snoepzaad en om de 4 weken een geelpil en daar moeten ze het mee doen. Na de vlucht krijgen ze Belgasol en s’avonds is er weer rust op het hok. Zondag een bad en dan begint de voorbereiding weer voor de komende week.
Riny van harte proficiat !
Bram Koppenaal
Nadat een regengebied ten oosten van Agen was weggetrokken konden de ruim 29.00 duiven om 08.15 uur gelost worden. Met een matige westenwind konden de 299 jaarlingen welke waren ingemand door 28 deelnemers de thuisreis aanvaarden. Uit het verloop op Bordeaux NPO werd al duidelijk dat de duiven een behoorlijke snelheid zouden gaan halen. De eerste melding bij de IFC kwam uit Zeeuws-Vlaanderen waar Herman Calon om 20.15 uur zijn eerste duif klokte. De tweede geklokte duif viel op het hok van Ferdinand Vader, die voor het eerst met 28 jaarlingen op een ZLU-vlucht bij de IFC deelnam. De Blauwe doffer 22-8504510, gekweekt door Chris Paauwe, drukte een tijd af van 20.17.19 en bracht daarmee de bloemen voor haar baas. Vertrokken op eitjes was dat voor hem voldoende motivatie om zonder dralen naar de thuisbasis te vliegen. Als we naar de afstamming kijken zien we dat deze doffer een zuivere Jellema is, uit uitstekende lijnen. Goed bloed verloochent zich niet. De 510 had ook niet even moeten twijfelen want dan was de duif van Cees Joosse hem nog voorbij gegaan. Op 20.18 uur namelijk sleept zijn duif het zilver binnen. Brons was er voor hét hok in forme de Comb. Verhagen-Buyl, winnaars van zowel Pau als Agen oude duiven. Nationaal speelde de wind ons helaas parten en scoorde de top 3 de plaatsen 89, 91 en 126.
Van de 28 deelnemende liefhebbers wisten er 21 één of meerdere duiven in de prijzen te klasseren. Ook op Agen waren er naast het podium weer uitblinkers. Chris Paauwe scoorde 50% met 8 van de 16 duiven in de prijzen en ook Martin van Nieulande scoorde 50% prijs met 2 van de 4 duiven in de prijzen.
30 juni 2023 Agen jaarlingen – 299 duiven – 28 deelnemers – IFC Zeeland:
1 Ferdinand Vader; 2, 8 Cees Joosse; 3, 7, 9 Comb. Vehagen-Buyl; 4 H.M. Calon; 5 Frank Calon;
6 Eric Dek; 10 M.J. Houtekamer.
IFC Zeeland
Jaap Bruggeman
Het aantal onderwerpen voor mijn logboek dat dagelijks voorbij komt is dusdanig groot dat ik feitelijk elke dag wel een logboek kan plaatsen. Ook maakt het logboek veel reacties los. Een greep uit wat er de afgelopen 14 dagen voorbij kwam; diverse vragen over wel of niet opleren van de jongen, voor- en nadelen van een ren voor het hok, wat je kan doen om het blauwe borstvlees met huidschilfers roze te krijgen, vragen over voersystemen, reacties op mijn nieuwe website en specifiek over de pagina “Oorlogsduiven”, reacties op mijn columns voor beginners in het Spoor der Kampioenen, vragen over afstammingen van bepaalde duiven, een mailwisseling over drinknippels voor duiven en meldingen van liefhebbers die stoppen met de duivensport.
Om met het laatste te beginnen. Ben Hendriks uit Apeldoorn, de schatbewaarder van de oude van Wanroy stam, heeft besloten te stoppen. Zijn hokverzorger is afgelopen week overleden en Ben zijn gezondheid gaat al een aantal jaren steeds verder achteruit zodat hij het verzorgen van de duiven zelf ook niet meer kan opbrengen. In september komen alle duiven onder de hamer bij Herbots. Ik verwacht niet dat er veel duiven in Nederland zullen blijven. De vraag voor oude rassen vanuit landen als China, USA, Irak, Koeweit, de Filipijnen, e.d. is groot. Ben heeft elk jaar nog veel vraag naar jonge duiven uit diverse Arabische landen. Hier in Nederland zijn het vooral de handelaren die voor dit oude marathonras nog belangstelling hebben. Wanneer je de afstamming van veel hedendaagse marathonduiven uitpluist kom je de Wanroys nog wel regelmatig tegen, maar zelden zit het Wanroybloed dichterbij dan 5 generaties. Maar bij Ben zit nog een hok vol flink ingeteelde Wanroys. Naast Ben Hendriks was ook Jan Lijnders een liefhebber die de van Wanroy genen nog lang probeerde vast te houden, maar ook hij heeft voor zover mij bekend geen duiven meer. Dus voor de liefhebbers van het oude van Wanroyras komt er in september een laatste kans hier wat van aan te schaffen.
De jonge duivenvluchten staan inmiddels voor de deur en ik krijg bijna dagelijks vragen over het opleren van jonge duiven en dan meestal in relatie tot het weer. Met onze moderne communicatiemiddelen is tegenwoordig vrijwel alles uit te zoeken. Bijvoorbeeld zaken als UV straling en luchtkwaliteit, buienradar, enz. Het is allemaal op de telefoon of achter ons bureau in een handomdraai te raadplegen. Maar toch merk ik aan de vele vragen die ik krijg dat het voor velen nog erg lastig is om te bepalen wanneer ze wel of beslist niet op pad kunnen gaan met de jonge duiven. Daarom even een paar handvatten die vooral gelden voor de eerste paar keer dat je met de jongen op pad wil.
- Ga absoluut niet op pad met jongen die niet 100 % gezond zijn!
- Bij een UV-index lager dan 2,5 en hoger dan 5 absoluut niet op pad gaan met de jongen!
- Kijk uit met oost in de wind en hoge temperaturen, dan zeker vroeg van huis gaan en beslist niet op het heetst van de dag met de jongen gaan rijden!
- Zorg dat de jongen vooraf voldoende gegeten hebben. Liever slecht binnen komen dan niet meer thuiskomen omdat de brandstof op is!
- De meeste duiven zijn volgers/kladvliegers en daarom moet je jonge duiven zo snel mogelijk leren om de weg naar huis zelfstandig te vinden. Los de jonge duiven daarom niet in grote groepen tegelijk!
- Als de jonge duiven zelf goed wegtrekken heeft het ook geen zin om de jongen op afstanden van 10 km of minder te lossen. De GPS ringen hebben inmiddels wel uitgewezen dat jongen die goed trekken soms tot wel 50 kilometer van huis gaan.
- De jongen vanuit alle windrichtingen leren naar huis te komen dwingt ze ook hun oriëntatie vermogen (GPS) goed te gebruiken in plaats van zich op herkenningspunten te richten.
Over de oriëntatie van duiven gesproken. Ik maakte hiervan recent een sterk staaltje van mee. Vorige week ving ik hier in de straat een duif die uitgeput was. De duif bleek van een liefhebber uit Friesland die deze duif 10 dagen daarvoor op een vlucht uit België was verspeeld. Ik heb hier in Meppel geen hok met duiven, maar voor passanten heb ik in de schuur onder mijn appartement in de parkeergarage een mand staan waarin ik ze water en voer kan geven. Vanuit de schuur die met een dichte deur is afgesloten is niets te zien. Licht moet van een lamp komen anders is het er aardedonker. Na de duif drie dagen voer en water te hebben gegeven en hij uiterlijk weer goed in orde bleek, liet ik hem los. Na twee rondjes vertrok hij direct in de goede richting. De liefhebber stuurde me echter ’s avonds bericht dat de duif niet was thuis gekomen. Tot mijn verbazing zag ik de volgende ochtend, toen ik de luxaflex van mijn werkkamer omhoog deed, midden op de stoep de bewuste duif zitten. Hij zat exact op de plek waar 2 meter lager onder hem, onder de stoeptegels en het beton, de mand in de kelderbox staat. Dat is toch wel heel frappant! Daarna heb ik even wat voer gepakt en probeerde ik hem weer te vangen. Dat mislukte echter en hij vloog weg. Een kwartier later zat hij weer exact op dezelfde plek midden op het trottoir. Als er mensen of een hond aankwamen liep of vloog hij even weg om er zo snel mogelijk weer te gaan zitten. Ik heb hem vervolgens gevoerd en water gegeven in het halletje voor mijn huisdeur en daarna nam hij zijn plekje midden op de stoep weer in waar hij tot het eind van de middag met zijn kop gericht op mijn raam en het halletje heeft gezeten. Elke keer even plaats makend voor voorbijgangers. Zeer bijzonder!! Een GPS systeem zou niet nauwkeuriger zijn geweest!!!
.

.
.

.
Voor Walter van der Meulen is Barcelona 2023 zijn derde nationale zege. De andere twee werden in de sector zuid behaald en wel op Dax in 2004 en Bergerac in 2019. In 2004 was dat nog met een duivin die op een bon werd verkregen van de familie Nobels Achthuizen. Walter van der Meulen speelt de middaglossingen van zijn afdeling en een aantal ZLU-vluchten. Op Barcelona heeft hij de laatste 10 jaar al een prachtige palmares weten te scoren en het hoogtepunt is natuurlijk de nationale zege van nu. Dit jaar ging hij met 14 duiven naar Barcelona en na 5.21 uur wist hij de volgende duiven om 8.53, 9.53, 10.09, 11.57, 12.03, 12.58 en 13.30 uur te klokken En zondagmiddag waren er 12 van de 14 terug. Gelijktijdig met Barcelona had Walter ook 10 duiven op Dax mee en laat die vlucht nu een flinke tegenvaller zijn geworden met twee prijsduiven die om 12.11 en 13.58 uur werden geklokt. Walter kan het ook niet verklaren en ziet het als het mysterie van de duivensport. Soms gaat het heel goed en soms minder? En de vraag waarom is vaak niet te beantwoorden. De winnende duivin NL20-2024760 ‘Bonte 760’ is als jaarling op twee (kortere) middaglossingen gespeeld en ze miste twee keer juist. Wel kwam ze heel fris en fruitig telkens terug en dat is voor Walter een groot pluspunt en vaak een teken dat ze inhoud hebben. Vorig jaar ging ze voor de eerste keer naar Barcelona en won prijs 165 nationaal en zijn was toen de 5e duif van Walter en met 39 mee scoorde hij in 2021 17 prijzen op Barcelona. En na de 165ste prijs pakt ze nu dus het goud in Nederland en internationaal zit ze ook nog vroeg met de 8ste prijs en voor alle Belgische Barcelonaduiven. Haar vader is een doffer van 2018 en hij is op deze Barcelona de 2e duif van Walter en zal de 48ste prijs nationaal gaan winnen. En deze doffer ging voor de eerste keer naar Barcelona en vloog de jaren ervoor al een aantal goede prijzen op de grote fond. Bij zijn grootouders zien we de vader van de 1e nat. Bergerac 2019 staan en de moeder van de 1e nat. Barcelona 2018 die Jacky de Bruine in Nieuwerkerk won met een doffer die rechtstreeks van Walter kwam en daarom naar hem werd vernoemd.
.

.

De familie van der Meulen komt oorspronkelijk uit Dordrecht. De Waternoodsramp van 1953 heeft ervoor gezorgd dat de grootouders van Walter naar Sirjansland verhuisden. In Dordrecht ving de familie van der Meulen in 1953 mensen uit het Zeeuwse Sirjansland op die huis en haard waren kwijtgeraakt door de overstromingen. Die gingen later terug en door de vriendschap ging de familie van de Meulen ook naar Sirjansland op bezoek en kwam zo op het ‘idee’ om daar te gaan wonen. De thans 54-jarige Walter kocht als 19-jarige knap zijn huidige woning en de woning was toen in slechte staat met zelfs een gestapelde fundering en daardoor overal scheuren en is in 1870 gebouwd. Veel verbouwingen hebben in de loop der jaren het huis verfraaid. Naast de woning is later een garage gebouwd met een zolder voor duivenverblijven. Maar er heeft nooit een auto ingestaan. Daarboven heeft Walter drie afdelingen voor zo’n 30 nestkoppels. Het tuinhok bevat vier afdelingen en daarop is plaats voor o.a. 30 vliegkoppels.
.

.
.

.

.
Vanwege het havikgevaar laat Walter tegenwoordig geen duiven in de vroege morgen meer los voordat hij naar zijn werk vertrekt. Bij thuiskomst om 5 uur in de namiddag moet al het duivenwerk gebeuren en moeten de vliegers verplicht trainen. Op zondagmorgen na Barcelona ging Walter een ploegje duiven in Hoogerheide lappen die naar een volgende vlucht moeten. Even inkorven bij de Nishoek voor Quievrain of Noyon is niet meer mogelijk. Walter werkt bij het vakantiepark Port Zelande van Center Parcs en dat park ligt halverwege aan de Grevelingendam tussen Schouwen Duivenland en Goeree- Overflakkee. Op het vakantiepark staan vele huisjes en Walter werkt daar in de buitendienst om alles te onderhouden. Sirjansland ligt oostelijk op Schouwen Duivenland en bijna aan het Grevelingenmeer. Voor de ZLU gaat hij de provinciegrens over om in Middelharnis aan de overkant te gaan korven. De letter ‘PWA’ zijn onlosmakkelijk met de naam van der Meulen verbonden en die staan voor de doopnamen van Walter. En die zijn Pieter, Willem en Aart. Zijn twee opa’s heetten Pieter en Willem en zijn vader heet Aart.
.

.
We kunnen Walter van der Meulen karakteriseren als een hele nuchtere en sympathieke kerel. Verwacht geen grootspraak of stellige beweringen van zijn kant. Rustig beschouwt hij alles en we mogen stellen dat hij met vakmanschap een uiterst sterke fondkolonie heeft weten op te bouwen. Vooraf wordt bepaald welke vluchten in een seizoen gespeeld gaan worden en welke duiven daar in principe naar toe gaan. Jaarlingen doen de middaglossingen en worden dus direct aan de tand gevoeld. Hetzelfde soort duiven speelt hij op de middag- en ochtendlossingen. Duiven moeten zich op de wedvluchten bewijzen en ook op Barcelona deden ze dat al vaker in Sirjansland. Voor deze 1e nationaal won Walter al de prijzen 9, 10, 17, 21 en 32 op nationaal Barcelona. Vriend Jacky de Bruine vloog in twee jaar de 1e en 2e nationaal en Pieter Goeree verraste in 2022 vriend en vijand op Barcelona en won de 1e nationaal met ‘Catalana’ en zij heeft als moeder een duivin die rechtstreeks van Walter van der Meulen is gekomen. Deze duivin kweekte Walter uit een broer van de moeder van de 1e nationaal bij Jacky de Bruine gekoppeld aan een duivin die zelf de 37ste Barcelona in 2017 vloog! Het moet er wel inzitten zou men kunnen stellen. De meeste duiven die de ‘goede genen’ hebben kunnen het zelf weliswaar ook niet maar de schoten die raak blijken te zijn komen wel uit zulke koppelingen. . Ja Walter heeft zijn klasse al op veel fondvluchten de laatste 10 jaar bewezen en zodoende mogen we verwachten dat de 1e nationaal Barcelona niet zijn laatste aansprekende wapenfeit zal zijn. Maar nationaal is het winnen van Barcelona natuurlijk wel ‘de top’ en die prestatie heeft de man uit Sirjansland nu ook binnen. Namens de ZLU van harte gefeliciteerd met dit grandioze succes!
Ad van Gils
Voor al diegenen die nog niet weten hoe het werkt of het vergeten zijn een gouden ouwe die ik lang geleden schreef voor mijn internet duiven magazine Winning maar nog steeds actueel is. Doe er uw voordeel mee en denk na als het weer zo heet wordt om uw jonge duiven in te korven. In Nederland zijn ze gelukkig bij de les en worden jonge duiven vluchten afgeblazen en niet voor niets blijkt wel hoe het in België afgelopen is. Misschien iets voor Pascal Bodengien om eens serieus over na te denken voordat de overheid hem vraagt waar hij toch mee bezig is?
De fluitketel
Ieder jaar is deze topic een terugkerend iets en voor duivenliefhebbers kennelijk maar moeilijk te begrijpen. Een landelijk topliefhebber vroeg het me pas nog: “waarom kost het me in die bepaalde situaties toch altijd duiven? Vaak zijn het die ik graag zie ook nog… Is het een selectie die noodzakelijk is… Wat heb ik er aan… Hoe moet ik het precies inschatten..” Allemaal dingen die vragen oproepen als onder bepaalde omstandigheden vluchten met voornamelijk jonge duiven plaats vinden. Ik geef in dit soort situaties altijd 2 adviezen. Het ene is om het weer te volgen en de Lossingswijzer (staat in zijn geheel te lezen op mijn site) en het andere is om géén jonge duiven in te korven als de te verwachten middag temperatuur op de vlucht dag 25 graden Celsius of méér bedraagt. Over het laatste advies wil ik het vandaag met u over hebben.
Een duif kan een bepaalde hoeveelheid warmte verwerken in een container op weg naar de losplaats. Die hoeveelheid warmte is een optelsom van omgevingstemperatuur, lichaamstemperatuur en opwarming onder invloed van UV. Die hoeveelheid is een optelsom en als het getal van die optelsom 80 of meer bedraagt dan heb je een probleem met vooral jonge duiven. (Dit wil echter absoluut niet zeggen dat je dit probleem met oude duiven niet hebt!) En om het eenvoudig te houden voor de liefhebbers betekent het advies: pas op boven de 25C want dan kom je automatisch terecht boven die problematische waarde van 80. De enige uitzondering waar je hulp van kan verwachten is als de wind flink meehelpt. Dat wil zeggen dat de duiven wind mee hebben. Maar ook dat is een risico afhankelijk van de omstandigheden.
Wat gebeurt er precies in de manden van de container? Op de eerste plaats probeert een duif zich te koelen door zijn veren op te zetten als een soort isolatieschild. Maar dat helpt niet lang. Vervolgens probeert de duif zijn overtollige temperatuur kwijt te raken door straling. Echter zodra de omgevingstemperatuur gelijk is aan de lichaamstemperatuur gaat de duif over op vaatverwijding en hijgen om toch nog af te koelen. Bij deze twee afkoelingsmechanismen speelt water een grote rol. En als dat niet of niet meer voorhanden is ......
Het is moeilijk om je er een voorstelling van te maken. Daarom een simpel voorbeeld. Je neemt een fluitketel. Doet daar water in en brengt dat aan de kook op het gasfornuis. Eerst gebeurt er niets. Dan slaat de ketel aan. Begint vervolgens te zingen. Dan ontsnapt er stoom: het water kookt. Maar nu laten we dat proces voortgaan. Wat gebeurt er dan? De fluit vliegt van de ketel af. De ketel kookt droog en barst op het laatst. En kan niet meer gebruikt worden voor het koken van water. Dit proces is te vergelijken met wat een duif doet in de mand binnenin een container om zijn lichaamstemperatuur op peil te houden tot en met het droog koken te vergelijken met duiven die zoals de kenners zeggen ‘versleten’ zijn en ongeschikt om nog serieus mee te vliegen. Want bij de eerstvolgende fluitketel test op het fornuis gaan ze verloren. Het koelingssysteem is defect… Ze zijn namelijk niet goed meer in staat om voldoende vocht vast te houden om vervolgens mee af te kunnen koelen.
Het vaatverwijdingssysteem is bijzonder bij duiven. Dit wordt pas optimaal ontwikkeld onder tropische omstandigheden. En bij de omstandigheden in Nederland en België minder tot veel minder. Door de specialisatie met jonge duiven wordt er vaak al in de winter gekweekt hetgeen niet bevorderlijk is voor een goede ontwikkeling van vaatverwijding om zodoende water door de huid te laten verdampen. Dan komt het meeste koelen van het hijgen via longen en luchtzakken. U begrijpt al waar ik heen wil: duiven met een zekere vorm van luchtweginfectie kunnen hiervan dus géén optimaal gebruik van maken en zijn de klos. Daarnaast is uitdroging meer dan eens in verband gebracht met een sterk verminderd oriëntatie vermogen bij postduiven. Ik hoop dat ook dat u nu beseft dat u moet oppassen om jonge duiven in te korven bij temperaturen van meer dan 25 C.
Dan de omstandigheden bij u thuis in het hok. We weten allemaal wat en hoe we onze jonge duiven optimaal aan de streep moeten krijgen. En het resultaat is een ploeg duiven die op de dag van inkorving nauwelijks meer eet en drinkt. Vooral het laatste is een interessante conclusie. Dan worden ze ingekorfd. In de club hangen ijverige liefhebbers nog wel drinkbakken aan de manden waarvan weinig gebruik wordt gemaakt door de duiven. Vervolgens gaan ze met de convoyeur mee op reis die ze met één nacht mand geen water geeft. Want dat is hem opgedragen om dat zo te doen. Of er is simpelweg geen tijd voor. Of het besef ontbreekt om het wel te doen. Vervolgens moet het toch niet meer zo moeilijk zijn om te begrijpen dat het fluitje bij veel duiven van het keteltje afspringt en dat u ze gewoon kwijt bent. Door de omstandigheden. Door omstandigheden die u nu hopelijk begrijpt. U als liefhebber. U als convoyeur. U als vervoerscoördinator.
Iedere keer als u uw duiven onder stress zet, dat hoeft dus niet eens vervoer te zijn, dwingt u ze eigenlijk om hun metabool systeem allerlei voedingsstoffen te laten gebruiken zoals vitaminen, mineralen en vetten. En wordt de lichaamstemperatuur te hoog dan kunnen duiven zelfs dood gaan omdat ze niet in staat zijn om de hitte stress het hoofd te bieden.
Ik heb u in het begin een optelsom gegeven; eigenlijk een formule bestaande uit drie onderdelen. Zodra je één van die drie onderdelen verhoogt dan jaagt dat de stressfactor omhoog. Heeft u wel eens u hond of kat of misschien wel uw duiven op een hete dag achter gelaten in een afgesloten auto in de brandende zon? Die overleeft of overleven dit avontuur dus niet. De oorzaak is oververhitting. Wel in een extreme vorm maar we hebben er allemaal wel eens over in de krant gelezen dat dit wel eens is gebeurd.
Ik hoop dat u nu een beetje begrijpt dat voor duiven onderweg naar de losplaats het heel erg belangrijk is dat de omstandigheden waarin ze verkeren optimaal is. En als u weet dat de container die uw duiven vervoert niet goed verlucht is of dat de convoyeur de opdracht heeft uw duiven géén water te geven, dat uw duiven dan in groot gevaar verkeren. Het zijn helaas omstandigheden die u steeds zelf zo goed mogelijk moet proberen in te schatten. En als u het niet doet dan heeft klagen géén enkele zin. U laat immers de radiator van uw auto toch ook niet droog koken? Geheid dat die dus echt naar de knoppen is en dat het u grof geld kost om hem te laten repareren!
Wat kunnen we doen? Op de eerste plaats moeten we ervoor zorgen dat onze duiven super gezond zijn en op de tweede plaats dat ze in een goed verlucht hok zitten. En dat de temperatuur niet te hoog wordt. Dit soort stressfactoren heeft u dus zelf in de hand. U helpt uw duiven ermee in conditie brengen en houden. U moet er dus voor zorgen dat u de meest optimale omstandigheden voor uw duiven benadert. U zult ook zien dat duiven onder deze omstandigheden een verhoogde behoefte hebben aan mineralen zoals potassium, magnesium en zink. Mineralen zijn nodig voor het goed functioneren van het geleiden van de zenuwbanen. Als uw duiven aangeven behoefte te hebben aan het opnemen van mineralen dan moet u hier een open oog voor hebben.
Ultra violet is een straling die de duif gebruikt voor zijn oriëntatie vermogen. In volle zomer midden op de dag komt daar infra rood bij kijken en die straling is juist funest voor duiven. Het is te vergelijken als straling in een magnetron. Je ziet niets. Je hoort niets. Je merkt niets, maar vlees ontdooit en wordt zelfs gaar. Het verwarmt dus zeer intens door dit soort straling. Duiven kunnen hier heel slecht tegen en het is vaak de oorzaak van middaglossingen die onder hoge temperaturen een slecht verloop kennen. Ik heb hier jaren geleden al over geschreven. In Nederland houdt het reglement hier al rekening mee, maar uitgevoerd is het nog steeds niet.
Voor jonge duiven kan het een oplossing zijn om wedvluchten hiervoor niet in de volle zomer te houden maar op een later tijdstip als UV en warmte niet meer zo’n invloed hebben.
Dan nog de lichaamstemperatuur. Duiven kunnen een bepaalde lichaamstemperatuur goed constant houden mits ze niet bovenop elkaar in een mand gestouwd worden. Hoe meer duiven we in een mand stoppen hoe sneller de omgevingstemperatuur en de lichaamstemperatuur oploopt. Allemaal fluitketeltjes op elkaar gepakt met een resultaat dat ons nu bekend voor moet komen. Knal en op de schroothoop.
Nee dat moeten we ten allen tijde zien te voorkomen. We moeten onze duiven de juiste zorg bieden. En dat betekent minder duiven in de mand bij hoge temperaturen. En afgelasten bij extreme temperaturen. Hoe ik erbij kom??
De meeste duivenliefhebbers zijn ongelovige Thomassen die je niets wijs maakt. Tot je ze er aan hun haren bij sleept.. Toen ik in 1995 bezig was met de ontwikkeling van een nieuw type duivencontainer met mechanische ventilatie nam ik eens drie van die ongelovigen mee in een container vol met duiven onder extreme temperaturen. Die hielden het daar binnen géén half uur uit en smeekten de chauffeur via hun gsm te stoppen bij de eerstvolgende gelegenheid. Daarna was een mechanische ventilatie installeren geen twijfelgeval meer. Zorg er dus voor dat er zorg voor uw duiven wordt ontwikkeld in het samenspel waar u uw duiven inzet voor een wedvlucht. En lukt dat niet dan weet u nu wanneer de grens bereikt is om uw duiven niet mee te geven. Maar gewoon thuis te houden.
Ik hoop nog steeds dat dit mee helpt om voor onze duiven betere omstandigheden te scheppen om onder te concoursen en zodoende de sport een beter image te geven op divers gebied!