Klik hier voor uitslag J29 QUIEVRAIN
Klik hier voor uitslag V29 QUIEVRAIN
Klik hier voor uitslag E29 CHATEAUROUX
Klik hier voor uitslag Z96 MARSEILLE
Nieuws
Hier onder de uitslagen van weekend 21-07-2018 , de eerste die we feliciteren is de winnaar van V29 VANUIT QUIEVRAIN Gerard Westbroek , de winnaar van E29 VANUIT CHATEAUROUX zijn Marco en Bedina de Kok, en de laaste van dit weeken van de vlucht J29 VANUIT QUIEVRAIN is de Comb Gelder het Hart. Alle winnaars gefeliciteerd.
Klik hier voor uitslag V29 VANUIT QUIEVRAIN
Klik hier voor uitslag E29 VANUIT CHATEAUROUX
Klik hier voor uitslag J29 VANUIT QUIEVRAIN
“Lia en Cees Verhees met winnaar Quievrain”
Door Chris den Braber
Zaterdag 14 juli werd de jonge duivenvlucht uit het Belgische Quievrain. Met een straalblauwe vlucht en een noordoosten wind werden de duiven om 08.30 uur gelost. Om 10.21.31 uur werd de eerste duif met voorsprong geklokt. Eendracht lid Cees Verhees behaalde een mooie overwinning op deze tweede jonge duivenvlucht. Voor de overwinning zorgde de blauwe doffer 2018-1172215. Naast de plaatselijke overwinning was het ook de eerste prijs van samenspel De Blauwe Doffer tegen 5086 duiven, een geweldige prestatie. De winnende duif is soort van de gebroeders Scheele uit Terneuzen verkregen via Cees Gijzen. Cees Verhees is een herintreder in de duivensport. Voorheen speelde hij met duiven in Etten-Leur tot 2002, daarna passief de duivensport gevolgd en in 2017 in Hoeven weer begonnen met de jonge duiven. Nu na een jaar spelen is hij weer in beeld met de eerste prijs en e een mooie serie prijzen. Hij korfde 32 jongen in en hiervan speelden er 19 in de prijzen. Cees proficiat met je mooie overwinning.
Uitslag Quievrain
PV De Eendracht 658 duiven:
1-8-13-14 C.Verhees, 2-7-9-10-15-24-25 Comb.Heeren, 3-4-6-17-18-19-21-22-23 Comb.Embregts-Theunis, 5-11-12-16 J.Reniers-Wevers, 20 Comb.Robbeson.
PV De Snelpost 177 duiven:
1-3-4-6-8-22-25 C. van Beek, 2-23 A.Christianen, 5-16-24 C.Bulkmans, 7-15-18 M.Hermes, 9 C.Stallen, 10-11-12-13-20 J.Franken, 14 P. van Rijen, 17-19-21 R. de Jong.
Agen én Barcelona, Gertjan Richter krijgt niets cadeau, of toch?
Door Jaap van der Weijden
Vorige week zondag 1 juli 2018 werd Gertjan 50. De zaterdag ervoor vroeg zijn vriendin Carolina wat hij wilde hebben voor zijn verjaardag. Hij grapte: een 1e nationaal….
Het werd geen 1e maar het cadeau was nog mooier: 2 keer een 2e nationaal. Eerst een 2e nationaal Agen en een week later een 2e nationaal Barcelona. Twee zeer zware vluchten met krachtige Noordoosten wind. Gertjan was meer dan content met deze geschenken en bedankte zijn vriendin met “Dank je schat” Wat hij tegen zijn twee duivinnen zei, laat zich raden.
De aankomst van Agen
Het leuke van de aankomst van Agen was dat zijn vader ook aan het letten was. Net voor aankomst zei zijn vader: "Ik moet even naar het toilet" met het gevolg dat hij niet zag hoe de zwartbonte duivin vanuit het Noordwesten het hok in stierde. Hij baalde ontzettend maar was net als Gertjan enorm blij met deze vroege aankomst. Toen Gertjan een half uur later zei: " Het wordt wel tijd voor een tweede" grapte pa: "Zal ik even naar het toilet gaan?
De 16-003 was ingekorfd op ondergeschoven kleine jongen waarop ze 2 dagen zat. Het is een nijdige duivin die haar broedhok met alles verdedigt met wat ze in huis heeft.
De aankomst Barcelona op verjaardagsfeest van zijn moeder
De 14-1801458 ging op 14 dagen broeden de mand in op Barcelona. Omdat Barcelona een dag werd uitgesteld kwamen de duiven op zondag de 8e thuis. Laat zijn moeder nou net haar verjaardagsfeest voor de familie op die zondagmiddag hebben ingepland. Maar het probleem werd soepel opgelost door het feest bij Gertjan thuis te vieren. Zo konden Gertjan en zijn familie de aankomsten van Barcelona in de gaten houden.
Nadat de eerste nationaal gevallen was zei Gertjan tegen zijn vader dat ze vóór 14.45 uur moesten draaien. Rond die tijd stond hij te turen naar het zuiden. Hij zag de 458 als een stipje aankomen vanuit het Zuidwesten. Ze knalde als een kanonskogel recht op de plank het hok in. Zelden heeft Gertjan een duif zo gedreven naar binnen zien gaan.
Die gedrevenheid is volgens Gertjan kenmerkend voor haar: De 458 is net als haar nichtje (de 003 van Agen) zeer fel op het nest. Van het nest pakken is vrijwel onmogelijk.
Gertjan zag net als alle Noord-Hollanders de NO-wind na de middag aanwakkeren naar kracht 4. Zou dat niet zo zijn geweest dan had er wellicht een 1e ingezeten. Wie zal het zeggen? Hij had deze duivin ook internationaal-duivinnen gezet. Dus mogelijk pakt ze in dat klassement wel de 1e. Wij van de Fondclub hopen het samen met hem want wat is dit een geweldige reclame voor Gertjan en voor de Noord-Hollandse duivensport. Op geen enkele manier kan iets aan de beschreven prestaties van deze melker en zijn duivinnen worden afgedaan. Neutralisatie-excuses, nachtvlieger-excuses, windrichting-excuses, regen-excuses, kruisvluchten-excuses, afstand-excuses: nee er is domweg geen enkele geldige reden te bedenken om de topprestaties te relativeren.
Wat betreft de voorbereiding, voeding en medische verzorging
De duiven gaan dit jaar 2 keer per dag los. ’s Morgens om 6.00 uur de doffers en ’s middags om 16.00 uur de duivinnen.
Vanaf de 1e wedvlucht worden de duiven ingevlogen t/m de 1e dagfondvlucht (duivinnen die moeten leggen uitgezonderd). De tweejarigen (de latere van 2016) gaan hierop mee. De oudere van 3 jaar of meer in principe niet.
De jaarlingen zitten dit jaar op een aparte afdeling. Zij worden opgeleid zoals het uitkomt. Dat bevalt Gertjan tot nu toe prima.
De duiven krijgen in principe semi volle bak. Daarmee krijgt hij ze op gewicht.
Gertjan controleert zijn duiven zelf regelmatig op geel. Bij twijfel over de conditie raadpleegt hij de dierenarts Stephan Göbel (V.d.Sluis)
\De kwekers zitten bij zijn vriend Hennie de Vries in Bovenkarspel. Hij zorgt ervoor dat er jaarlijks een 100 jongen naar Amstelveen komen.
De 003 en de 458 zijn op het hok van Hennie geboren. Zij zijn twee nichtjes van elkaar. Op de zware Agen pakten 2 zusjes en een broertje (alle van 2016) een concours (o.a 55e nat).
De 003 en de 458 zijn gekweekt uit de oude lijnen van Hennie de Vries (Volkens) en recente nieuwe Champ lijn (A. Hendriks/ F.van Ophuizen) gekruist met het beste wat hij van de Gebr. Jacobs heeft zitten.
Ondanks de internationale belangstelling voor beide dames blijven ze voorlopig nog in de buurt om deze nieuwe lijn vast te kunnen leggen voor de toekomst.
Namens alle Noord-Hollandse fond- en overnachtspelers: proficiat
DE TOP 10 - AGEN
1. & 8. G. Rigter, Amstelveen 2. & 7. Comb. Baas & Berg, de Kwakel 3. & 9. Ysbr. Kaptein
4. P. Zuurbier, Heiloo 5. & 10. Cor Sneekes & Zn, Driehuis 6. M. Kok, Ransdorp
DE TOP 10 - BARCELONA
1. G. Rigter, Amstelveen 2. D. Ruiter, Lutjebroek 3. Thea van Son, Alkmaar
4. Marcel Tromp, Egmond Binnen 5. Duo de Groot-Leijen, Egmond aan de Hoef
6. M. Kok, Ransdorp 7. P. Zuurbier, Heiloo 8. J. Hommes & Zonen, Akersloot
9. L.A. Pronk, Breezand 10. Kees Droog, Andijk
Noorden. Vrijdag 13 juli waren de weersomstandigheden op de losplaats van St. Vincent en de hele vluchtlijn zeer goed. Op de losplaats een kalme zuid-westen wind en op vluchtlijn was de wind overwegend noord-oost. Er werd om 7 uur gelost en het zou voor de duiven weer een harde dobber worden. Zeker voor de duiven op de verste afstanden. Alleen de allersterksten in topconditie kunnen dan winnen. Was er afgelopen jaar een toename van het aantal internationaal getekende duiven, dit jaar zagen de inrichters, de Entente Belge ofwel de Belgische Verstandhouding, het aantal teruglopen naar 9.548 duiven. Ook Nederland kende een minder aantal dan verleden jaar. Nu n.l. 2.570 duiven. Het zware seizoen zal er zeker debet aan zijn.
De eerste Franse melding kwam uit het plaatsje Grivesnes, noordelijk van Parijs. Hier klokte Emmanuel Grincourt een duif om 18.37 uur op een afstand van 728 km. Dit gaf een snelheid van 1044 m/min. De aankomsten gaven een duidelijk beeld van een overwicht van de aankomsten aan de westkant, doch een duif van Dominique Daniel uit het Franse Retschwiller, oostelijk tegen de Duitse grens, werd uiteindelijk Internationale winnaar van St.-Vincent. Snelheid 1118 m/min.
De Nationale winnaar België op St.-Vincent werd Caro Jean-Marc uit Verviers. De duif werd geklokt op vrijdag om 21:31:09 uur na een vlucht van 940.843 km, goed voor een gemiddelde snelheid van 1080 m/min.
De Nationale winnaar Duitsland op St.-Vincent is Hubert Stollenwerk uit Eschweiler. De duif werd geklokt op zaterdag om 05:18:00 uur na een vlucht van 980.428 km, goed voor een gemiddelde snelheid van 1026 m/min.
In Nederland bereikte geen duif op de dag van lossing haar hok. Er moest gewacht worden tot even na halfzes eer er een melding kwam uit Hulst (5.38 uur) en werd het wachten op duiven op de verdere afstanden. Uiteindelijk was het de fond vedette Vincent Vork uit het Zuid-Hollandse dorp Noorden, die voor de nationale eer ging. Hij klokte zijn “Tomba" om 6 uur 06 op een afstand van 1051 km. Hij behaalde een winnende snelheid van 1066 m/min. In het internationale veld staat hij op een voorlopige 6e plaats.
De winnaar is een kras-witpen doffer met ringnummer Nl14-1083897. Hij kreeg de naam “Tomba" Samen met vier hokgenoten (doffers) ging hij de mand in op een groot jong en broedend op stenen eitjes. Vincent klokte naast de overwinnaar nog twee prijsduiven om 10.25 en 11.55 uur. Vader van de nationale winnaar is de kras “273" van ´14. Hij vloog in 2014 de 77e Nat. St. Vincent (Sect. 2 - 3343 d). (o.a. soort Van de Wegen en Verwey-de Haan) Moeder is het “Blauw 662" van ´12. Zij vloog o.a. 46e Nat. Tarbes (Sect 2 – 2185 d), 60e Nat. Pau ZLU (3788 d). Ouders komen rechtstreeks van Jaap van der Velden, Zuid Beyerland. Zij is een kleindochter van “Rocky" 1e Nat. Mont de Marsan. Een zus van de “897" is het “365" van ´14. Zij vloog bij Toon van Vliet uit Aarlanderveen o.a. een 7e Nat. St. Vincent ( Sect. 2 – 2921 d), 30e Nat Agen (3367) en 57e Nat. Bergerac (3744 d) en was 1e Kampioensduif Glazen Stad in 2016, 3e Duifkampioen Afd. 5 – Zuid-Holland en 8e Nat. Asduif Grote Fond.
Een hele belevenis
Vincent had vrijdagavond tot 23.30 uur zitten letten of er toch een duif zou doorkomen. Zaterdag morgen was hij om 5 uur al present en om halfzes stond vriend Stephan Göbel van dierenkliniek Van der Sluis-Göbel aan de poort om mee te komen letten op de duiven. Eerst nog een bakje verse koffie zetten. Even na zessen kwam “Tomba" langs het huis aanzetten. “Het zal toch niet waar zijn" flitste het door Vincents hoofd. Er was op dat moment nog niets bekend van meldingen in Nederland. De doffer viel op de ren en Vincent zag dat hij iets uit zijn bek hing. Met zijn poot trachtte hij het weg te krabben. Na een kort verlet liep hij toch binnen en samen met Stephan haalden Vincent een stukje waterplant uit zijn bek van enkele centimeters lang. Blijkbaar had hij van tevoren even zijn dorst gaan lessen aan een plas water. Niet veel later verscheen de naam Vincent Vork uit Noorden boven aan de meldlijst en zijn eerste nationale ZLU-overwinning was binnen. Vanaf dat moment werd hij geleefd. Van alle kanten kwamen er felicitaties en was het een drukte van jewelste. “Nu weet ik pas wat het betekent, een eerste nationaal winnen" zei een nog onder de indruk zijnde Vincent.
Bloemen en duiven
Vincent 53 jaar oud en getrouwd met Colinda, zijn ouders van drie dochters. Met Colinda en zijn schoonouders runnen zij een snij-hortensia kwekerij onder maatschap. Op het perceel staan 5000 m2 kassen. Thuis hadden zijn broers John en Bert duiven en ook Vincent was er in geïnteresseerd. In 1975 ging hij met zijn broer samen vliegen onder de naam Gebr. Vork. Daarna vloog hij van 1986 tot 1993 samen met zijn oom onder de naam Spring-Vork om in 1993 zelfstandig te beginnen. Al die jaren werd er op de programma vluchten goed gevlogen en kampioenschappen en generale titels gewonnen. In 1988 klokte hij een duif in de vroege morgen van Bergerac (10e Nat. en winnaar KTV). Van toen af groeide de voorliefde voor de overnachtvluchten. Doch zijn werk op de bloemenveiling en later in de eigen kassen en daarbij een jong gezin legden hem de beperking op om enkel deel te nemen aan de nationale overnachtvluchten en later op de morgenlossingen. Voor de grote fond werden vanaf 2004 duiven aangeschaft bij Dick Pennings (Nico Volkens) en Jan Schreurs beiden uit Nieuw-Vennep. Verder Piet de Haas uit Leiden (Van der Wegen) en Peter de Haan (combinatie Verwey – de Haan). Toen hij in 2012 en 2013 samen vloog met Jan van Mastrigt uit Aalsmeer kwamen er de Loos - Rijsbergen uit Roelofarendsveen duiven bij. Van Jaap Van der Velden uit Zuid-Beijerland kwamen er ook diverse. Zie afstamming “Tomba". Met deze soorten slaagde Vincent geweldig en mocht zich in 2010 tot nationaal kampioen op de middaglossing laten huldigen. De lijst van behaalde kopprijzen en kampioenschappen zou te lang worden. In 2017 vloog hij nog een 4e Nat. St. Vincent ZLU, 6e Nat. Perpignan en 10e Nat. Pau. Dit seizoen was de start ook weer veelbelovend met een 29e Nat. Pau, 29e – 38e – 54e Nat. Agen (ouden) en nu 1e Nat. St. Vincent en 6e internationaal.
Hokken en nestspel
Vincent beschikt over twee tuinhokken. Een hok van 8 meter waarin drie afdelingen beschikbaar zijn voor, zoals hij ze noemt, de 20 koppels vastzitters resp. kweekduiven, ca 80 jonge duiven en de jaarlingen. De jonge duiven worden enkel een zestal keer afgericht tot aan de Belgische grens. Diverse fond liefhebbers hebben een gezamenlijk eigen vervoer het z.g. “Karretje van Oudewater" waarmee ze de jonge duiven vervoeren. De jaarling doffers en duivinnen zitten op een afdeling samen op schabjes. Het zijn z.g. paters en nonnen. Als er een zich een koppeltje vormt schrijft Vincent de ringnummers op het koppeltje een jaar later opnieuw bij elkaar te brengen. De jaarlingen gaan vanaf de eerste vlucht mee tot en met twee dagfondvluchten. Na de rui verhuizen ze naar het hok van de oude duiven. Het tweede hok met een lengte van 7 meter heeft twee afdelingen, de deur tussen de afdelingen staat steeds open. Hier zijn 44 koppels nestduiven ondergebracht. Allen zijn twee jaar en ouder. Dit hok is voorzien van een ren welke aan alle zijden dicht is. Dit om de warmte op te vangen en te gebruiken in het hok. In de zomer zijn de ramen witgekalkt om de extreme warmte buiten te houden. Sinds kort vliegt Vincent alleen nog de morgenlossingen en zijn voorkeur gaat uit naar de ZLU vluchten. Omstreeks 20 maart koppelt hij de overjarige vliegduiven en laat ze een keer vuil broeden. Daarna worden ze gescheiden. De duivinnen zitten dan in een deel van de ren. Na het scheiden begint ook de opleiding en gaan allen wekelijks mee. Zo gaat Vincent ook inmanden in Hank of bij Brabant 2000. Daarna zet hij 10 koppels weer samen zodanig dat ze op Pau op een jong zitten van enkele dagen. Op Pau gaan alleen de duivinnen mee van deze 10 koppels. De rest koppelt hij dan een week later en deze zitten dan op Agen op een klein jong. Hier gaan dan de tweejarige doffers en duivinnen mee. De oudere doffers gaan dan naar St. Vincent en Marseille. Als de doffers weer aanstalten maken om te gaan drijven schuift Vincent stenen eitjes onder en zet de schotel met de jongen op de vloer. Hiermee bespaart hij de energie van de drijvende doffers. Hij is voorstander om rust in het hok te behouden. Als de tweejarigen dan weer broeden gaan ze naar Narbonne resp. Perpignan. Om de pennen zo lang mogelijk vast te houden wordt er vanaf maart tot de laatste week van mei verduisterd van 18 tot de volgende ochtend 7 uur 30. Daarna start hij stapsgewijs met bijlichten tot de lamp aankan van 5 uur tot 23 uur. In die periode hebben de duiven meer tijd om te eten en vullen de reserves makkelijker aan, meent Vincent. De duiven trainen, gezien de werkzaamheden in de kassen alleen in de namiddag. Alles gaat er dan uit en soms help de vlag om ze te conditioneren. Door een keer per dag te trainen blijft ook de rust op het hok bewaart, is het devies van Vincent.
Voeding en medische aspect
In de rust- en winterperiode voert Vincent een ruimengeling van Patagoon. Van half mei komt er dan een mix van de All-in One van Beyers en Champion Plus van Versele Laga (elk voor de helft) in de voerbak. Dat wil zeggen ´s morgens de helft van het rantsoen in de voerbak en ´s avonds genoeg in de potjes in de woonbak. Als ze met jongen liggen wordt er ruimer gevoerd. Als toemaatje een handje Energy Plus -pinda´s en snoep. Een potje uit een bak allerhande van Patagoon staat ook altijd ter beschiking. Hier voegt hij dan soms vitamineral, snoep en een pinda toe. Verder geeft hij geen extra supplementen. Voor het medische aspect heeft hij veelvuldig contact met Van der Sluis en Stephan Göbel uit Kockingen. Beiden zijn ook bevriend met Vincent en komen regelmatig duiven letten. Met hen onderhoud hij telefonisch contact voor raad, advies en gaat op controle met de duiven. Zo vond de derde week van mei nog een uitgebreide controle plaats. Er wordt alleen op hun advies gehandeld. Soms wordt er ook een rookblokje van Koudijs gebruikt.
Tot slot
Tijdens het interview merk je telkens weer op dat Vincent een gedreven melker is die let op de kleine dingen die van hem een groot-meester op de vluchten maakt. Dat bewijst hij al vele jaren en nu op St. Vincent weer opnieuw, 1e Nationaal en 6e Internationaal.
Proficiat.
Marcel Görtzen
BRON
13 juli 2018, Regio - De duivenvereniging doet graag verslag van haar laatstgehouden wedstrijd: "Deze wedstrijd werd gevlogen vanaf Agen, hemelsbreed een afstand van ongeveer 900 kilometer tot het thuisfront. De duiven worden ’s ochtends gelost en normaliter komen in de late avond dan de eerste duiven thuis. Dit jaar echter niet...."Lees hieronder verder.
"Ten eerste konden vanwege slecht zicht op de losplaats pas om 8 uur de manden open gemaakt worden. Onderweg kregen de duiven ook nog te maken met een flinke tegenwind en zomerse temperaturen. Dit alles zorgde ervoor dat ze dezelfde dag niet thuis konden komen maar moesten overnachten. Geen probleem hoor voor dit soort duiven. Ook Piet de Vogel had er een dertiental uitgezocht om deze klus te klaren. De duiven moesten tiptop in orde zijn om dit tot een goed einde te brengen. De mannen werden op deze vlucht van de jongens gescheiden - is een gezegde wat hier zeker opgeld doet. Zaterdagochtend even voor half negen arriveerde de eerste duif bij Piet in Oude-Tonge, het was wel gelijk zijn favorietje. Piet was dolblij maar tot zijn ontsteltenis werd de aankomst niet geregistreerd. Paniek alom dat zult u begrijpen. Na een hectisch kwartiertje bleek de oplossing vrij simpel: koppel de juiste klok aan het aankomst systeem. Gelukkig had de duif een voorsprong opgebouwd van bijna een half uur dus de eerste prijs was toch nog een feit. Hiermee won Piet de Grote Prijs van Driece Tegel-, Stuc- en Metselwerk uit Middelharnis. Uiteraard werden de felicitaties overgebracht door de heer Driece."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Jan Wagner Stad a/h Haringvliet wint St Vincent
Deze winter is Jan lid geworden van onze fondclub en een betere start kun je niet wensen. De
eerste vlucht die in als lid meedoet gelijk op je naam schrijven is iets wat niet voor velen is
weggelegd. De 53 jarige Jan heeft al 46 jaar postduiven. Tot 2010 werd er niet onverdienstelijk op
de programmavluchten gespeeld en in die tijd bevolkten ook enkele fondduiven het hok dit voor
voornamelijk St Vincent en Bergerac. In 2001 werd al een 3e nat St Vincent gewonnen. Ook werden
er diverse teletekstnoteringen behaald op de nationale en sectorale vluchten. De overstap naar de
overnacht was niet onverdienstelijk want in 2013 werd hij overnachtkampioen en in 2015 3e
overnachtkampioen van afdeling 5. In 2016 werd de keuze gemaakt om over te gaan naar de ZLU
– vluchten aangevuld met de vluchten die meetellen voor het FBZ kampioenschap. Daarnaast
worden de jaarlingen nog gespeeld op de sectorvluchten. De winnares is de NL14-1023346 en zij
heeft het vroeg vliegen niet van een vreemde. Een volle zus de “360” vloog al een 26e van de ZLU
Marseille. Oma van deze dames is de fameuze “Ilse” die zelf 7 keer bij de eerste honderd
nationaal wist te vliegen waaronder een 7e en een 14e nationaal. Ook diverse kinderen en
kleinkinderen van “Ilse” hebben vroege prijzen en teletekstnoteringen behaald. De “46” is een
prachtig gebouwde bonte duivin die op de tentoonstelling haar punten weet te verdienen en ze zou
op de olympiade zeker geen slecht figuur slaan. In haar carrière heeft zij enkele prijzen gewonnen.
In de planning stond deze duivin voor Pau gepland omdat zij echter wat te vroeg eieren gelegd had
kwam zij voor St Vincent op een jong van 6 dagen en nadat zij de keuring goed door kwam (zij
stond er goed op) werd zij dan ook ingekorfd. Dat dit geen verkeerde keuze was blijkt wel als we
naar het resultaat kijken. Eind maart worden de vliegduiven gekoppeld. Van de beste vliegers
worden de eieren overgelegd naar de jaarlingen. De overige koppels lopen na het overbroeden van
het nest en mogen aan de tweede leg beginnen. Vanaf nu begint het rekenen en wordt getracht de
koppels op een goede stand te krijgen. Een goede stand is per duif verschillend bij de een is dat
een jong bij de ander is dat op eieren. Voor de oudere duiven is dat na verloop van tijd wel
bekend. Mits het weer goed is gaan de duiven regelmatig mee op de vlucht. Voor de “46” naar St
Vincent ging heeft zij 7 vluchten gehad met de volgende afstanden: 130, 190, 220, 330, 330,220
en 460 km. De voeding bestaat hier in het begin van het seizoen uit een mengeling van Gerry Plus
en Mariman. Naar mate het fondseizoen nadert wordt de Gerry Plus afgebouwd en wordt er
overgestapt op een mengeling van drie soorten voer. Enkele dagen voor de inkorving wordt dit
aangevuld met Energy Plus. Daarnaast nog wat P40 korrels en snoepzaad inclusief Hennep.
Regelmatig wordt er vers grit en vitamineral beschikbaar gesteld. Bij thuiskomst altijd vlitabo en bij
warm weer Belgasol. Na de ruiperiode wordt er gekuurd tegen paratyfus gevolgd door een enting.
Eind februari wordt de verplichte paramyxo enting gegeven. Enkele weken voor het seizoen laat
Jan de mest onderzoeken en wordt er een wormpil opgestoken. Ook krijgen alle duiven dan een
luis – worm druppel in de nek. Afhankelijk van de uitslag van het mestonderzoek wordt er indien
nodig behandeld volgens doktersvoorschrift. Dit jaar waren er geen bijzonder heden dus behoefde
er niet behandeld te worden. Een week voor St Vincent hebben de ingekorfde duiven een geelpil
gekregen. Na twee of drie dagen mand krijgen de duiven bij thuiskomst BS gedurende twee dagen.
Jan vind de duivensport een geweldige hobby en zijn wens is dan ook dat de liefhebbers en
bestuurders dit ook beseffen en daar dan ook zo mee omgaan. Hopelijk kunnen de NPO en ZLU tot
elkaar komen om in de toekomst een prachtig fondprogramma samen te stellen waar alle
fondliefhebbers in Nederland zich in kunnen vinden. Met respect voor de
lossingsverantwoordelijken wil hij wel kwijt dat zij niet te voorzichtig moeten worden met het
lossen van de oude duiven. De ervaring heeft geleerd dat als zij vanaf de losplaats goed kunnen
vertrekken en koers kunnen zetten er nagenoeg geen verliezen zijn. Met de jonge duiven is het een
ander verhaal en hier is het goed om voorzichtigheid te betrachten.
Jan nogmaals gefeliciteerd.
Kees van den Bos
Deze winter is Jan lid geworden van onze fondclub en een betere start kun je niet wensen. De
eerste vlucht die in als lid meedoet gelijk op je naam schrijven is iets wat niet voor velen is
weggelegd. De 53 jarige Jan heeft al 46 jaar postduiven. Tot 2010 werd er niet onverdienstelijk op
de programmavluchten gespeeld en in die tijd bevolkten ook enkele fondduiven het hok dit voor
voornamelijk St Vincent en Bergerac. In 2001 werd al een 3e nat St Vincent gewonnen. Ook werden
er diverse teletekstnoteringen behaald op de nationale en sectorale vluchten. De overstap naar de
overnacht was niet onverdienstelijk want in 2013 werd hij overnachtkampioen en in 2015 3e
overnachtkampioen van afdeling 5. In 2016 werd de keuze gemaakt om over te gaan naar de ZLU
– vluchten aangevuld met de vluchten die meetellen voor het FBZ kampioenschap. Daarnaast
worden de jaarlingen nog gespeeld op de sectorvluchten. De winnares is de NL14-1023346 en zij
heeft het vroeg vliegen niet van een vreemde. Een volle zus de “360” vloog al een 26e van de ZLU
Marseille. Oma van deze dames is de fameuze “Ilse” die zelf 7 keer bij de eerste honderd
nationaal wist te vliegen waaronder een 7e en een 14e nationaal. Ook diverse kinderen en
kleinkinderen van “Ilse” hebben vroege prijzen en teletekstnoteringen behaald. De “46” is een
prachtig gebouwde bonte duivin die op de tentoonstelling haar punten weet te verdienen en ze zou
op de olympiade zeker geen slecht figuur slaan. In haar carrière heeft zij enkele prijzen gewonnen.
In de planning stond deze duivin voor Pau gepland omdat zij echter wat te vroeg eieren gelegd had
kwam zij voor St Vincent op een jong van 6 dagen en nadat zij de keuring goed door kwam (zij
stond er goed op) werd zij dan ook ingekorfd. Dat dit geen verkeerde keuze was blijkt wel als we
naar het resultaat kijken. Eind maart worden de vliegduiven gekoppeld. Van de beste vliegers
worden de eieren overgelegd naar de jaarlingen. De overige koppels lopen na het overbroeden van
het nest en mogen aan de tweede leg beginnen. Vanaf nu begint het rekenen en wordt getracht de
koppels op een goede stand te krijgen. Een goede stand is per duif verschillend bij de een is dat
een jong bij de ander is dat op eieren. Voor de oudere duiven is dat na verloop van tijd wel
bekend. Mits het weer goed is gaan de duiven regelmatig mee op de vlucht. Voor de “46” naar St
Vincent ging heeft zij 7 vluchten gehad met de volgende afstanden: 130, 190, 220, 330, 330,220
en 460 km. De voeding bestaat hier in het begin van het seizoen uit een mengeling van Gerry Plus
en Mariman. Naar mate het fondseizoen nadert wordt de Gerry Plus afgebouwd en wordt er
overgestapt op een mengeling van drie soorten voer. Enkele dagen voor de inkorving wordt dit
aangevuld met Energy Plus. Daarnaast nog wat P40 korrels en snoepzaad inclusief Hennep.
Regelmatig wordt er vers grit en vitamineral beschikbaar gesteld. Bij thuiskomst altijd vlitabo en bij
warm weer Belgasol. Na de ruiperiode wordt er gekuurd tegen paratyfus gevolgd door een enting.
Eind februari wordt de verplichte paramyxo enting gegeven. Enkele weken voor het seizoen laat
Jan de mest onderzoeken en wordt er een wormpil opgestoken. Ook krijgen alle duiven dan een
luis – worm druppel in de nek. Afhankelijk van de uitslag van het mestonderzoek wordt er indien
nodig behandeld volgens doktersvoorschrift. Dit jaar waren er geen bijzonder heden dus behoefde
er niet behandeld te worden. Een week voor St Vincent hebben de ingekorfde duiven een geelpil
gekregen. Na twee of drie dagen mand krijgen de duiven bij thuiskomst BS gedurende twee dagen.
Jan vind de duivensport een geweldige hobby en zijn wens is dan ook dat de liefhebbers en
bestuurders dit ook beseffen en daar dan ook zo mee omgaan. Hopelijk kunnen de NPO en ZLU tot
elkaar komen om in de toekomst een prachtig fondprogramma samen te stellen waar alle
fondliefhebbers in Nederland zich in kunnen vinden. Met respect voor de
lossingsverantwoordelijken wil hij wel kwijt dat zij niet te voorzichtig moeten worden met het
lossen van de oude duiven. De ervaring heeft geleerd dat als zij vanaf de losplaats goed kunnen
vertrekken en koers kunnen zetten er nagenoeg geen verliezen zijn. Met de jonge duiven is het een
ander verhaal en hier is het goed om voorzichtigheid te betrachten.
Jan nogmaals gefeliciteerd.
Kees van den Bos
Het is van alles wat deze dagen. Veel zon, prachtig weer, geen wolken en regen, maar toch grote wijzigingen in ons vliegprogramma.
Als het regenachtig weer is stelt men de vlucht uit, of rijden we naar plaatsen waar het mooi weer is.
Als het bewolkt is, stelt men uit, komt men korter bij of rijden we naar plaatsen waar het onbewolkt is.
Als het onbewolkt is, zoals deze weken, kort men de vlucht in, of wacht men met lossen tot het bloedheet is.
Waar zijn we mee bezig vraag je jezelf weleens af.
Waar maak je je druk om, vraagt u uzelf misschien af.
Waarom maken we een vliegprogramma vragen wij ons af.
Waarom gebruiken we moderne technieken op een vreemde manier (buienradar, live-webcambeelden, adviezen van IWB) ? Waarom wordt er alom geklaagd over een ‘zwaar vliegseizoen? Wat zullen de liefhebbers in het midden Oosten dan wel hard moeten klagen.
Volgens mij is de basis van veel problematiek “selectie”. We selecteren op ‘mooi weer’-duiven (18 graden, windje mee en blauwe lucht met schapenwolkjes) en we krijgen een jaar zoals 2018 en gaan ten gronde. Zoals een voetbalcoach een team samenstelt, moeten wij onze selectie doorvoeren. Duiven met veel oriëntatie voor zuiden wind, sterke duiven voor kopwind, geschikte duiven voor langere afstanden, duiven geschikt voor zonnige dagen, duiven die kop vliegen op vluchten uit de ‘oosten-lijn’, maar ook duiven voor bewolkte vluchtdagen. Het kost een paar jaar, maar dan heb je in de breedte ook een solide hok met duiven. Vervolgens is het zoeken naar duiven die op 2- of meer fronten kop kunnen vliegen, bijvoorbeeld duiven die zowel met zuid als noord in de kop zitten, of duiven die of vitesse en dagfond vroeg pakken. De zogenaamde ‘asduiven’. Duiven die meerdere (of vele) malen knalvroeg spelen in allerlei weer typen.
Op onze kweekhokken huist de variëteit zoals hierboven is beschreven. Het stamkoppel “Jonge Bliksem x Dirkje” vererft hun topgenen door aan de tweede, derde, vierde generatie. Sommige duiven hebben hun specifieke kwaliteiten.
Zo is bijvoorbeeld “Jeanette” NL09-1375301, dochter stamkoppel, een duivin die makkelijk bruikbare duiven geeft op ‘one loft races’. (3e Finale Zuid Afrika, 3e Finale Balkanic race) maar ook 1e NPO Blois.
De nazaten van “Harry” bijvoorbeeld presteren vroeg op alle afstanden, maar excelleren vaak als de zon hoog aan de hemel staat. Een andere topper, ‘Alexia’, geeft dan weer heel gemakkelijk nazaten die net als haar (ze won 1e NPO Chateauroux) een supervroege notering kunnen neerzetten. Haar dochter Alyda won 1e NPO Bourges, haar kleinzoon “Baron Harry” won 1e NPO Bourges, een andere kleinzoon de 2e Nationaal Brive Jaarlingen bij Bert Vandenberghe.
Zo hebben we ook “Hilde” (zus Harry), een duivin die super nakweek geeft op ZLU afstanden en nationale asduiven op grote afstanden (1e nat Asduif Japan 600-900km).
Met de kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen van het stamkoppel “Jonge Bliksem” x “Dirkje” winnen we sinds ‘het jaar van de Harry” (2009) maar liefst 12 x 1e NPO, voornamelijk op dagfondvluchten tussen de 500-700 kilometer, en 2 afdelingsoverwinningen (vitesse). Het meest recente wapenfeit, 1e NPO Gien door Hans. Hans is gekweekt uit een directe dochter van het Stamkoppel. Zie onderstaand lijstje. Al deze 1e prijzen en top3 noteringen zijn in korte lijnen terug te leiden tot het stamkoppel Jonge Bliksem x Dirkje. Indrukwekkende capaciteiten.
Let wel, deze resultaten zijn allen behaald op ons eigen hok in Kerkdriel.
http://hooymanspigeons.com/wp-content/uploads/2018/07/npo-overwinningen-1-300x259.jpg 300w, http://hooymanspigeons.com/wp-content/uploads/2018/07/npo-overwinningen-1-768x663.jpg 768w, http://hooymanspigeons.com/wp-content/uploads/2018/07/npo-overwinningen-1-324x280.jpg 324w" sizes="(max-width: 856px) 100vw, 856px" width="856" height="739">
Ons advies: niet klagen op het weer, wind of ligging, niet klagen op lossingsadviseurs met rare beslissingen maar met feiten en praktijkervaringen op tafel komen. En je ervaring gebruiken om hard te selecteren op postduiven. Liefst echt goede duiven en geen ‘meevliegers’. Maar duiven die onder alle weersomstandigheden zich in het snuitje van de uitslag kunnen spelen. Een ieder op zijn of haar niveau. En niet vergeten om te genieten van je duiven.
Zo genieten wij ook dagelijks van onze toppers. De oude Jonge Bliksem (17 jaar oud), de nog altijd prachtige Harry (11 jaar), de felle New Harry (4 jaar oud) of het grote kweektalent “Harry Junior” (geboren in ‘16). Duiven die voor ons de duivensport nog altijd een prachtige sport maken…
In concours 241 duiven.
Deze week was het inkorven voor de ochtendlossing vanuit Agen. Op voorhand was het zeker dat het wederom een zware vlucht zou worden. De start met een lichte zuiden wind overgaand vanuit noordelijke richting maakte het een vlucht voor de allersterkste duiven in de juiste vorm.
Het is Rik Ros die er met de overwinning vandaar ging. Rik heeft zijn duiven goed op orde want na de winst op St. Vincent nu dus raak op Agen.
De winnares is een echte topduif. De blauwe duivin, de 827, viel om 05:56 uur op de plank hetgeen ook goed bleek voor de 11e nationaal. Zij is rechtstreeks afkomstig van T. Koele Zn uit Wezep. De vader is een rechtstreekse zoon van Miss Gijsje van Arjan Been. De moeder komt uit het superkoppel van Gerrit van Vilsteren.
Het was niet voor het eerst dat deze duivin op tijd vloog. Als laatje van 2015 ging zij in 2017 twee maal op de overnacht in de maand en won een 5e Nat. St. Vincent en een 44e nationaal Bergerac.
Toen zij vorig jaar zo vroeg vloog van St. Vincent ringde Rik de 2 jongen die er bij lagen en laten deze nu dit jaar al beide bij de eerste 100 nationaal vliegen. Het bijzondere is verder dat bij Tijmen en Willem Koele een halfzus afgelopen zaterdag op Orange de 4e nationaal won. Kortom een familie van winnaars met het karakter om niet op te geven.
De laatste loodjes komen eraan. Over twee weken Bergerac en daarna als afsluiter Cahors. Succes!!
Eerste 10 op de uitslag;
1. Rik Ros
2. Bob Jansen
3. Rik Ros
4. Jac van der Wal
5. J. Trouwborst
6. Bravenboer-van Halewijn
7. Comb. Mudde-Herpst
8. Jac van der Wal
9. J. Wachtendonk & Co
10. J. van Oostveen & Zn
