|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nieuws
Drie jaar geleden is mijn Tante Alie omgevallen met de fiets. Uit onderzoek komt in eerste instantie niks, alleen een te hoge bloeddruk. Als die omlaag is en er meer onderzoek wordt gedaan, wordt er twee jaar geleden ALS geconstateerd. Hier heb ik het moeilijk mee. Vroeger fietste ze heel wat kilometers, nu zit ze in een rolstoel, dat doet me pijn als ik dat zie. Ik bezoek haar elke week op woensdagavond, samen met mijn vriendin, moeder en stiefvader. Dan heeft ze even een ander praatje dan alleen over haar ziekte.
De duif die ik Alie heb genoemd, heb ikzelf gekweekt met een geleende duif van een duivenvriend uit Rottum en het is prachtige duif geworden! 
|
|||||||||||||||||||||||||||
|
Duiven polonaise vanuit Roye . Gebroeders Dekker rollen de boel op. Tevens snelste van Zeeland
Ik heb een makkie vandaag. Het wordt de kortste Biebabbelaer aller tijden. Wat gebeurde er ? De vooruitzichten waren niet goed. De lossingscommissie stak de koppen bij elkaar en besliste. “We komen terug naar Roye”. 235 stuks werden er ingekorfd in Sluiskil en dat was nog een respectabel aantal. Hier en daar donkere wolken in Hoek waar gelukkig weinig of geen regen uit viel. In andere plaatsen viel er wel regen. Het werd 09:00 uur toen de duiven losgingen. NW wind op de borden. Om 11:21:28 uur donderde de 380 bij de Dekkers op de plank en om 11:24: 35 waren de eerste 19 prijzen binnen. De club kreeg een pak slaag zoals ik in ieder geval nog nooit hebt meegemaakt. 34 vd 56 erin en de rest was voor de andere clubleden. Als jakhalzen op een rest kadaver in de steppen van Afrika probeerden we nog wat lekkers van de kale botten te eten. Bouchaut en Zoon hadden nog een stukje, de 20e stek. Roegiest Visser knabbelde nog op een stukje taai taai, 9 vd 16. Ridderhof en Zn likten nog wat aan de kaalgevreten uitslag. 18 vd 33. Toen was de koek op. Volgende week Orleans sector en Arras. Nog 1 week ons oppeppen. Nog 1 week om antwoord te vinden. Eén troost de jenever is op. De troostelozen die middag hebben de flessen opgemaakt. De algemene sterke conditie bij een melker was ver te zoeken maar goed. Alles gaat over. Ik zie jullie donderdag en vrijdag hoop ik. Laatste kans voor dit jaar.
Zondagochtend 1 september, ik kijk naar buiten en zie bewolking en een temperatuur die een stukje minder is dan gisteren. Het was aangekondigd, precies op de dag dat de meteorologische zomer eindigt zou het weer ook omslaan. Keurig in de avond, met dikke druppen en onweersbuien. Duidelijker kan je niet zijn als je Moeder Natuur bent.
Een bijna symbolische markering naar onstabieler weer, weer dat bij het najaar past. Natuurlijk, hopen op van die mooie najaarsdagen, Indian Summer hoor je dan vaak, hier in Holland is dat gewoon lekker nazomerweer.
Dat nazomerweer heb ik nog wel nodig ook. De jongen africhten is een intensief klusje, tenminste als je het doet op de manier die ik voor mijzelf ooit heb bedacht. In 2017 en 2018 heb ik hier wat minder aandacht aanbesteed, 2018 bijna helemaal niet zelfs. Wat opvalt is dat ik van de jongen van die jaargangen tekort over heb gehouden. Of het persé wat met de opleiding als jong te maken heeft weet ik niet, maar het heeft me wel doen inzien dat je alle stappen die je in je eigen systeem inbouwt ook daadwerkelijk moet uitvoeren.
Vaste lezers weten het, volgens mij staat er ook nog ergens een artikeltje apart op mijn blog over hoe ik de jongen opleid.
Ze gaan hier niet mee met de club, maar ik richt zelf af. Ooit bedacht vanwege tijdsgebrek en heen en weer racen naar het inkorflokaal, anderzijds heb ik de mogelijkheid om intensief af te richten omdat ik dagelijks een grote afstand richting werk rijd.
Hier is ook het systeem van opleiden op gebaseerd. De jongen gaan 5x op 25 km los, dan 5x op ca 50 km, dan 5x op ca 75 km. In de 75 km zit dan ook de oversteek over het IJsselmeer, als ik los vanaf mijn werk zijn de duiven gedwongen de oversteek te maken. Er wordt vaak wat lacherig over gedaan, maar vaak zie ik duiven thuiskomen uit de west en noordwest kant, die hebben gewoon heel veel water onder zich gehad. Bij gelegenheid rijd ik dan ook nog wel eens naar de oostkant, wat bijna altijd voor een lastige africhting zorgt. Als ik examen worden ze dan nog eens op 100 km losgelaten, bij voorkeur 1 voor 1, met tussenpozen, om ze ook echt te laten zoeken.
Ik ben voorstander van een opleiding waar de jongen moeten zoeken en afzien, ze moeten zich later op de marathons ook zelf kunnen redden. Neem maar aan dat deze duiven meestal niet in 1 streep rechtdoor naar huis vliegen, maar goed meningen zullen hier over verdeeld zijn.
De oudste groep jongen met de witte knijpringen schieten ondertussen aardig op, zij hebben hun 3de africhting op 75 km gehad. Gisteren vanuit de oostkant met lastige thuiskomsten, de 2de groep met blauwe knijpringen is op de helft, zij hebben gisteren hun 2de ritje op 50 km gehad, dit keer vanaf Meppel, doordeweeks is dit halverwege de Afsluitdijk. Er zijn nog een paar latere jongen, deze zijn te jong om af te richten. Deze week vlogen die voor het eerst naar behoren. Er komen nog een paar laatjes, deze week uitgekomen, er zijn ook nog wat ringen uitgezet, waarvan ik hoop dat die terugkomen compleet met jong.
Deze week weer voor het eerst aan het werk, de 1ste dag is altijd even schakelen, daarna is het weer business as usual, op naar januari, pakken we nog maar weer eens een weekje op een zonnig eiland.
Tot de volgende!
Gisteren was er een vlucht vanuit het Franse Roye met een afstand van 347 km tot Putten.
De totale afdeling werd gelost om 08:30 uur en de duiven begonnen hun vlucht naar hun thuisbasis, op het moment
dat de duiven thuis konden komen kwam het met bakken uit de lucht maar desondanks viel de eerste duif in onze vereniging om 12:45 uur bij Gert Doppenberg, deze duivin vloog 1360 meter per minuut wat gelijk staat aan 81 km per uur.
Dit is de tweede keer op rij dat Gert Doppenberg een eerste draait in onze vereniging op de natour en tevens een aantal duiven heeft bij de eerste tien in onze vereniging, dus een mooie prestatie.
G. Doppenberg is 1e in de A groep en K. v/d Broek en Zn. is 1e in de B groep.
De eerste tien in onze vereniging zijn als volgt:
G. Doppenberg 1,5,7 en 8
Comb. Boeve – Drost 2,6 en 9
A. Dokter 3
K. v/d Broek en Zn. 4
G.J van Putten 10
Volgende week de laatste vluchten van dit seizoen, ik denk dat veel liefhebbers er wel blij mee zijn dat het seizoen voorbij is want het is een bewogen jaar geweest in de duivensport.
Voor de jonge duiven staat de vlucht Melun op het programma en voor de natour staat Roye nogmaals op het programma.
Het is donderdag vandaag, de vakantie zit er weer bijna op. We hebben twee weken door Denemarken en Zweden getrokken, voor het eerst dat we deze landen wat beter hebben leren kennen. De moeite waard, dat zeker. Opvallend was dat er zo weinig duiven te zien waren. Alleen in Ribe, in het zuiden van Denemarken waren wat stadsduiven te zien rond de kerk. Daarnaast was er een koppeltje te zien in het Zweedse Ystad, rondom het voormalige klooster, keurig gereguleerd, ze werden zelfs vermeld op een bord met soorten die er in en om het klooster te zien waren.
Hoe blij kan je dan zijn als je op de terugweg stopt in Flensburg, Duitsland. Net over de grens met Denemarken. Je hoeft er dan plotseling niet eens meer om te zoeken, door de hele stad zie je duiven vliegen, rondstruinen, in kleuren die je soms niet eens kunt benoemen. Als je hart dan een sprongetje maakt, tja, dan ben je een echte. Addicted for life, zeggen de Amerikanen.
 |
| Stadsduif in Flensburg |
Het was ook vlak na de klapper die we hier in Engelum meemaakten vanaf Bergerac. De stofwolken zijn gedaald, de realiteit zegt dat we weer gewoon door moeten. Nagenieten, dat wel. Dat moet ook, misschien maak je dit nooit meer mee.
De duiven waren weer keurig verzorgd door de buren, er was één noodgeval met een jong wat uit het nest was gevallen, daar was wat gespecialiseerde hulp bij nodig,Wim heeft dit keurig op kunnen lossen. Het is ook waarom ik liever geen jongen heb als ik weg ben. Complicaties komen altijd wel voor, mensen die wat minder van duiven weten komen er dan niet makkelijk uit. Gelukkig was er back-up.
De plannen voor de komende tijd? De jongen africhten. Het eerste ploegje met de witte knijpringen was al vaker weggeweest, zij moeten hun opleiding nog afronden, het tweede groepje heb ik voorzien van blauwe knijpringen, zij gaan vanaf komende week mee in de auto. Ik moet tenslotte weer gaan werken, dan gaat het weer in één moeite door. De jongen die niet meer in dat groepje passen vanwege te jong krijgen een groene knijpring. Of deze nog opgeleerd kunnen worden hangt af van omstandigheden. Het weer, de gezondheid van de jongen en verplichtingen qua werk zijn hierin leidend.
Deze dagen benut om alles op het hok weer uit de vakantiemodus en in de eigen verzorgingsmodus te zetten. Ik moet het afkloppen, maar tot nog toe heb ik over de gezondheid van de jongen dit jaar weinig te klagen. In ieder geval is er nog mogelijkheid tot en met 1 november, dan gaat de winterrust in, voor duif en baas. De oude duiven zitten al weer gescheiden en op de rust stand, ruien is het devies. Eerste vereiste voor goede prestaties is een zondagspak, wat voor het grootste deel met de rui wordt bepaald. Waar gelegenheid is zal ik de duivinnen van de vliegploeg af en toe laten vliegen. De spieren wat onderhouden voorkomt scheefvliegers in het voorjaar.
Een consequentie van het pakken van teletekst is dat er opeens heel veel mensen denken dat je ongelimiteerd bonnen kunt schenken. Ik zie daar vanaf. De reden is heel simpel: ik heb niet veel kweekkoppels, net als iedere andere liefhebber moet ik best veel jongen kweken om er een aantal over te houden die goed zullen presteren. Als ik van de kweekkoppels dan ook nog eens een deel jongen ga afstaan omdat ik verplichtingen ben aangegaan met allerlei clubs en organisaties is het einde zoek. Er komt een laat jong of een bon van de teletekst duivin te koop op de prijsuitreiking van NIC Holwerd en daarmee is het klaar. Met mijn eigen club regel ik iets anders, verder komt er niets beschikbaar. Ik blijf graag baas in eigen huis.
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Zoals gezegd wordt er hard gewerkt aan het samenstellen van een aantrekkelijk programma voor de Nationale Dagen 2019. Op zaterdag 30 november gaan we een duivenkeurderscompetitie organiseren. Wie durft?
Voor alle (sport)verenigingen is het zaak de AVG op orde te hebben. Deze wetgeving geldt sinds mei 2018. Bestuurders zijn persoonlijk aansprakelijk. Als je als vereniging een recente AVG-verklaring kunt overleggen, heb je minder zorgen. Een AVG-verklaring geeft aan wat je hebt gedaan om de privacy te waarborgen. Het NOC NSF heeft een online AVG programma ontwikkeld dat helpt om aan alle verplichtingen te voldoen. Dit AVG programma zet automatisch ieder kwartaal een nieuwe AVG-verklaring voor je klaar.
Lennik, Janus en Jannus Kat gaan onverdroten voort met het pakken van eerste prijzen.
Op het programma stond de 3e navlucht vanuit Lennik een kleine 190 kilometer vanaf de Zaan. Zuidelijk windje, mooie lucht en warm, ingrediënten voor een mooie vlucht.
Om 8.30 uur klonk het startschot en de vlucht werd met een winnende snelheid van 1610.194 meter per minuut ruim 96 kilometer per uur afgesloten in Westzaan bij A. Kat en Zn die hiermee ongenaakbaar hun zoveelste overwinning neerzetten.
Ditmaal was het een jarige duivin de Nl. 18-077, die om precies 10.27.13 uur de antenne aantikte en daarmee 17 seconden voorsprong had op nummer 2 en 3 die ook op het hok in Westzaan thuis horen en die zich beiden klasseerden op 10.27.30 uur. En bij de 1e 3 duiven in het concours in de top 10 bleef het niet want ook de plaatsen 8 en 10 werden door hun duiven ingenomen. De mannen hadden 37 duiven mee en constateren hun eerste 5 duiven in de volgende volgorde: 3e getekende, 8e get., 26e get., 25e get. En 2e getekende. En van de 37 ingezette duiven pakken er27 prijs een mooie 72%
Janus en Jannus wederom gefeliciteerd met deze klasse uitslag.
De 3e en 9e duif vallen in Wormer bij Martijn en Marit Kramer en die hadden alleen jonge duiven mee, ze doen dit met hun 26e en 20e getekende duif. Van de 28 duiven die ze op de vlucht zetten weten er 14 prijs te vliegen een mooie 50 %.
Op dat zelfde erf huizen ook de duiven van Team Kramer-Hsu en die hadden slechts 2 duiven in de korven en met 2 van de 2 duiven in de uitslag maken zij 100% prijs en ze beginnen met de 5e plaats in de top 10 en dat deden ze met hun 1e getekende.
Sjoerd Bierlee uit Assendelft had ook een prima weekeinde wat topplaatsen betreft, hij pakt op Lennik de 6e top 10 plaats en met 16 duiven mee en 4 prijzen zal hij minder te spreken zijn, maar er moet altijd wat te bouwen blijven. 25 % prijs.
Net na Sjoerd constateert zijn bijna buurman, Marcel Kroon in Assendelft zijn eerste duif en pakt daarmee de laatste open plaats in de top 10, de 7e. Marcel, hij doet dit met zijn 15e getekende e hij draait er 17 van de 30 gezette duiven in een kleine 57 %.
Er waren 388 duiven in het verenigingsconcours dat een kleine 10 minuten openstond. Het was voor de meeste jonge duiven weer een behoorlijk zware klus.
