Petrus Stas

Aan de top blijven is moeilijker dan aan de top komen. Daarom heb ik groot respect voor die liefhebbers die dit doen. Natuurlijk zijn er mindere jaren maar dat zijn dan nog jaren waar de meeste liefhebbers jaloers op zijn!

Momenteel is iedereen weer kampioen en op internet zie je weer honderden kampioensduiven die worden aangeboden. Daarbij veel one night stands gehyped door de commerce. Zo werkt dat nu eenmaal. Mooi voor de bedrijfstak en de liefhebbers die ze aanbieden. En hoop en verwachting is nog altijd de basis van de hobby die duivensport voor velen nog is.

Zelf zit ik in de positie dat ik al zo'n kleine 30 jaar mijn partijtje meespeel in de nationale marathonwereld. Vooral gericht op de internationale klassiekers. Dat kan alleen door passie,  inzet en de gouden lijntjes koesteren. Maar dan nog zijn er topjaren en mindere jaren. Het blijven levende dieren en veel heb je niet in de hand. Regelmatig moet je jezelf opnieuw uitvinden, motiveren en nieuwe doelen stellen. En proberen de juiste afslagen te vinden. En vooral liefde voor en vertrouwen in je duiven houden. En soms vallen dan de puzzelstukjes in elkaar.

Ik vind dat het mooie aan onze sport.

Ik heb in de positie gezeten om bij heel veel liefhebbers in de keuken te mogen kijken en honderden echte topduiven in mijn handen gehad.

Deze inside kennis heeft mij veel gebracht.

Ik kwam bij kampioenen waar je in één oogopslag zag dat de cirkel meer dan rond was. Vakmensen met een sterke persoonlijkheid. Jarenlang en vaak nu nog aan de absolute top  Respect! 

Ook zaten er bij die door een gouden koppel hoge toppen scheerden maar waarvan je ook dacht dat gaat niet duren. Meestal kwam dat ook uit! 

Waar het volgens mij om gaat. Doe het op je eigen manier en heb er plezier in. Ga goed om met je duiven en steek er energie in. Blijf door de bomen het bos zien. Dat komt er altijd een keer uit! En als je dan een keer de goede duiven bezit. Koester deze. Het gras lijkt elders altijd groener maar dat is zeker niet zo.

Fijn weekend!